ثبت نام پنج زن در انتخابات دولت یازدهم
در سومین روز ثبت نام برای انتخابات ریاست جمهوری، تعداد کاندیداهای زن به پنج نفر رسید.
در دومین روز ثبت نام دو زن نامزدی خود را به ثبت رسانده بودند.
نفر اول که در اولین ساعات کار ثبت نام خود را به ستاد انتخابات وزارت کشور رسانده بود، راضیه امیدوار نام داشت. او اولین زنی ست که در برای شرکت در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری ایران داوطلب شده است. راضیه امیدوار ۴۶ ساله را که لیسانسیه اقتصاد است، شوهرش همراهی می کرد. او هدف های خود را خدمت به مردم و تلاش برای بهبود اوضاع اعلام کرد و پس از ثبت نام، در پاسخ به این سوال خبرنگاران که آیا خود را رجل سیاسی و مذهبی می داند گفت به سوالات سیاسی پاسخ نمی دهد. به گزارش ایسنا وقتی خبرنگاران پرسیدند که «چگونه در انتخابات شرکت نمی کنید بی آن که به سوالات سیاسی پاسخ دهید» گفت حرفی در این باره ندارد.
اما دومین زن که برای ثبت نام مراجعه کرد ثریا ملک زاده، ۵۲ ساله بود که پس از ثبت نام به خبرنگاران گفت فوق لیسانس بهداشت دارد و مدرک دکترایش را از مالزی گرفته است. او اعلام کرد که هدفش از داوطلبی برای مقام ریاست جمهوری آن است که بگوید زنان در جامعه حضور فعال دارند. او گفت در صورتی که رئیس جمهوری شود کابینه اش به صورت «فیفتی –فیفتی» خواهد بود. یعنی نیمی مرد و نیمی زن.
سه زن دیگر نیز در سومین روبا آن که تعداد داوطلبان زن در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ با گذشته تفاوت چشمگیری دارد اما زنان کاندیدای این دوره، تاکنون، از حیث جدی بودن با کاندیداهای سلف خود بسیار متفاوتند.ز نام خود را برای شرکت در رقابت های انتخاباتی ثبت کرده اند.
نخستین زنان داوطلب ریاست جمهوری
با آنکه خبرگزاری های ایران راضیه امیدوار را نخستین زنی اعلام کرده اند که در تاریخ جمهوری اسلامی برای ریاست جمهوری ثبت نام کرده، اما این گزارش نادرستی است. نخستین زنی که نام خود را برای نامزدی ریاست جمهوری ثبت کرد، اعظم طالقانی بود.
اعظم طالقانی
اعظم طالقانی فرزند آیت الله طالقانی است. او پیش از انقلاب مدرسه ای با مدیریت خود دایر کرد. در دوران پهلوی چند سالی زندانی سیاسی در زندانهای قصر و اوین بود. سپس به دانشکده ادبیات رفت و مدرک دانشگاهی خود را در این رشته گرفت.
او که از فعالان ملی-مذهبی است، در دوره اول مجلس شورای اسلامی نماینده بود. به درخواست پدرش پس از انقلاب جامعه زنان مسلمان را تاسیس کرد که هدف آن آموزش و توانمندسازی زنان بود. او همچنین صاحب امتیاز نشریه اصلاح طلب و توقیف شده هاجر، ویژه زنان، است که برای کسب حقوق زنان می کوشید.خانم طالقانی در حال حاضر دبیرکل جامعه زنان انقلاب اسلامی است.
اعظم طالقانی نخستین بار در سال ۱۳۷۶ خود را نامزد ریاست جمهوری ایران اعلام کرد و در این باره گفت: «برای آزمایش قانون اساسی؛ هیچ دلیلی وجود ندارد که یک زن نتواند نامزد انتخابات شود». خانم طالقانی نیز مانند بسیاری از کارشناسان و فقهای مذهبی معتقد بود که کلمه «رجال» در اصل ۱۱۵ قانون اساسی، که می گوید «رئیس جمهور باید از رجال سیاسی و مذهبی باشد»، منحصر به جنسیت مرد نیست و منظور از «رجال» نخبه گان سیاسی و مذهبی است. شورای نگهبان این تفسیر را وارد ندانست و صلاحیت اعظم طالقانی را رد کرد.
خانم طالقانی باردیگر در سال ۱۳۸۸ برای ریاست جمهوری ثبت نام کرد و علت این اقدام خود را چنین توضیح داد:« مهمترین چالش پیش رو در قانون انتخابات بحث رجال است که متاسفانه با تفسیرهای ناصواب مانع از حضور زنان در عرصه‌های مدیریتی کلان کشور شده‌است به همین دلیل برای شکستن چنین تابویی در عرصه انتخابات حضور خواهم یافت».
اعظم طالقانی در اعتراض به کشته شدن زهرا کاظمی، عکاس و روزنامه نگار کانادایی ایرانی تبار در زندان در سال ۱۳۸۲ در برابر زندان اوین دست به تحصن زد و خواستار تامین امنیت جانی زندانیان شد. او که از منتقدان عمده سیاست های محمود احمدی نژاد بوده است در انتخابات ۱۳۸۸ از میرحسین موسوی حمایت کرد.
رفعت بیات
رفعت بیات نماینده اصول گرای مجلس هفتم و دبیر اجرایی نیروهای مستقل انقلاب اسلامی دومین زنی است که درجمهوری اسلامی نامزدی خود را برای ریاست جمهوری اعلام کرده است. او که در سال ۱۳۸۸ برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری دولت دهم به میدان آمده بود، تفسیر شورای نگهبان از واژه رجال را با دیدگاه مجلس خبرگان قانون اساسی منطبق ندانسته و گفته بود اگر شورای نگهبان بار دیگر بر تفسیر خود از این واژه اصرار ورزد و صلاحیت زنان را به خاطر جنسیت شان رد کند، بخش عمده آرا را از دست خواهد داد که این با خواست افزایش حداکثری مشارکت در انتخابات در تقابل است.
او درعین حال این امر را برای حیثیت انتخابات در جامعه جهانی نیز نامناسب دانسته بود. رفعت بیات عضو ائتلاف زنان اصولگراست.
