سازمان ملی فضایی و هوانوردی آمریکا، یا «ناسا»، با انتشار بیانیه‌ای از نزدیک شدن یک شهابسنگ به کره زمین خبر داد.
براساس پیش‌بینی «مرکز پژوهش‌های اجرام آسمانی نزدیک زمین»، این شهابسنگ که «۲۰۱۸وی‌پی۱» (به انگلیسی: 2018VP1) نام دارد، احتمالا یک روز پیش از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، یعنی دوم نوامبر، به نزدیک‌ترین فاصله خود به مدار زمین می‌رسد.
این شهابسنگ حدوداً ۲ متری جرم آسمانی چندان بزرگی نیست و به همین دلیل از سوی سازمان «ناسا» به عنوان شیئی بالقوه خطرناک برای کره زمین شناخته نشده است.
بر اساس پیش‌بینی پژوهشگران، این شهابسنگ در سه سناریوی مختلف، از فاصله حدود ۵ هزار کیلومتری زمین عبور خواهد کرد و احتمال ورود آن به جو زمین کمتر از نیم درصد (۰.۴۱٪) است.
البته حتی در صورت وقوع چنین رویدادی، این شهابسنگ پس از ورود به جو زمین متلاشی شده، آتش می‌گیرد، و به قطعات کوچکتری تقسیم می‌شود.
این شهابسنگ برای نخستین بار در سال ۲۰۱۸ در رصدخانه «پالومار» در ایالت کالیفرنیا کشف شد و مسیر عبورش در کهکشان با دقت توسط پژوهشگران مورد بررسی قرار گرفت.
این شهابسنگ، عضو خانواده شهاب‌سنگ‌های «آپولو» است که به گفته ناسا در مسیری گسترده در اطراف خورشید، که تا مدار مشتری امتداد می‌یابد، دوران می‌کند و در برخی از موارد به سوی ستارگان، یا سیاره‌های دیگر، از نزدیکی زمین نیز می‌رود.
مدت زمان حرکت این شهاب سنگ در مدار حرکتی خود نزدیک به ۲ سال است.
این شهاب سنگ، یکی از صدها اجرام آسمانی بزرگ و کوچکی است که در طول سال از اطراف کره زمین عبور می‌کنند، و‌در برخی موارد تعدادی از آنها وارد جو زمین می‌شوند.
سازمان ملی فضایی و هوانوردی آمریکا توسط کنگره ایالات متحده موظف شده است تا شهاب‌سنگ‌های نزدیک به کره زمین را که بزرگتر از ۱۴۰ متر هستند، و خطرناک محسوب می‌شوند، را شناسایی کند، و تمامی شهاب‌سنگ‌ها را در هر اندازه‌ای که هستند گزارش دهد.
به همین دلیل انتشار بیانیه‌های این سازمان درباره نزدیکی یا عبور شهاب سنگ‌ها از اطراف زمین، امری مرسوم است و غیرعادی محسوب نمی‌شود.
هر چند که به گفته پژوهشگران، جز در موارد بسیار خاص، نادر، و استثنایی، ورود شهاب‌سنگ‌ها به جو زمین خطر خاصی برای این کره نخواهد داشت، با این حال همواره انتشار چنین اخباری موجب نگرانی افکار عمومی می‌شود.
از جمله دلایل چنین تصوراتی، می توان به برخی آموزه‌های مذهبی، افسانه‌های قدیمی، گمانه‌زنی‌ها درباره نابودی دایناسورها به دلیل برخورد شهابسنگ به زمین، و حتی فیلم‌های سینمایی مانند «آرماگدون» یا «آخرالزمان»، که چنین موضوعی را برجسته کردند، اشاره کرد.
نتایج بررسی‌های پژوهشگران نشان می‌دهد که حتی شهاب سنگ‌های بسیار بزرگتر از «۲۰۱۸وی‌پی۱» نیز هنگام ورود به جو زمین متلاشی می‌شوند و چندان خطرناک نیستند. البته متلاشی شدن این شهاب‌سنگ‌ها احتمالا با انفجارهای بزرگ آسمانی همراه است که قدرتی به میزان چند بمب اتمی نیرومند دارند. با این حال بخش عمده‌ای از این انرژی از جو زمین خارج می‌شود، به فضا می‌رود، و تأثیر زیادی بر کره زمین نخواهد داشت.
در بدترین سناریو، بخش اندکی از این موج انفجاری به سمت زمین می‌آید که احتمالا موجب ویرانی ساختمان‌ها، خردشدن شیشه‌ها، یا مصدومیت ساکنان مناطق آسیب دیده خواهد شد.
پژوهشگران معتقدند بزرگی شهاب‌‌سنگی که در گذشته‌های دور باعث ویرانی بخش‌هایی از زمین، و نابودی جاندا‌رانی مانند دایناسورها شده است، هنگام برخورد با سطح زمین حداقل ۱۰ کیلومتر بوده و به همین دلیل سبب چنان فاجعه‌ای شده است.
اما احتمال نزدیکی و برخورد چنان شهابسنگ عظیمی به زمین بسیار ضعیف است و شاید در هزاران سال آینده نیز رخ ندهد.