فیلم بردمن یا مرد پرنده، برنده اصلی مراسم اسکار سال ۲۰۱۵ شد و چهار جایزه بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمبرداری و سناریو یا فیلمنامه غیر اقتباسی را به خود اختصاص داد.
در این فیلم، داستان هنرپیشه‌ای به تصویر کشیده شده که با بازی در نقش‌های قهرمانی، زندگی هنری موفقی داشت.
اما پس از آن که شهرت او کاهش می‌یابد، تلاش می‌کند تا از بازی در تئاتری در «برادوی» به عنوان سرآغازی برای زندگی هنری جدیدش استفاده کرده و دوران خوش گذشته را بازسازی کند.
فیلمبرداری فیلم مرد پرنده، به نحوی است که به نظر می‌رسد صحنه‌ها و سکانس‌ها قطع نمی‌شوند و همه چیز در یک نما انجام می‌شود.
الخاندور گونزالس ایناریتو کارگردان بردمن که مکزیکی تبار است، پس از دریافت جایزه اسکار برای بهترین کارگردانی گفت، تمام فیلمسازان و کارگردان‌هایی که در مراسم اسکار شرکت کرده‌اند، از «هنر خالص» برای بیان داستان شان استفاده کرده‌اند و در واقع نمی‌توان این فیلم‌ها را با هم مقایسه کرد. زیرا همه می‌دانند که زمان بهترین قاضی تعیین کیفیت فیلم‌های عرضه شده است.
اجرای آهنگ «گلوری» ( افتخار) توسط دو تن از مشهورترین هنرمندان آمریکایی بنام جان لجند و کامن یکی از دل انگیزترین لحظات مراسم اسکار بود؛ آهنگی که موزیک اصلی فیلم «سلما» است و اجرای شورانگیز آن باعث شد تا حضاری که صورت برخی از آنها غرق در اشک شده بود، از جای خود برخیزند[!!]
فیلم سلما که خود برنده جایزه اسکار شد، داستان راهپیمایی سیاهپوستان به رهبری دکتر مارتین لوترکینگ در شهر سلما در ایالت الاباما در اواسط دهه ۱۹۶۰ است؛ تظاهراتی که به صورت یکی از تعیین کننده ترین وقایع در مبارزات حقوق مدنی در آمریکا در آمد.
ادی ردماین جایزه بهترین هنرپیشه را بخاطر بازی در فیلم «تئوری همه چیز» بخود اختصاص داد. این فیلم چالش های زندگی استیونن هاوکینگ دانشمند مشهور بریتانیایی و نویسنده کتابی به همین نام را نشان می‌دهد.
آقای هاوکینگ به بیماری نورودجنراتیو یا «ای ال اس» مبتلا است و بجز گونه راستش، تمام اعضای ارادی بدنش از تقریبا نیم قرن پیش فلج شده، و ادی ردماین نیز اسکارش را به این کیهان شناس بریتانیایی و خانواده‌اش تقدیم کرد.
جولیان مور اسکار بهترین ستاره را برای بازی در فیلم استیل آلیس به خود اختصاص داد. استیل آلیس داستان ابتلای پروفسور یکی از کالج های آمریکا به بیماری آلمزایمر و نحوه مقابله او با آن بیماری است.
خانم مور هنگام دریافت جایزه اش گفت، بسیاری از بیماران آلزایمری احساس می کنند که منزوی شده و به حاشیه رانده شده اند، و نمایاندن اینکه این گروه تنها نیستند، یکی از بهترین نکات این فیلم است.
فیلم بوی هود [پسر بچگی؟؟] یکی از آثاری بود که برای بهترین فیلم نامزد شده بود، اما تنها پاتریشیا ارکوت توانست اسکارِ بهترین نقش مکمل را دریافت کند.
برخی از فعالان حقوق مدنی در آمریکا معتقدند که در بعضی از موارد، در برابر کار یکسان، دستمزد یکسان به زن و مرد پرداخت نمی‌شود.
خانم ارکوِت نیزهنگام دریافت جایزه اش گفت، زمان برابری دستمزد برای همه، و برابری حقوق برای زنان آمریکایی فرا رسیده است.
جی کی سیمونز هم بخاطر ایفای نقش یک معلم موسیقی در فیلم ویپلاش،برنده اسکار بهترین نقش مکمل شد.
پاول پالیکوکسی، کارگردان لهستانی بخاطر کارگردانی فیلم ایدا اسکار بهترین فیلم خارجی را دریافت کرد.
آیدا داستان زنی است که خود را برای راهبه شدن آماده می کند و در این راه به نوعی از خود شناسی می‌رسد.