گروه «اتحاد برای ایران» در سومین سالگرد خیزش مردم ایران که به دنبال انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ آغاز شد، با همکاری جمعی از هنرمندان ایرانی و غیر ایرانی یک آلبوم موسیقی، به نام «آزادی: ترانه های آزادی برای ایران» منتشر کرده است. این آلبوم
در بخشی از بیانیه «اتحاد برای ایران» آمده است: «از زمانی که اعتراضات در ایران توجه جهانیان را به خود جلب کرد، سه سال می گذرد، و ایرانیان کماکان در طلب مردم سالاری اند. از آن زمان تا کنون بیش از بیست هزار شهروند به خاطر ابراز مسالمت آمیز مخالفت خود بازداشت شده اند. ایران بالاترین سرانه اعدام در جهان را داراست. بیش از هر کشور دیگری روزنامه نگاران را زندانی می کند. و فعالین و اقلیت ها با تهدید، بازداشت و زندان مواجه هستند.»
اتحاد برای ایران می نویسد «در ایران و سایر کشورهایی که اخیرا قیام های مردمی را تجربه کرده اند، هنرمندان مشغول ترجمان نبض و تپش خیابان ها بوده اند.» به نظر می رسد که این فصل مشترک، آهنگ سازان و نوازندگان کشورهایی چون ایران، مصر، لیبی، آفریقای جنوبی، ایالات متحده آمریکا، (سرزمین های) فلسطین و عراق را گردهم آورد تا ترانه های مقاومت و همبستگی خود را به ایرانیان تقدیم کنند، که کماکان به مبارزاتشان برای دموکراسی و حقوق بشر ادامه می دهند.
«اتحاد برای ایران» - که سازمانی غیر دولتی و غیر انتفاعی است - همراه با دی جی Child از این ترانه ها را با یکدیگر تلفیق کرده و مجموعه ای را فراهم آورده اند که به صورت رایگان قابل پیاده سازی است و آن را از روز 22 خرداد، همزمان با سومین سالگرد انتخابات ۱۳۸۸در دسترس قرار داده اند.
محسن نامجو، رعنا فرهان، سالومه و گروه های ایندو، کیوسک، آبجیز، از جمله هنرمندان ایرانی در این پروژه هستند که در کنار هنرمندان و گروه هایی چون بهایی سونتمیک از آفریقای جنوبی، مسعود بوصیر از لیبی، آیلا نرو از آمریکا، و اکسنتریک فلسطینی-آمریکایی قرار گرفته اند. در این آلبوم همچنین ترانه ای با صدای بهاره هدایت، فعال دانشجویی و مدافع حقوق زنان گنجانده شده است که در سال ۱۳۸۹ او به ده سال زندان محکوم شد و ترانه خون ارغوان ها را در یکی از مرخصی هایش از زندان ضبط کرده است.
همچنین سارا شورد، یکی از سه کوهنورد آمریکایی که در ایران بازداشت شده بود، نیز ترانه ای به آلبوم آزادی تقدیم کرده است. او این ترانه را یک سال بعد از آزادی خود و یک روز بعد از آزادی نامزد اش، شین بائر، و دوست اش جاش فتال از زندان، سروده است. سارا می گوید:« هنگامی که درایران گروگان بودم، با صدای بلند و جسورانه آواز می خواندم، به این منظور که سایر زندانیان صدای من را بشنوند. آنها نیز عمدتاً در پاسخ به من آواز می خواندند، این احساسی از ارتباط و همبستگی به من می داد که برای زنده ماندن به آن نیاز داشتم...»
شادی رحیمی مدیریت تهیه این آلبوم است و ابراز امیدواری می کند که «مردم ایران در داخل کشور پیغام همبستگی و امید را بشنوند.»
۲۴ ترانه را در بر میگیرد.
در بخشی از بیانیه «اتحاد برای ایران» آمده است: «از زمانی که اعتراضات در ایران توجه جهانیان را به خود جلب کرد، سه سال می گذرد، و ایرانیان کماکان در طلب مردم سالاری اند. از آن زمان تا کنون بیش از بیست هزار شهروند به خاطر ابراز مسالمت آمیز مخالفت خود بازداشت شده اند. ایران بالاترین سرانه اعدام در جهان را داراست. بیش از هر کشور دیگری روزنامه نگاران را زندانی می کند. و فعالین و اقلیت ها با تهدید، بازداشت و زندان مواجه هستند.»
اتحاد برای ایران می نویسد «در ایران و سایر کشورهایی که اخیرا قیام های مردمی را تجربه کرده اند، هنرمندان مشغول ترجمان نبض و تپش خیابان ها بوده اند.» به نظر می رسد که این فصل مشترک، آهنگ سازان و نوازندگان کشورهایی چون ایران، مصر، لیبی، آفریقای جنوبی، ایالات متحده آمریکا، (سرزمین های) فلسطین و عراق را گردهم آورد تا ترانه های مقاومت و همبستگی خود را به ایرانیان تقدیم کنند، که کماکان به مبارزاتشان برای دموکراسی و حقوق بشر ادامه می دهند.
«اتحاد برای ایران» - که سازمانی غیر دولتی و غیر انتفاعی است - همراه با دی جی Child از این ترانه ها را با یکدیگر تلفیق کرده و مجموعه ای را فراهم آورده اند که به صورت رایگان قابل پیاده سازی است و آن را از روز 22 خرداد، همزمان با سومین سالگرد انتخابات ۱۳۸۸در دسترس قرار داده اند.
محسن نامجو، رعنا فرهان، سالومه و گروه های ایندو، کیوسک، آبجیز، از جمله هنرمندان ایرانی در این پروژه هستند که در کنار هنرمندان و گروه هایی چون بهایی سونتمیک از آفریقای جنوبی، مسعود بوصیر از لیبی، آیلا نرو از آمریکا، و اکسنتریک فلسطینی-آمریکایی قرار گرفته اند. در این آلبوم همچنین ترانه ای با صدای بهاره هدایت، فعال دانشجویی و مدافع حقوق زنان گنجانده شده است که در سال ۱۳۸۹ او به ده سال زندان محکوم شد و ترانه خون ارغوان ها را در یکی از مرخصی هایش از زندان ضبط کرده است.
همچنین سارا شورد، یکی از سه کوهنورد آمریکایی که در ایران بازداشت شده بود، نیز ترانه ای به آلبوم آزادی تقدیم کرده است. او این ترانه را یک سال بعد از آزادی خود و یک روز بعد از آزادی نامزد اش، شین بائر، و دوست اش جاش فتال از زندان، سروده است. سارا می گوید:« هنگامی که درایران گروگان بودم، با صدای بلند و جسورانه آواز می خواندم، به این منظور که سایر زندانیان صدای من را بشنوند. آنها نیز عمدتاً در پاسخ به من آواز می خواندند، این احساسی از ارتباط و همبستگی به من می داد که برای زنده ماندن به آن نیاز داشتم...»
شادی رحیمی مدیریت تهیه این آلبوم است و ابراز امیدواری می کند که «مردم ایران در داخل کشور پیغام همبستگی و امید را بشنوند.»