سیاست تک فرزندی، که در کشور چين به مدت ۳۶ سال اجرا می‌شده است، به نحو برگشت‌ناپذيری دیدگاه مردم اين کشور را به فرزند‌آوری تغییر داده و داشتن يک فرزند یا بی‌فرزندی را به صورت یک هنجار اجتماعی درآورده است. با افزايش تعداد زنانی که ازدواج و بچه‌دار شدن را عقب می‌اندازند، نرخ ناباروری در کشور از ۲ درصد در دهۀ ۱۳۶۰ به ۱۸ درصد در آستانۀ ۱۴۰۰ افزایش یافت.