تشکل‌های صنفی مختلف در ایران در بیانیه‌هایی به مناسبت هشتم مارس، روز جهانی زن، با اشاره به اعتراضات سال ۱۴۰۱ که به جنبش «زن، زندگی، آزادی» شهرت یافته است، زنان را پیشگام مبارزات در ایران دانسته‌اند.
در بیانیه شورای بازنشستگان ایران روز جهانی زن «نماد مبارزه علیه خشونت سازمان‌یافته، قتل های ناموسی، ازدواج و بارداری اجباری» توصیف شده است.
در نگاه شورای بازنشستگان، هشتم مارس، «روز جهانی تاکید بر مبارزه علیه فقر و گرسنگی و حذف ریشه ای تمامی محرومیت ها، و علیه برده داری مدرن در قامت کارمزدی و کار بی مواجب خانگی و گروگانگیری معیشتی است.»
«رهایی بدن انسان از هرگونه زنجیر و قید و بند از جمله حجاب اجباری و هرگونه کنترل بر بدن» از دیگر مواردی است که بیانیه شورای بازنشستگان از آن به عنوان مطالبات هشتم مارس یاد می‌کند.
در این بیانیه حمایت از روابط آزاد، حمایت از هرنوع گرایش و تمایل جنسی، دفاع ازجامعه «ال جی بی تی»، مبارزه علیه اعدام، مبارزه علیه بنیادگرایی دینی، مبارزه برای حفظ محیط زیست، و تعامل همدلانه با طبیعت بدون آزادی زنان، بی معنا دانسته شده است.
همچنین تحریم انتخابات در آستانه روز جهانی زن، نویدی ارزیابی شده که با تحمیل شکستی بزرگ، انقلاب زن زندگی آزادی به یک پیروزی دیگر دست یافت.
شورای بازنشستگان تاکید کرد که این رویداد به مثابه یک رفراندوم اجتماعی- سیاسی باز هم نشان داد دیگر هیچ چیز به روال قبل بر نخواهد گشت.
اتحاد بازنشستگان نیز در بیانیه‌ای تاکید کرد که زنان به یک برابری نابرابر با مردان بسنده نمی‌کنند و تنها انگیزه خود را حضور در رأس مشاغل یا مدیریت نمی‌دانند.
در این بیانیه گفته شد که «زنان بر فرودستی تمرکز می‌کنند و برای جهانی شایسته مبارزه می‌کنند؛ مبارزه‌ای ضد سرمایه‌داری، ضد برتری طلبی و سلطه و این‌‌ها به دست نمی‌آید مگر با همبستگی و مبارزه‌ای پیگیر از سوی زنان و با هم‌پیمانی مردان.»
اتحاد بازنشستگان معتقد است که مبارزات زنان پس از انقلاب بهمن ۵۷ از همان ماه بعد، در اسفند ۵۷، شروع شد و بی‌وقفه تاکنون ادامه داشته است و این موج را هرگز سرِ باز ایستادن نیست.
این بیانیه اشاره کرد که در دو سال گذشته زنان همواره پیشگام و جلودار مبارزه‌ای علنی بوده‌اند که در ایران از مشروطیت به این سو، پیوسته گرچه با افت و خیز و فراز و نشیب وجود داشته است.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت نیز در بیانیه خود گفته است که یاد همه جان باختگان در اعتراضات سراسری سال گذشته از جمله «مهسا، ژینا امینی که نماد مبارزه متحدانه ما علیه ستم کشی زن و علیه فقر و فساد و بی تامینی است، گرامی می داریم.»
در ادامه بیانیه‌‌ها، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه نیز در بیانیه خود نوشت: «مردمی که در دهه‌های گذشته و در قیام ژینا، برای حق زندگی، پایان فقر و چپاول، آزادی و برابری و مبارزه با تمامی قوانین واپس گرای استثمارگرانه، خیابان‌ها را به تسخیر خود درآورده بودند، در سال ۱۴۰۲ با گرانی‌های کمرشکن روبرو شدند و مردم بلوچ، سنگر خیابان را با تداوم جمعه‌های اعتراضی خود حفظ کردند.»
این بیانیه می‌افزاید در یک سال گذشته، خشونت سیستماتیک علیه زنان ادامه داشته و گزارش‌های بیشتری از «زن‌کشی» و «قتل‌های ناموسی» منتشر شده است.
بیانیه سندیکای کارگران شرکت واحد تاکید کرده است که زنان و کودکان قربانی کودک‌همسری، در محرومیت کامل از حقوق انسانی و قضایی خود و در فقدان بهره‌مندی از کنوانسیون منع خشونت علیه زنان و حق طلاق همچنان کشته می‌شوند.
از نکات دیگری که این بیانیه به آن اشاره می‌کند، وضعیت اقتصادی، حق اشتغال و معیشت زنان به‌ویژه برای زنان کارگر و جان سپردن زنان کارگر در سایه فقدان ایمنی در محیط کار است.
سندیکای کارگران شرکت واحد تاکید می‌کند که بدن زنان همچنان آماج سیاست‌های حکومتی مانند طرح جوانی جمعیت است.
بیانیه این سندیکا به بازداشت‌های صورت گرفته در شهرهای مختلف نیز اشاره کرده و نوشته که پرونده‌سازی امنیتی و اجرای احکام حبس برای زنان دارای پوشش اختیاری، مادران و خانواده‌های دادخواه، زنان و مردان مبارز در تشکل‌های صنفی معلمان، بازنشستگان و فعالان کارگری، نویسندگان و روشنفکران و به‌طور خاص فعالان حقوق زنان، با شدتی حداکثری در جریان است.
در این بیانیه به ایستادگی زنان به رغم سرکوب‌ها اشاره شده و تاکید شده که «ما زمزمه‌کنان، سرود رهایی زن را سر می‌دهیم و باور داریم که با اتکا بر حق تعیین سرنوشت به دستان خود، ظلمات ارتجاع را با روشنی خورشید، ویران خواهیم کرد.»
فدراسیون جهانی کارگران‌حمل‌و‌نقل:«این جهان ما هم است»
فدراسیون جهانی کارگران‌حمل‌و‌نقل در بیانیه ای به مناسبت روز جهانی زن نوشته است که «روز جهانی زن ریشه در جنبش کارگری دارد»
بنابر این بیانیه در هشتم مارس ۱۹۱۷، «زنان سوسیالیست و کارگران نساجی در پتروگراد روسیه تظاهرات گسترده ای را با مطالبه «نان و صلح» برگزار کردند و این شعار هنوز در میان کارگران زن در کشورهای جنگ زده مانند اوکراین و فلسطین طنین انداز است.»
فدراسیون جهانی کارگران‌حمل‌و‌نقل تاکید کرد که «روزهای اقدام جهانی، فرصتی را برای زنان کارگر در بخش حمل و نقل، و فعالان و رهبران سندیکاهای کارگری فراهم می کند تا احساس قدرت و اتحاد بیشتری کنند.»
این تشکل بین‌المللی اعلام کرد که امسال «هدف کارزار، ایجاد جهانی فراگیرتر برای زنان است و برای ایجاد قدرت اتحادیه های کارگری، ما به تشکل‌هایی نیاز داریم که رهبری، مشارکت و برابری زنان را در اولویت قرار دهند.»
فدراسیون جهانی کارگران‌حمل‌و‌نقل در پایان تاکید کرد: می دانیم که هنوز راه زیادی در پیش است: «این جهان ما هم است.»
