وب‌سایت «تجارت نیوز» با استناد به آمار رسمی نوشت: «روزانه نزدیک به شش کارگر ساختمانی در پی وقوع حوادثی که عمدتا ناشی از عدم رعایت ایمنی در محیط کار است، جان خود را از دست می‌دهند.»
همچنین آمارها نشان می‌دهد شمار زیادی از کارگران ساختمانی فاقد بیمه هستند و کماکان بیش از ۵۰۰ هزار کارگر ساختمانی در لیست انتظار بیمه تامین اجتماعی قرار دارند.
بنابر این گزارش بیشتر این حوادث مربوط به سقوط از ارتفاع، برق‌گرفتگی، و ریزش آوار است که به دلیل عدم رعایت استانداردهای ایمنی و نبود آموزش‌های لازم رخ می‌دهد.
این در حالی است که رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی در ایران روز جمعه ۱۶ شهریور از «کاهش منابع بیمه کارگران ساختمانی با بخشنامه وزارت کشور» خبر داده و گفته بود این موضوع باعث شده «تأمین اجتماعی مانند سابق از بیمه کارگران ساختمانی سرباز بزند و بگوید همان اندازه که بودجه می‌گیرم، بیمه می‌کنم.»
اکبر شوکت در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا، وابسته به تشکیلات حکومتی خانه کارگر، تاکید کرده بود که «ما بین زیاده‌خواهی‌های بساز و بفروش‌ها و حمایتی که از سویِ مسئولان از آن‌ها می‌شود، گیر افتاده‌ایم.»
عدم توجه به ایمنی در محل کار در یک‌ماه اخیر نیز خبرساز بوده به طوری که در پی انفجار در یک معدن در طبس، شمار زیادی از کارگران جان خود را از دست دادند. در همین رابطه استاندار خراسان جنوبی شنبه چهاردهم مهر ماه اعلام کرد که تاکنون از ۱۶ مصدوم حادثه معدن طبس، سه نفر فوت کردند و شمار جانباختگان به ۵۲ نفر رسیده است.
در حال حاضر، حداقل دستمزد ماهانه کارگران مشمول قانون کار، متاهل و دارای فرزند حدود ۱۱ میلیون تومان است. این در شرایطی است که هزینه زندگی در شهرهای بزرگ بیش از ۳۰ میلیون تومان در ماه برآورد شده است.
کارگران در سالیان اخیر بارها در اعتراض به شرایط معیشتی خود دست به اعتراض و اعتصاب زده‌اند. همچنین شمار اعتراض‌های کارگری مانند اعتصاب و تجمع در مناطق مختلف ایران طی سالیان گذشته روندی رو به رشد داشته است. این اعتراض‌ها به طور عمده متوجه پرداخت نشدن به موقع دستمزدها، حق بیمه، پایین بودن دستمزدها، اخراج نیروی کار از کارخانه‌ها و شرکت‌ها و همچنین روند ناکارآمد خصوصی سازی بوده است.
