جنبش آزادی‌خواهی مردم ایران صد و هفتاد و چهار روزه شد. جنبشی که شعار محوری‌اش زن زندگی آزادی است و یکی از علل شکل‌گیری آن ظلمی و ستمی بود که در چهار دهه بر زنان ایران رفته بود. سیستم حاکم بر ایران این ظلم را در قالب قوانین متحجرانه، عدم آموزش صحیح و ترویج زن‌ستیزی در جامعه وارد کرده است. اگرچه مسئولیت خود مردم را به رغم همه این ایرادات نباید فراموش کرد. جامعه مدنی و فعالان مستقل حقوق زنان در سال‌های حکومت جمهوری اسلامی تلاش زیادی کرده‌اند که دست‌کم بخشی از جامعه را نسبت به پایمال کردن حقوق زنان آگاه کنند. پرسش روز: در نبود قوانین مترقی در حوزه زنان، وظایف فردی مردم در مواجهه با حقوق بنیادین زنان چیست؟