یادداشتی در وبسایت شبکه خبری «سی ان بی سی» از فِرد کمپ، رئیس و مدیر «شورای آتلانتیک»
پرزیدنت دونالد ترامپ طی هفته انتخابات میاندوره ای آمریکا تمایلی تازه را برای رسیدگی به مساله ای به نمایش گذاشت که روسای جمهوری پیش از او یا از آن پرهیز کرده یا به شکلی ناموثر آن را به بعد موکول کرده بودند.
تاکتیک های او ممکن است عمدتا و به طور آگاهانه خیلی دیپلماتیک به نظر نرسد و شرکای آمریکا را خشمگین کند، اما بی تردید نگاهی میراث ساز به مساله دارد.
ایران می تواند طی دو سال آینده به تعیین کننده ترین چالش سیاست خارجی دونالد ترامپ بدل شود.
این امر از آن رو است که نخست، ایران مساله ای است که همراهی بزرگی در میان مقام های ارشد دولت ترامپ بر سر فوریت تهدید ناشی از آن وجود دارد. پرزیدنت ترامپ، مایک پمپئو وزیر خارجه، جیم متیس وزیر دفاع و جان بولتون مشاور امنیت ملی ممکن است گاهی اختلافات تاکتیکی داشته باشند، ولی در اولویت قرار دادن ایران موضعی یکسان دارند.
دوم این که، دولت ترامپ اجرای یک کارزار جامع «فشار حداکثری» برای تغییر رفتار ایران را درسه محور، زیر نظر برایان هوک در وزارت خارجه آغاز کرده است.
بعضی معتقدند مقام های دولت ترامپ به شدت خام و بی تجربه اند که فکر می کنند رویکردشان به نتایج مطلوب می رسد. حقیقت این است که آنها در تفکرشان و اقدامات شان عملگرایانه تر از آن چه بیشتر رسانه ها گزارش می دهند، اقدام کرده اند.