احضار و بازجویی ۱۴ معلم و فعال صنفی در استان کردستان

کمپین حقوق بشر ایران اعلام کرد در دو هفته‌ منتهی به آغاز سال تحصیلی، تنها در استان کردستان ۱۴ معلم و فعال صنفی فرهنگیان توسط نهادهای حکومتی جمهوری اسلامی احضار و مورد بازجویی قرار گرفته‌اند.

براساس این گزارش، با شروع سال تحصیلی ۱۴۰۳، سرکوب و تهدید علیه معلمان معترض و مطالبه‌گر همچنان ادامه داشته و حتی در مناطق کردنشین ایران شدت بیشتری پیدا کرده است.

این گزارش با اشاره به وضعیت معلمان زندانی، می‌گوید که در حال حاضر هاشم خواستار و جواد لعل محمدی، در زندان وکیل‌آباد مشهد و رسول بداقی در زندان اوین تهران زندانی هستند.

این در حالی است که پیش‌تر قوه قضاییه جمهوری اسلامی شش معلم در استان فارس را به دلیل فعالیت‌های صنفی به حبس خانگی با پابند الکترونیکی محکوم کرده بود.

بر اساس یافته‌های این سازمان، فشارها و تهدیدهای امنیتی بر معلمان، به‌ویژه در شهرها و مناطق کوچک، طی یک سال گذشته با روش‌های خودسرانه گوناگون، از جمله احضار و پرونده‌سازی‌های انضباطی تشدید شده است.

از آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۲ تاکنون، بازداشت‌ها و فشارها علیه معلمان و فعالان صنفی همچنان ادامه داشته است. از جمله این اقدامات، بازداشت چندین معلم است که به دعوت کانون صنفی در تجمعات اعتراضی روز معلم شرکت کرده بودند. در این مدت، تعدادی دیگر از معلمان نیز در شهرهای مختلف توسط نیروهای امنیتی بازداشت یا احضار شده‌اند.

همبستگی مبارزات صنفی معلمان در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ و بررسی سرکوب آنان محور دیگری از این گزارش است.

در این‌باره، محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان، درباره فشارهای نظام‌مند جمهوری اسلامی و خاموش کردن صدای مطالبه‌گری در واحدهای آموزشی به « اخراج ۳۲۰ معلم» استناد می‌کند.

همچنین دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، در طول اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، برای حداقل ۲۸ معلم احکام حبس تعزیری و تعلیقی صادر کرده است. دو نفر از معلمان معترض علاوه بر زندان، به تحمل ۷۴ و ۷۰ ضربه شلاق محکوم و بیش از ۲۰ هزار مدیر مدرسه از سمت‌های خود برکنار شدند.

علاوه بر این، هزاران معلم با احکام انضباطی مواجه شده‌اند که خطر اخراج همچنان آن‌ها را تهدید می‌کند.

این گزارش می‌افزاید، فعالان حقوق معلمان تأکید می‌کنند که جنبش اعتراضی آنان فراتر از مسائل اقتصادی محدود به مطالبات معیشتی است. «مخالفت با آموزش ایدئولوژیک»، «پافشاری بر حق آموزش رایگان»، «اعتراض به خصوصی‌سازی آموزش و پرورش» و درخواست برای «تأمین امکانات آموزشی مناسب برای همه دانش‌آموزان» از دیگر مطالبات مهم معلمان ایران محسوب می‌شود. این خواسته‌ها بازتاب‌دهنده نگرانی‌های عمیق‌تر نسبت به آینده و کیفیت نظام آموزشی در ایران است.