بخش انگلیسی صدای آمریکا ـ ساختمان کنگره ایالات متحده طی بیش از ۲۲۰ سال هرگز دچار چنین وضعیتی نشده بود: انبوهی از افراد خشمگین راه خود را به زور از میان ستون‌های مرمری باشکوه کنگره گشودند، موجب قطع روند انتقال قدرت شدند، و به کانون بزرگترین دموکراسی جهان بی‌‌حرمتی کردند.
اما این نخستین بار نبود که ساختمان کنگره از خشونت‌هایی آسیب می‌دید.
۱۸۱۴
در سال ۱۸۱۴، فقط ۱۴ سال پس از افتتاح ساختمان کنگره، نیروهای بریتانیایی در جنگ سال ۱۸۱۲ تلاش کردند آن را بسوزانند. اشغالگران ابتدا ساختمان را غارت کردند و سپس ضلع جنوبی و شمالی آن را به آتش کشیدند و کتابخانه کنگره را نابود کردند. هرچند یک باران ناگهانی شدید مانع تخریب کامل بنا شد.
طی بیش از دو قرن که از آن زمان تاکنون می‌گذرد، ساختمان کنگره چند بار صحنه انفجار و تیراندازی بوده است. یک بار هم چیزی نمانده بود که یک قانون‌گذار، دیگری را بکشد.
۱۸۳۵
در سال ۱۸۳۵، یک نقاش ساختمانی مجنون سعی کرد به پرزیدنت اندرو جکسون در خارج ساختمان کنگره تیراندازی کند. اما تیر او به خطا رفت و جکسون مهاجم را تسلیم کرد.
۱۸۵۶
در سال ۱۸۵۶، پریستون بروکز، نماینده کنگره، پس از سخنرانی سناتور چارلز سامنر در انتقاد از برده داری، در صحن سنا، به او حمله ور شد.
سامنر در آن حمله چنان آسیب دید که سه سال طول کشید تا بتواند به کنگره برگردد. مجلس نمایندگان ایالات متحده بروکز را اخراج نکرد؛ اما او استعفا داد و بلافاصله دوباره انتخاب شد.
۱۹۵۴
در سال ۱۹۵۴، چهار پورتوریکویی پرچم آن جزیره را در کنگره به اهتزاز درآوردند، شعار «آزادی برای پورتوریکو» را فریاد زدند، و از سالن بازدیدکنندگان مجلس نمایندگان حدود ۳۰ گلوله شلیک کردند. پنج نماینده کنگره مجروح شدند که جراحت یکی جدی بود.
لولیتا لبران، رهبر این گروه، هنگام بازداشت خود و همراهانش فریاد زد: «من نیامده‌ام کسی را بکشم، آمده‌‌ام برای پورتوریکو بمیرم.»
در سال ۱۹۱۵، یک مرد آلمانی سه شاخه دینامیت را در ساختمان پذیرش سنا کار گذاشت که اندک زمانی پیش از نیمه شب منفجر شد. در آن انفجار کسی آسیب ندید.
فرد بمبگذار که سابقه مسموم کردن و به قتل رساندن همسر آبستن خود و تیراندازی و بمبگذاری را داشت پیش از دستگیری خودش را کشت.
۱۹۷۱
گروه «وِدِر آندرگراند» در اعتراض به بمباران لائوس توسط آمریکا در سال ۱۹۷۱ دست به یک بمبگذاری زد. «جنبش کمونیستی نوزدهم مه» در واکنش به اشغال گرانادا در سال ۱۹۸۳ در ساختمان سنا بمبگذاری کرد. هیچ یک از این دو بمبگذاری باعث مرگ و جراحت کسی نشد، اما صدها هزار دلار خسارت به جا گذاشت و باعث اعمال تدابیر سخت‌تر امنیتی شد.
۱۹۹۸
مرگبارترین حمله به ساختمان کنگره در سال ۱۹۹۸ اتفاق افتاد. در آن حمله یک بیمار روانی به یک پست بازرسی شلیک کرد و دو افسر پلیس ساختمان کنگره را کشت. یکی از افسران پیش از مرگ موفق شد مهاجم را زخمی کند و مهاجم بعدتر دستگیر و بستری شد. هنوز اثر یکی از گلوله‌های شلیک شده بر مجسمه جان کلهون، معاون رئیس جمهوری پیشین آمریکا، در نزدیکی صحنه تیراندازی دیده می شود.
۲۰۱۳
در سال ۲۰۱۳، یک متخصص بهداشت دندان با خودرویی که دختر ۱۸ ساله اش هم در آن بود سعی کرد وارد محوطه کاخ سفید شود. او تا ساختمان کنگره تعقیب شد و در آن جا با شلیک پلیس جان باخت.
