نشریه دیلی بیست در گزارشی نوشت: دونالد ترامپ و ولادمیر پوتین در هلسینکی یک مساله سیاسی اساسی را مورد رسیدگی قرار دادند: سوریه و مشخصا احتمال یک درگیری در مرز اسرائیل و سوریه.
جنگ داخلی در سوریه احتمالا به نقاط پایانی اش نزدیک می شود، ولی نگرانی در اسرائیل نسبت به نزدیک تر شدن نیروهای رژیم سوریه و متحدانش، ایران، شبه نظامیان حزب الله لبنان و دیگر نیروهای وابسته بیشتر می شود.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، برای سومین دیدار با رئیس جمهوری روسیه طی شش ماه گذشته، پیش از اجلاس هلسینکی، به مسکو رفته بود.
در نتیجه بمباران هوایی جت های جنگی روسیه و نبرد نیروهای ایران و شبه نظامیان وابسته اش در منطقه روستاهای تحت کنترل شورشیان یکی پس از دیگری سقوط می کند.
خط قرمز در بلندی های جولان پیشاپیش نقض شده است: محور تحت رهبری ایران می کوشد سلول های خفته ای را جا بگذارد ضمن این که در نظر دارد سوریه را به جبهه دیگری علیه اسرائیل بدل کند.
بی دلیل نیست که بشار اسد و ایرانی ها این بخش از جنگ را برای پایان کار گذاشته بودند، چون می دانند با وجود قرارداد ۱۹۷۴ نمی توانند به سادگی با زور بلندی های جولان را در دست بگیرند.
توافق آتش بس ۱۹۷۴ که به طور رسمی «قرارداد تفکیک نیروها» نام دارد، نقطه برخورد مفاهیم انتزاعی مورد بحث در هلسینکی با واقعیت موجود در میدان نبرد است.
رهبران آمریکا و روسیه عنوان کردند که در حال همکاری برای اطمینان از امنیت اسرائیل هستند، اما ایران پیام را نگرفته است.