خلاصهای از گزارش اشپیگل
دو طرف جنگ در حلب سخت درگیر شنود طرف مقابل هستند تا از تحرکات یکدیگر اطلاع پیدا کنند.
در جریان شنود نیروهای طرفدار اسد در بخش خان طومان صدای نیروهای افغانی شنیده می شوند که با زبان دری صحبت می کنند؛ در بخش جنوب، نیروهای حزب الله هستند که با لهجه لبنانی عربی حرف می زنند؛ افسران ایرانی فارسی و گروهی دیگر هم اردو صحبت می کنند. صدای روسی شنیده نمی شود، زیرا امواج هواپیماهای روسی در موج شنود قرار ندارد.
حلب شهری چند پاره است که به نماد هولناک جنگ هوایی رژیم اسد و متحدانش علیه شورشیان سنی و سستی غرب بدل شده است. به ندرت سیاستمداران غربی چنین درمانده بوده اند و به ندرت بمب افکن های روسیه و هلیکوپترهای سوریه چون این دو هفته اخیر چنین بی رحمانه بیمارستان ها و ۲۵۰ هزار شهروند عادی حلب را هدف گرفته اند.
روس ها همان استراتژی محو کامل مخالفان در گروزنی در چچن در دهه ۹۰ میلادی را امروز در حلب دنبال می کنند. هر چند مسکو ادعای جنایات جنگی از سوی آمریکا و غرب و سازمان ملل را رد می کند.
این ملقمه زبان ها در سوریه که با پیوستن ۲۰ هزار سنی افراطی از دیگر کشورها به داعش پیچیده تر شده است، سوریه را به موش آزمایشگاهی سلاح های روسی و ایرانی بدل کرده است.
جنگ سوریه منطقه را بی ثبات کرده، به درگیری ترکیه با نیروهای حزب کارگران کردستان دامن زده و به محلی برای جنگ نیابتی روسیه و آمریکا بدل شده است.
برای اولین بار پس از سال ها، دولت آمریکا گزینه حمله نظامی به نیروهای بشار اسد در سوریه را در نظر می گیرد. اروپا هم کاری از دستش بر نمی آید.
در حالی که زنان و کودکان در حلب می میرند هیچ چشم انداز روشنی پیش رو نیست.
این جنگ نه تنها سوریه که تمام جهان را عوض خواهد کرد. هیچ کس از این جنگ پیروز بیرون نخواهد آمد.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.