یادداشتی در روزنامه هیل از سباستین گورکا، استراتژیست پیشین پرزیدنت ترامپ
ناتو شالوده پیروزی غرب در جنگ سرد بود.
رهبری پرزیدنت رونالد ریگان، مارگارت تاچر، نخست وزیر وقت بریتانیا، و پاپ ژان پل دوم در حفظ وضوح اخلاقی که نهایتا در ۹ نوامبر ۱۹۸۹ به فرو ریختن دیوار برلین و به سقوط اتحاد جماهیر شوروی و پیمان ورشو منجر شد، حیاتی بود.
اما بین آوریل ۱۹۴۹ و آن شب نوامبر در ۴۰ سال بعد یک نهاد بود که غرب را از آسیب مصون نگاه داشت: سازمان پیمان آتلانتیک شمالی.
اما امروز ناتو باید خود را بازتعریف کند و برای آن که از سوی نیروهای تهدید کننده جدی گرفته شود باید در چهار حوزه دست به اقدام بزند:
- تمام کشورهای عضو باید مسئولیت افزایش بودجه دفاعی شان را بر اساس سطح توافق شده بر عهده بگیرند و آن منابع را در قابلیت های مورد نیاز ناتو به کار ببندند.
- ناتو باید به شکلی یکپارچه تدابیر بازدارنده ای را در برابر تخاصم های بیشتر روسیه در نظر بگیرد و از کشورهایی که در خط مقدم عملیات آشکار و پنهان ولادمیر پوتین قرار دارند، حمایت کند.
- ناتو باید باید در حوزه دفاع سایبری و عملیات ضد پروپاگاندا از سوی روسیه و چین و دیگر گروه های تروریستی سرمایه گذاری دوباره انجام داده و به آن اولویت ببخشد.
- در آخر، ناتو باید از ملاحظات سیاسی دست برداشته و خود را به نابودی گروهای جهادی سنی، مانند القاعده و داعش، یا شیعه، مانند حزب الله مورد حمایت ایران، متعهد کند.