شهرزاد القانیان نوه حبیب القانیان، بازرگان ایرانی یهودی که پس از انقلاب اسلامی اعدام شد، می گوید آن واقعه موجب شد بازرگانان از ایران فرار کنند و شانس کشور برای ساختن یک اقتصاد مدرن، متنوع، و استوار بر صادرات از بین برود.
القانیان در مقاله ای که در لوس آنجلس تایمز منتشر شده می گوید اعدام پدربزرگ او نه فقط یک ضایعه شخصی، بلکه نقطه عطفی برای ایران بود.
او می نویسد: «در ماه های پس از بازگشت آیت اله خمینی به ایران، حدود ۲۰۰ عضو ارشد سابق نیروهای امنیتی، ارتش و دولت کشته شدند. القانیان نخستین بازرگانی بود که اعدام شد. در جریان یک محاکمه نمایشی که بیش از ۲۰ دقیقه طول نکشید، او به نادرستی متهم شد که «جاسوس صهیونیست» است و «مفسد فی الارض» شناخته شد.
شهرزاد القانیان می نویسد اتهام پدر بزرگ او، به گفته دادستان، کمک مالی به اسراییل و ملاقات با سیاستمداران اسراییلی هنگام سفر آنها به ایران، یا در اسراییل بود.
وی یاد آور می شود پدر بزرگش رهبر ۸۰ تا ۱۰۰ هزار یهودی ایران در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بود، زمانی که دو کشور از مناسباتی آرام برخوردار بودند. او همچنین به کوشش های حبیب القانیان برای برقراری مشارکت با بازرگانان ایرانی و ارمنی تبار، و کارهایی از جمله ساختن بیمارستان ها، و تاسیس خیریه هایی برای کمک به کودکان و سالمندان فقیر اشاره می کند، و می نویسد در حالی که بسیاری از اعضای هیات حاکمه ایران با پول های خود از ایران فرار می کردند، پدر بزرگ او در نوامبر ۱۹۷۸ از سفری کوتاه به امریکا و اسراییل به ایران بازگشت زیرا او کار خلافی انجام نداده بود.
شهر زاد القانیان در مقاله خود به شرح زندگی پدر بزرگش پرداخته، که کار را از ۱۵ سالگی در هتلی آغاز کرد، بعدها به یک بازرگان در بازار تبدیل شد، با کمک برادرانش سال ها برای ساختن کارخانه ها، ایجاد هزاران شغل و تولید کالاهایی با قیمت مناسب برای طبقه متوسط رو به رشد صرف وقت کرد و شالوده های یک صنعت صادراتی را برای ایران پی ریزی کرد.
شهرزاد القانیان به شهرت و موفقیت برخی از ایرانیان در مهمترین نهادهای بازرگانی جهان اشاره می کند، از جمله سالار کمانگر مدیر ارشد یوتیوب، دارا خسروشاهی رییس اکسپدیا، عیسی لاریان مدیر اجرایی شرکت ام جی ام، و پیر امیدوار، بنیان گذار ای بی؛ و می پرسد آیا اگر انقلاب ۱۹۷۹ به جای پایان دادن به فعالیت بازرگانان در ایران، آنها را تقویت کرده بود، این افراد کمکی برای تبدیل ایران به به نیروگاه اقتصادی قرن بیست و یکم نبودند؟
القانیان می نویسد نسل جدیدی از ایرانیان آزادی های سیاسی، مدنی و اقتصادی را طلب می کنند. بیش از ۲۰ درصد جوانان ایرانی زیر ۲۴ سال و بیکار هستند.
او بااشاره به گفتار رهبران ایران که «ملت تولید داخلی را برای کاهش تورم، افزایش اشتغال و تقویت اقتصاد» ترجیح می دهند، می نویسد: همین اصل که ایرانیان فراورده های ساخت ایران را ترجیح می دهند - چیزی است که پدر بزرگ من و دیگر صاحبان صنایع ایران از دیرباز پشتیبان و مشوق آن بودند.
القانیان در مقاله ای که در لوس آنجلس تایمز منتشر شده می گوید اعدام پدربزرگ او نه فقط یک ضایعه شخصی، بلکه نقطه عطفی برای ایران بود.
او می نویسد: «در ماه های پس از بازگشت آیت اله خمینی به ایران، حدود ۲۰۰ عضو ارشد سابق نیروهای امنیتی، ارتش و دولت کشته شدند. القانیان نخستین بازرگانی بود که اعدام شد. در جریان یک محاکمه نمایشی که بیش از ۲۰ دقیقه طول نکشید، او به نادرستی متهم شد که «جاسوس صهیونیست» است و «مفسد فی الارض» شناخته شد.
شهرزاد القانیان می نویسد اتهام پدر بزرگ او، به گفته دادستان، کمک مالی به اسراییل و ملاقات با سیاستمداران اسراییلی هنگام سفر آنها به ایران، یا در اسراییل بود.
وی یاد آور می شود پدر بزرگش رهبر ۸۰ تا ۱۰۰ هزار یهودی ایران در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بود، زمانی که دو کشور از مناسباتی آرام برخوردار بودند. او همچنین به کوشش های حبیب القانیان برای برقراری مشارکت با بازرگانان ایرانی و ارمنی تبار، و کارهایی از جمله ساختن بیمارستان ها، و تاسیس خیریه هایی برای کمک به کودکان و سالمندان فقیر اشاره می کند، و می نویسد در حالی که بسیاری از اعضای هیات حاکمه ایران با پول های خود از ایران فرار می کردند، پدر بزرگ او در نوامبر ۱۹۷۸ از سفری کوتاه به امریکا و اسراییل به ایران بازگشت زیرا او کار خلافی انجام نداده بود.
شهر زاد القانیان در مقاله خود به شرح زندگی پدر بزرگش پرداخته، که کار را از ۱۵ سالگی در هتلی آغاز کرد، بعدها به یک بازرگان در بازار تبدیل شد، با کمک برادرانش سال ها برای ساختن کارخانه ها، ایجاد هزاران شغل و تولید کالاهایی با قیمت مناسب برای طبقه متوسط رو به رشد صرف وقت کرد و شالوده های یک صنعت صادراتی را برای ایران پی ریزی کرد.
شهرزاد القانیان به شهرت و موفقیت برخی از ایرانیان در مهمترین نهادهای بازرگانی جهان اشاره می کند، از جمله سالار کمانگر مدیر ارشد یوتیوب، دارا خسروشاهی رییس اکسپدیا، عیسی لاریان مدیر اجرایی شرکت ام جی ام، و پیر امیدوار، بنیان گذار ای بی؛ و می پرسد آیا اگر انقلاب ۱۹۷۹ به جای پایان دادن به فعالیت بازرگانان در ایران، آنها را تقویت کرده بود، این افراد کمکی برای تبدیل ایران به به نیروگاه اقتصادی قرن بیست و یکم نبودند؟
القانیان می نویسد نسل جدیدی از ایرانیان آزادی های سیاسی، مدنی و اقتصادی را طلب می کنند. بیش از ۲۰ درصد جوانان ایرانی زیر ۲۴ سال و بیکار هستند.
او بااشاره به گفتار رهبران ایران که «ملت تولید داخلی را برای کاهش تورم، افزایش اشتغال و تقویت اقتصاد» ترجیح می دهند، می نویسد: همین اصل که ایرانیان فراورده های ساخت ایران را ترجیح می دهند - چیزی است که پدر بزرگ من و دیگر صاحبان صنایع ایران از دیرباز پشتیبان و مشوق آن بودند.
