از دست دادن شنوایی در سنین بالا ممکن است طبیعی و از نظر طبی بی ضرر باشد. خیلی از بیمه ها در آمریکا به این مسئله به عنوان بخشی طبیعی از پیر شدن نگاه می کنند، و به اندازه کافی برای آزمایش های شنوایی و سمعک مزایا نمی دهند.
ولی به گزارش رادیو عمومی ملی «ان‌پی‌آر»، حدود یک دهه پیش پژوهشگران شروع به توجه به مضرات بالقوه از دست دادن شنوایی و ارتباط آن با تنهایی کردند. مطالعات نشان داد که هر دو شرایط عواقب پزشکی بزرگی دارند.
اکثر افرادی که شنوایی خود را با بالا رفتن سن از دست می دهند و تحت درمان قرار نمی گیرند، اغلب به خاطر خوب نشنیدن از جامعه دور افتاده و منزوی می شوند.
تحقیقات نشان داده است که تنهایی با فشار خون بالا، افزایش هورمون استرس، و ضعیف شدن سیستم دفاعی بدن مرتبط است. حس تنهایی و انزوا همینطور خطر دمانس (زوال عقل) را تا ۴۰ درصد در افراد سالمند بالا برده و احتمال مرگ زودرس را تا ۲۶ درصد افزایش می دهد.
در عین حال، بنا به یک مطالعه که نتایج آن سال گذشته در مجله جامعه پزشکی آمریکا (جاما) منتشر شد، از دست دادن شنوایی اگر تحت درمان قرار نگیرد، خطر دمانس را تا ۵۰ درصد، افسردگی را تا ۴۰ درصد، و زمین خوردن را تا ۳۰ درصد - در طول یک دوره ۱۰ ساله - در سالمندان بالا می برد.
با ضعیف شدن شنوایی، مردم بدون آن که خود متوجه شوند منزوی تر می شوند. خطر تنهایی برای سلامت انسان معادل خطر کشیدن ۱۵ نخ سیگار در روز شناخته شده است.