پس از حاشیه‌های ترخیص نشدن کالاهای اساسی از گمرک و عدم تخصیص ارز از سوی بانک مرکزی، حالا بازرس اتحادیه واردکنندگان نهاده‌های دامی می‌گوید «بندر امام به انبار کنجاله‌های سوخته‌ای تبدیل شده که پشتیبانی امور دام آنها را وارد کرده اما از ترخیص آنها عاجز بوده است.»
کسری لشگری با تاکید بر اینکه «ایران بعد از تحریم‌ها برخی از بازارها را از دست داد» گفت: «اما هنوز امکان تجارت با آمریکا به عنوان یکی از اصلی‌ترین کشورهای تامین غلات برای ما وجود دارد چرا که تحریم غذا و دارو نیستم و می‌توان با این کشور وارد تجارت شد.»
او در گفت‌وگو با خبرگزاری «ایلنا» سیاست‌های اقتصادی دولت را اشتباه دانست و افزود: «تیم اقتصادی دولت حداکثر ۸ نفره است اما دیدگاه‌های آنها با یکدیگر متضاد است؛ دولت با سیاست تک نرخی شدن ارز جلو آمد اما هم اکنون شاهد چند نرخی شدن ارز در کشور هستیم.»
بازرس اتحادیه واردکنندگان نهاده‌های دامی با اشاره به اینکه «در این شرایط اقتصادی نابه‌سامان پیش‌بینی آینده صنف واردکنندگان نهاده‌های دامی در سال پیشرو چندان اهمیت» ندارد گفت: «به نظر می‌رسد نتوان برای اقتصاد تصویر روشنی در سال جاری ترسیم کرد.»
این فعال اقتصادی با بیان اینکه قیمت نهاده‌های دامی در بازارهای جهانی ریزش کردند، گفت: «دانه‌های روغنی، ذرت و جو نسبت به سال میلادی گذشته کاهش قیمت داشتند و اگر خودتحریمی‌های داخلی را حل و عاقلانه رفتار کنیم مشکل تامین غلات و خرید را نخواهیم داشت. به نظر بنده ما خود دست و پای خود را بسته‌ایم.»
لشکری با بیان اینکه واردات برای بخش خصوصی توجیه اقتصادی ندارد، گفت: «شرکت‌های وابسته به دولت در این میان خوب کار می‌کنند و واردات آنها زیاد است. در حال حاضر بندر امام سرشار از کنجاله‌های سویا سوخته با بارنامه شرکت پشتیبانی امور دام است.» او پرسش وت مطرح کرد که «چرا باید این حجم از کنجاله وارد شد که بخواهد طی انباشتگی زیاد دچار خودسوختگی شود و قابلیت مصرف برای طیور و دام را از دست بدهد.»
این فعال اقتصادی در بخش دیگری از سخنانش با تاکید بر اینکه «بخش خصوصی باید با قیمت مصوب وزارت کشاورزی نهاده را وارد چرخه تولید کند این در حالیست که شرکت پشتیبانی امور دام می‌تواند با هر قیمتی که بخواهد مزایده برگزار کند» دولتی‌ها را «تافته‌ی جدا بافته» نامید و گفت: «شرکت‌های دولتی مشکلات بندری ندارند و بدون نوبت محموله‌های آنها وارد و برای حمل نخست بار آنها در اولویت قرار می‌گیرد، اما باتمام مزیت‌های که نسبت به بخش خصوصی دارند کالاهای آنها می‌ماند و فاسد می‌شود. اینجا این پرسش مطرح است که کدام محموله بخش خصوصی مانده و فاسد شده است اگر دولت مداخله نکرده باشد؟»
