یادداشتی از دیوید ایگنیشس در روزنامه واشنگتن پست
بسیاری از رهبران عرب اهمیتی نمی دهند که لغو برجام به تنش در منطقه دامن بزند. آن ها از این که ترامپ در برابر تهران ایستاده است خوشحال اند. البته انتظار مشت متقابل ایران را دارند، اما آن قدر نگران آن نیستند.
دولت ترامپ برای عقب نشاندن ایران در منطقه نمی تواند هم برجام و هم منطقه را ترک کند. نیروهای آمریکا در شرق رود فرات در سوریه از موقعیت مناسبی برای جلوگیری از استیلای ایران بر سوریه برخوردارند.
پیروزی جناح مقتدی صدر در انتخابات عراق باید مایه نگرانی ایران باشد. صدر بی سر و صدا روابط خوبی با عربستان سعودی برقرار کرده است.
مجاب کردن ایران و عربستان سعودی به خروج از یمن، با ترکیبی از فشار و دیپلماسی، مفید خواهد بود.
به دوره ریاست جمهوری ریگان فکر کنید. آن زمان سیاستگذاران تصورش را نمی کردند، آمریکا و متحدانش بتوانند اتحاد جماهیر شوروی را ساقط کنند. شوروی در پی یک دهه چالش از بین رفت.
راه مهار ایران در منطقه از مسکو می گذرد. روسیه ممکن است در کنار ایران در سوریه بجنگد، ولی منافع اقتصادی و دیپلماتیک فزاینده ای با اسرائیل، عربستان سعودی و امارات متحده عربی دارد.
آندری بیستریتسکی، تحلیلگر سیاست خارجی روسیه، می گوید: «ایران یک متحد تاکتیکی است. روسیه به مجموعه ای از شرکا نیاز دارد.»
آندری فدوروف، معاون پیشین وزیر خارجه روسیه، معتقد است بر خلاف ایران که می خواهد در سوریه بماند، «پرسش برای ما این است که چطور آن جا را ترک کنیم».
ماموریت دولت ترامپ در برابر ایران نیازمند هدفی کاملا تعریف شده است. این پیشنهاد نتیجه درس های دوره ریگان است: مقابله با مداخلات منطقه ای به اضافه حفظ کنترل تسلیحات ترکیب درست است.