روز شنبه ١٣ ماه اوت هم زمان با بیست و پنجمین سال برگزاری کنسرت های «گراند پرفورمنس» Grand Performances یکی از معتبرترین اماکن اجرای موسیقی در مرکز شهر لس آنجلس، برای نخستین بار سه هنرمند ایرانی، سوسن دیهیم، محسن نامجو و سهراب پورناظری دست به اجرای برنامه زدند و مخلوطی از موسیقی جاز، فیوژن، موسیقی سنتی ایرانی و موسیقی کردی را برای تماشاگران مشتاقی که در محل فضای آزاد «کالیفرنیا پلازا» گردهم آمده بودند اجرا کردند.
دیهیم، آهنگساز و وکالیست بین المللی زاده ایران که تا چهار سال پیش ساکن نیویورک بوده و هم اکنون درلس آنجلس زندگی می کند، به همراه ارکستر پنج نفره خود مجموعه ای از ترانه های عاشقانه و فراموش نشدنی جهان به نام «زبان رومانس» را برای اجرا در این شب انتخاب کرده بود. این ترانه ها با صدای مسحورکننده سوسن دیهیم، تماشاگران را به وجد آورد و سفری احساس برانگیز بود که در آن قطعاتی از خاطره انگیزترین ترانه های کلاسیک ایرانی از جمله «الهه ناز» بنان و «سنگ خارای» مرضیه با مهارتی کم نظیر به شیوه مایلزدیویس، جان کلترین و ژوآن ژیلبرتو اجرا شد.
سوسن دیهیم که «بابی مک فارین» وکالیست و آهنگساز معروف صدای او را «یکی ازشگفت آورترین و اصیل ترین صداها در صحنه موسیقی و هنر» خوانده است از آوازی گرم با نواهایی پیچیده و گردش هایی بکر و غیرقابل پیش بینی برخوردار است.
دیهیم، آهنگساز، خواننده، رقص پرداز و از بدعت گزاران موسیقی تجربی و پیشتازی است که شگردهای آوازی گسترش یافته را با پرداخت های دیجیتالی کامپیوتری، موسیقی خاورمیانه و اشعار عرفانی در هم آمیخته و این آمیزه تاثیرگزار از هنر شرق و غرب را به صورتی شنیده نشده ارائه می دهد. او علاوه بر ساخت و اجرای موسیقی فیلم با مشارکت همکار و همراه همیشگی اش، آهنگساز و نوازنده فلوت «ریچارد هارویتز» در هالیوود، توانسته است در مدت اقامت کوتاه خود در لس آنجلس برنامه های موفقی نیز در«رویس هال» دانشگاه لس آنجلس و اخیرا هم در «براد استیج» یک مرکز هنرهای آوانگارد در سانتا مونیکا اجرا کرده و هم چنین موسیقی منحصر به فرد خود را در کنسرت های مختلف در گوشه و کنار جهان به اجرا بگذارد.
اما علاوه بر اعضای ارکستر پنج نفره دیهیم و حضور شاخص محسن نامجو که طرفداران او بخش عمده ای از تماشاگران این برنامه را تشکیل می دادند و اجرای دو قطعه از ترانه های قدیمی توسط نامجو، ستاره درخشان کنسرت شنبه شب سوسن دیهیم، هنرمند جوان، سهراب پورناظری نوازنده کمانچه و تنبور از گروه «شمس آنسامبل» بود که در دو بخش با دو قطعه مختلف با دیهیم هم نوازی کرد. سهراب پورناظری با بداهه نوازی کم نظیر به ویژه با نواختن قطعاتی با کمانچه چنان مهارت تکان دهنده ای از خود نشان داد که غریو شادی تماشاگران از شنیدن صدای ساز او به آسمان رسید.
به جرات می توان گفت قطعه پایانی که «سهراب پورناظری» برای اجرا در این برنامه ساخته بود، برجسته ترین بخش این کنسرت و نمایشی از حضور شاخص استعدادهای جوان و بی نظیر در صحنه موسیقی امروز ایران بود.