دومین عمل پیوند صورت جهان به آتش نشان آمریکایی چهره‌ای جدید داد

مرورگر شما HTML5 را پشتیبانی نمی کند

دانشگاه نیویورک اعلام کرد یک تیم جراحی در آن مرکز موفق شد با یک عمل اعجاب انگیز، بافت های صورت یک آتش نشان داوطلب را با یک صورت اهدایی پیوند بزند. این داوطلب ۱۴ سال پیش و در حال انجام مأموریت، دچار سوختگی درجه ۳ شده و در آستانه کوری قرار گرفته بود.

تیمی بالغ بر صد نفر متشکل از جراحان و سایر کارکنان تیم پزشکی دانشگاه نیویورک، در ماه اوت گذشته دومین عمل جراحی پیوند صورت دنیا را بر روی پاتریک هاردیسون ۴۱ ساله انجام دادند. نخستین جراحی مشابه، در سال ۲۰۰۵ میلادی در فرانسه روی صورت یک زن انجام شده بود.

پاتریک اکنون، صورت، پوست جمجمه، استخوان فک بالا، گوش ها و کانال شنوایی تازه ای دارد و سرپرست تیم جراحی ضمن ابراز رضایت از نتیجه عمل می گوید، مشکل ترین بخش کار، پیوند پلک های بیمار بود.

دکتر ادواردو رودریگز مرکز پزشکی نیویورک گفت "فرآیند جراحی که بر روی صورت پاتریک انجام شد، بسیار قابل توجه است، و مهم تر از همه این است که ما توانستیم پلک های چشم او را با حفظ عملکرد پیوند بزنیم، زیرا این موضوع برای پیشگیری از نابینایی اهمیت داشت. دوم این که حجم بافت های پیوندی بسیار بیشتر از عمل جراحی پیشین بود."

پاتریک هاردیسون، در سال ۲۰۰۱ در جریان خاموش کردن آتش در یک خانه مسکونی در شهر ممفیس ایالت تنسی، دچار سوختگی درجه ۳ شده بود. از آن زمان تا امروز بیش از ۷۰ عمل جراحی بر روی او انجام شد، اما هیچیک از آنها قادر به ترمیم صورت او نبود.

با این همه پاتریک، چنان از فرآیند طولانی درمان خسته بود که اگر بینایی اش در معرض خطر نبود، راضی به عمل نمی‌شد. اما پس از آن که پزشکان درباره خطر کوری به او هشدار جدی دادند، پاتریک از آنها خواست، در جستجوی اهدا کننده صورت برآیند.

جستجو یک سال طول کشید و در نهایت خانواده یک جوان ۲۶ ساله نیویورکی که در جریان تصادف با دوچرخه دچار مرگ مغزی شده بود، با اهدای صورت فرزندشان موافقت کردند. حالا پس از ۲۶ ساعت جراحی و سه ماه بازتوانی پس از عمل، پاتریک دنیای تازه ای را تجربه می کند.

پاتریک هاردیسون پس از این عمل گفت "این چیزی است که فکر می کردم برای همیشه از دست داده ام."

پاتریک فعلا در بیمارستان خواهد ماند تا تیم پزشکی بتواند از نزدیک مراقب خطر رد بافت های پیوندی باشد. این خطر پس از عمل های پیوند شایع است و تیم پزشکی دانشگاه نیویورک می گویند، گرچه این یک عمل نادر است، اما به رغم مشکلات و به دلیل نیاز روزافزون سربازان مجروح در جنگ عراق و افغانستان، باید به طور جدی در دستور کار پزشکان قرار گیرد.