شهروندان ایرانی بار دیگر با ممنوعیتی ناخواسته در امور شخصی خود مواجه شده‌اند: محدودیت در واردات لوازم خانگی ساخت کشور کره جنوبی. محدودیتی که می‌تواند مشکلات فراوانی برای جامعه به وجود آورد؛ از گران شدن لوازم خانگی و کاهش کیفیت اقلام جایگزین، تا خطر بروز تهدیدات ناشناخته امنیتی در لوازم ساخته شده در بنگاه‌های اقتصادی وابسته به حاکمیت، همگی چالش‌های پیدا و پنهان این تصمیم هستند.
حمید آصفی، پژوهشگر امور سیاسی و اقتصادی با اشاره به پیشینه ورود رهبر جمهوری اسلامی به حوزه‌های تخصصی تصمیم‌گیری به صدای آمریکا می‌گوید، این تصمیم اخیر به معنای آن است که «ظاهرا بنا نیست مذاکرات به جریان بیافتد و تحریم ها را هم به این راحتی نمی توانند بردارند،» در نتیجه مقامات جمهوری اسلامی با شعارهای «خودکفایی، حمایت از تولید ملی و ...» در فکر «یک بازار انحصاری» هستند.
دستور اخیر آیت‌الله علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی در حالی روز پنجشنبه صادر شد که او پیشتر نیز بارها در حوزه‌های تخصصی ورود کرده و زندگی شهروندان ایرانی را با مخاطرات فراوانی مواجه ساخته است. هرچند در سخنرانی‌هایش به ظاهر می‌گوید که تخصصی ندارد.
در مواردی همچون موافقت با افزایش ۳۰۰ درصدی بهای بنزین در آبان ۹۸ یا مخالفت با استفاده از واکسن‌های ساخت بریتانیا و آمریکا در دی ۹۹، شاهد تأثیرگذاری مستقیم تصمیم‌های شخصی و غیرکارشناسی او بر مهمترین جنبه‌های زندگی مردم، همچون جان، سلامت یا اقتصاد هستیم.
از دیگر نکات قابل توجه در اتخاذ اینگونه تصمیمات، عدم پذیرش پیامدهای منفی و گاه مرگبار آن از سوی آیت‌الله خامنه‌ای است؛ از جمله در مورد ممنوعیت واردات واکسن که رسانه‌های حکومتی تلاش کردند تا اصل چنین دستوری را تکذیب کنند و حتی وکلا و فعالانی که بنا داشتند از مقصران بروز بحران کرونا در ایران شکایت کنند، بازداشت شدند.
