سازمان بهداشت جهانی: بیماری های مزمن و غیرمسری عامل عمده مرگ و میر در جهان هستند

سازمان بهداشت جهانی: بیماری های مزمن و غیرمسری عامل عمده مرگ و میر در جهان هستند

«سازمان بهداشت جهانی» دومین گزارش مهم شش ماهه خود در مورد رشد خطر بیماری های غیرمسری در سطح جهان، به ویژه بیماری هایی همچون سرطان، بیماری قلبی، سکته و بیماری ریه و دیابت را منتشر کرده است.

این گزارش جدید که در آستانه برگزاری کنفرانس بین المللی بیماری های مزمن در سازمان ملل متحد در نیویورک منتشر شده، دستورالعمل هایی را برای پیشگیری و درمان این بیماری های مرگبار و ناتوان کننده در هر کشور ارائه کرده است.

در گزارش «سازمان بهداشت جهانی» آمده است سالانه بیش از ۷/۶میلیون انسان بر اثر ابتلای به بیماری سرطان جان خود را از دست می دهند و تعداد قربانیان این بیماری حتی از مبتلایان به بیماری مالاریا، «اچ آی وی»، ایدز و سل نیز بیشتر است.

در گزارش این سازمان وابسته به سازمان ملل متحد خاطرنشان شده است در شرایطی که در کشورهای در حال توسعه توجه بیشتر به بیماری های مسری و عفونی معطوف می شود، اما بیماری های مزمن و غیرعفونی عامل عمده مرگ و میر در سراسر جهان هستند.

علا الوان، دستیار دبیر کل بیماری های غیرمسری در «سازمان بهداشت جهانی» و یکی از نویسندگان این گزارش می گوید: «۳۵ میلیون مورد از ۵۸ میلیون مرگ و میر سالانه ناشی از بیماری های غیرمسری، بیماری قلبی، سکته، دیابت، سرطان و بیماری های مزمن ریه در سطح جهان هستند و این آمار نمایانگر شصت درصد کل مرگ و میر انسان ها در سراسر جهان است و حداقل ۹ میلیون نفر از این تعداد زیر شصت سال سن دارند.»

بر پایه گزارش «سازمان بهداشت جهانی»، فشار خون بالا، قند خون بالا، مصرف تنباکو، انفعال فیزیکی و چاقی مفرط عوامل عمده ای هستند که به ابتلای به بیماری های مزمن کمک می کند.

صرف میلیاردها دلار هزینه برای درمان بیماری های مزمن در کشورهای در حال توسعه عامل عمده فقر و شوربختی میلیون ها تن از شهروندان این کشورها است.

دیوید بلوم، استاد دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد می گوید فشار بار بیماری های غیرمسری بر حیات بشر و شرایط اقتصادی عظیم است.

آقای بلوم افزود: «براساس ارزیابی ما ( هزینه ) موارد ابتلای به بیماری های سرطان که به تازگی تشخیص داده شده اند، در سال ۲۰۱۰ به بیش از۳۰۰ میلیارد دلار بالغ شد. پیش بینی ما این است که هزینه سالانه جهانی درمان بیماری ریوی انسدادی مزمن در سال ۲۰۱۰ چهارصد میلیارد دلار بوده است.»

دکتر جیمز هاسپدیلز، کارشناس بیماری های مزمن در «سازمان بهداشت جهانی» می گوید این معضل، نه فقط در کشورهای بزرگی همچون ایالات متحده، هند و چین و بلکه در کشورهای کوچکتری همچون ترینیداد و توباگو و باربادوس بسیار گسترده تر از سطح تصور مردم است.

وی خاطرنشان می کند که هزینه های بهداشت عمومی درمان فشار خون بالا و دیابت بین پنج تا هشت درصد تولید ناخالص داخلی این کشورها افزایش یافته اند.

در شرایطی که دکتر جیمز هاسپدیلز اذعان می کند که این شرایط پایا و ماندگار نیست، اما می افزاید که در صورت تداوم وضعیت کنونی، خدمات بهداشت و درمان بسیاری از این کشورها رو به نابودی خواهند رفت و ما نمی توانیم برای پیشگیری از این بیماری ها تا یافتن درمان و ریشه کنی مالاریا و «اچ آی وی» صبر کنیم.

او تاکید می کند که «رژیم ساده و تغییر در شیوه زندگی می تواند خطر ابتلای به بیماریهایی همچون دیابت، سرطان، سکته قلبی و بیماری های تنفسی مزمنی همچون آسم و برونشیت را به طور چشمگیری کاهش خواهد داد».

دکتر هاسپدیلز می گوید: «براساس ارزیابی ما در سازمان بهداشت جهانی می توان با اتخاذ اقدامات ساده ای همچون کاهش سطح مصرف نمک به پانزده تا بیست درصد، کاهش استعمال تنباکو طی ده سال آینده جان سی میلیون انسان را در سراسر جهان نجات داد و با درمان های پیشگیرانه ساده می توان از تعداد افرادی را که در معرض خطر ابتلای به حمله قلبی و سکته قرار دارند، کاست».

رهبران جهان شرکت کننده در کنفرانس سازمان ملل متحد امیدوارند تا بتوانند آگاهی رسانی عمومی در مورد پیامدهای مخرب و مرگبار بیماری های غیرمسری در کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه را افزایش دهند و در مورد بهترین راهکارهای کاهش نرخ فزاینده مرگ و میر ناشی از این بیماری ها گفتگو کنند.