کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای با تاکید بر حق آزادی بیان، از تمامی نویسندگان، روزنامه‌نگاران و هنرمندان آزادی‌خواه خواست تا هرچه بیش‌تر «پژواک صدای مردم معترض و تحت سرکوب» باشند.
کانون نویسندگان در این بیانیه که روز چهارشنبه ۱۶ خرداد، منتشر شد، بر حق آزادی بیان «بی‌هیچ حصر و استثنا برای همگان» پای فشرد و با اعلام حمایت از خواسته‌های زنان، سرکوب آزادی بیان از سوی حکومت را محکوم کرد.
این تشکل مدافع آزادی بیان و مخالف سانسور نوشت که «تمامی نویسندگان، روزنامه‌نگاران و هنرمندان آزادی‌خواه را فرامی‌خواند تا هرچه بیش‌تر پژواک صدای مردم معترض و تحت سرکوب باشند.»
در این بیانیه با اشاره به تداوم «سرکوب‌گری» حکومت جمهوری اسلامی پس از گذشت قریب به دو سال از جنبش «زن، زندگی، آزادی» آمده است: «گشت‌های ارشاد به خیابان‌ها بازگشته‌اند و علاوه بر ضرب و جرح، پتوپیچ کردن را هم به برنامه‌های خود افزوده‌اند تا طرح نور بی‌هیچ درز و روزنی بر زنان آوار شود و روزگارشان را سیاه کند.»
از زمان اجرای طرح جمهوری اسلامی، موسوم به «نور»، برای اعمال حجاب اجباری در ایران انتقادهای بسیار زیادی از عملکرد حکومت ایران در این زمینه مطرح شده است.
مرورگر شما HTML5 را پشتیبانی نمی کند
ویدئویی از گرافیتی اعتراضی جدید در شهرک اکباتان: «خشونت، سرکوب، حجاب زوری»
در این ارتباط، سارا حسین، رئیس کمیته حقیقت‌یاب مستقل سازمان ملل در مورد جمهوری اسلامی، روز هفتم خرداد در نامه‌ای سرگشاده، با اشاره به تلاش جمهوری اسلامی برای تصویب قوانین محدودکننده فضای مجازی و قانونی موسوم به «عفاف و حجاب» برای افزایش محدودیت زنان و دختران، از حکومت ایران خواست این لوایح را پس گرفته و از ادامه آن جلوگیری کند.
در همین حال، در بخش دیگری از بیانیه کانون نویسندگان ایران، ادامه «تصفیه‌ها و اخراج‌ها» در دانشگاه‌ها، «بازداشت و احضار کاربران شبکه‌های اجتماعی»، «تعقیب و آزار مداوم فعالان صنفی و مدنی» و «آزار زندانیان سیاسی و عقیدتی و خانواده‌های آنان» به عنوان نمونه‌هایی از سرکوب‌گری حکومت برشمرده شده‌اند.
به نوشته کانون نویسندگان ایران، حکومت «مردمانِ آزادی‌خواه را گاه «خس و خاشاک»، گاه «اغتشاش‌گر»، گاه «معاند» و گاه «عوامل بیگانه» می‌نامد و همواره در تدارک تحمیل سکوت و سکون بر آنان است.»
در ادامه این بیانیه آمده است: «مگر بدون سرکوب آزادی بیان، بدون پتوپیچ‌کردن و ربودن زنان، بدون فشار روزافزون بر کارگران و دانشجویان و بدون انباشتن زندان‌ها از مردمان معترض، می‌شود به فساد سازمان‌یافته و انقیاد و استثمار ادامه داد؟»
کانون نویسندگان ایران «مبارزه هرروزه زنان، تداوم مقاومت دانشجویان، استمرار اعتراض‌های معیشتی کارگران و بازنشستگان و واکنش‌های گسترده مردم در شبکه‌های اجتماعی، به‌رغم سانسور و محدویت‌های اینترنت» را گواه تداوم آزادی‌خواهی دانسته و حضور زنان با پوشش اختیاری در معابر عمومی را نماد «مقاومت و پایداری» برشمرده است.
کانون نویسندگان ایران «حق آزادی بیان بی‌هیچ حصر و استثنا برای همگان» را اصل بنیادین منشور خود خوانده و همواره سرکوب آزادی‌خواهی مردم از سوی حکومت ایران را محکوم کرده است.