لس آنجلس تایمز نوشته است شین باوئر و جاش فتال دو کوهنورد آمریکایی که پس از حبسی دو ساله در ایران، به نیویورک بازگشته اند؛ وضعیت خود در آن دو سال را «زندگی در دنیایی از دروغ ها و امید واهی» توصیف کرده اند. آنها به خبرنگاران گفته اند صدای فریادهای زندانیان دیگر را می شنیدند؛ و می شنیدند که زندانیان برای بهتر شدن شرایط دست به اعتصاب غذا می زدند.
روزنامه انگلیسی ایندیپندنت به نقل از شین باوئر نوشته است «ما و سارا شورد هر سه، طعم خشونت رژیم ایران را چشیدیم؛ از تمام دنیا، و از هر آنچه که دوست داریم جدا افتاده بودیم؛ و حقوق و آزادی هایمان از ما گرفته شده بود؛ دلهره و اندوهی که کوهنوردی در مرز ایران و عراق برای ما داشت تا ابد با ما خواهد بود».
وال استریت جورنال می نویسد جاش فتال اعتقاد دارد که«از همان ابتدای کار دانستیم که ما را "گروگان" گرفته اند؛ تنها برای این که آمریکایی هستیم. در تمام این مدت، ایران پرونده ما را به کشمکش های سیاسی اش با آمریکا گره زده بود.»
روزنامه فرانسوی فیگارو، حبس دو کوهنورد آمریکایی در ایران را کابوسی هفتصد و هشتاد و یک روزه برای آنها خوانده است. فیگارو به نقل از شین باوئر و جاش فتال می نویسد «بیش از دو سال، در وضعی زندگی کردیم که دست کمی از حبس انفرادی نداشت. در تمام این مدت تنها یک تماس تلفنی پانزده دقیقه ای و یک دیدار کوتاه با مادرانمان داشتیم. تنهایی و انزوای این دوران تلخترین تجربه زندگی ما بود.»
و نیویورک تایمز به نقل از جاش فتال می نویسد «سارا، شین و من بالاخره می توانیم زندان را پشت سر بگذاریم. حال بیش از هر چیز می خواهیم زندگی مان را از نو شروع کنیم؛ با درک تازه ای از طعم شیرین آزادی». جاش فتال همچنین گفته است سند و مدرکی از جاسوس بودن ما ارائه نشد. و برای پایان دادن به آنچه که مقامات ایران هیچ حق و توجیهی برای شروع آن نداشتند، نباید به آنها اعتباری داده شود.