آمارها نشان می دهد که بیشتر مردم آمریکا علاقه ای به داشتن عمر بسیار دراز ندارند
پس از آن که حوا و آدم به اغوای حوا از میوه درخت دانایی خوردند و بر بد و خوب جهان آگاه شدند ، خدا از بیم آن که آن دو ازمیوه درخت جاودانگی نیز بخورند و تا ابد زنده بمانند و مانند او شوند، آن دو گناه کار را با خفت و خواری از بهشت بی دردی و آسودگی بیرون راند و به زمین پرعذاب و رنج فرستاد. از آن پس بنی آدم در رویای یافتن آن درخت یا آن چشمه جاودانگی دست به هرکاری زده است. اسکندر در سودای نوشیدن جرعه ای از چشمه آب حیات راه دیار ظلمات را گرفت و در آنجا به سایه ها پیوست.
می گویند اگر بشر عمر جاودان داشت جهان طور دیگری بود. برخی ها همه دست آوردهای بشری را، از خوب و بد ناشی از میل یا به قول میگل دِ اونامونو، فیلسوف اسپانیایی، درد جاودانگی انسان می دانند. بگذریم که در قاموس عده ای آب حیات همان آب آتشین است که می توان در دکه هر می فروشی آن را یافت. و این که آب حیات نام گرفته شاید از آن است که می تواند دمی انسان را از یاد دردناک مرگ و قاطعیت و واقعیت آن فارغ کند.
اما اگر عمر ابدی از مقوله محال است و مرگ هرلحظه در کمین نشسته، دست کم می شود به داشتن عمری طولانی قناعت کرد و خیال خود را آسوده کرد. معمولا بهترین دعاو آفرین بزرگ سالان برای جوانان آرزوی عمری طولانی برای آنان است.
اما به نظر می رسد که نتیجه تحقیقات امروزی چنین امری را اثبات نمی کند.
در نظر سنجی جدیدی که مرکز تحقیقات پیو انجام داده نظرهای گوناگون را درباره پژوهشی علمی جویا شده: دست یابی به درمان ها و داروهایی که بتوانند روزی روند پیری را کُند کنند. دانشمندان توانسته اند تاکنون خط عمر برخی حیوانات آزمایشگاهی - چون موش ، کرم و مگس - را با تکنیک های مختلف امتداد بخشند. این آزمایش ها را روی میمون ها هم انجام می دهند. هرچند که در مورد میمون ها نتایج پیچیده و مختلف است. اما هنوز هیچ راهی برای یافتن یک قرص عمر نوح برای آدم ها پیدانشده است.
نود... شاید... ۱۲۰... هرگز!
با رشد تحقیقات در این زمینه، موسسه پیو با در دست گرفتن نبض مردم دریافته است که ۵۶ درصد مردم آمریکا علاقه ای به استعمال دارویی که بتواند عمر آنها را به ۱۲۰ سالگی برساند ندارند. هرچند که دوسوم آنان گفته اند که به نظر آنان خیلی های دیگر دلشان می خواهد قدمی در این راه بردارند.
ببینیم عمر ایدئال از نظر مردم امریکا چقدر است: بیشتر آمریکایی ها دوست دارند بین ۷۹ تا صد سال عمر کنند. نیمی از مردم امریکا بر عدد ۹۰ سال توافق کرده اند.
در آمریکا اگر امروز بچه ای به دنیا بیاید انتظار می رود که تا۷/ ۷۸ سالگی زندگی کند. امید به زندگی برای زنان آمریکایی تا ۸۱ سالگی و برای مردان آمریکایی۲/ ۷۶ است.
می گویند اگر بشر عمر جاودان داشت جهان طور دیگری بود. برخی ها همه دست آوردهای بشری را، از خوب و بد ناشی از میل یا به قول میگل دِ اونامونو، فیلسوف اسپانیایی، درد جاودانگی انسان می دانند. بگذریم که در قاموس عده ای آب حیات همان آب آتشین است که می توان در دکه هر می فروشی آن را یافت. و این که آب حیات نام گرفته شاید از آن است که می تواند دمی انسان را از یاد دردناک مرگ و قاطعیت و واقعیت آن فارغ کند.
اما اگر عمر ابدی از مقوله محال است و مرگ هرلحظه در کمین نشسته، دست کم می شود به داشتن عمری طولانی قناعت کرد و خیال خود را آسوده کرد. معمولا بهترین دعاو آفرین بزرگ سالان برای جوانان آرزوی عمری طولانی برای آنان است.
اما به نظر می رسد که نتیجه تحقیقات امروزی چنین امری را اثبات نمی کند.
در نظر سنجی جدیدی که مرکز تحقیقات پیو انجام داده نظرهای گوناگون را درباره پژوهشی علمی جویا شده: دست یابی به درمان ها و داروهایی که بتوانند روزی روند پیری را کُند کنند. دانشمندان توانسته اند تاکنون خط عمر برخی حیوانات آزمایشگاهی - چون موش ، کرم و مگس - را با تکنیک های مختلف امتداد بخشند. این آزمایش ها را روی میمون ها هم انجام می دهند. هرچند که در مورد میمون ها نتایج پیچیده و مختلف است. اما هنوز هیچ راهی برای یافتن یک قرص عمر نوح برای آدم ها پیدانشده است.
نود... شاید... ۱۲۰... هرگز!
با رشد تحقیقات در این زمینه، موسسه پیو با در دست گرفتن نبض مردم دریافته است که ۵۶ درصد مردم آمریکا علاقه ای به استعمال دارویی که بتواند عمر آنها را به ۱۲۰ سالگی برساند ندارند. هرچند که دوسوم آنان گفته اند که به نظر آنان خیلی های دیگر دلشان می خواهد قدمی در این راه بردارند.
ببینیم عمر ایدئال از نظر مردم امریکا چقدر است: بیشتر آمریکایی ها دوست دارند بین ۷۹ تا صد سال عمر کنند. نیمی از مردم امریکا بر عدد ۹۰ سال توافق کرده اند.
در آمریکا اگر امروز بچه ای به دنیا بیاید انتظار می رود که تا۷/ ۷۸ سالگی زندگی کند. امید به زندگی برای زنان آمریکایی تا ۸۱ سالگی و برای مردان آمریکایی۲/ ۷۶ است.