با وجود مشکل کمبود نیروی انسانی در شبکه درمان کشور، دبیرکل «خانه پرستار» ایران از خانه نشین بودن ۵۰ هزار پرستار خبر داده و گفته «تا زیرساخت‌ها را درست نکنیم، استخدام مثل آبی است که در آبکش ریخته می‌شود.»
محمد شریفی مقدم به روزنامه شرق گفته است که در حال حاضر پرستاران مهاجرت یا ترک شغل می‌کنند و به مشاغل دیگر می‌روند.
به گفته این مقام صنفی، مسئولان وزارت بهداشت هم اذعان دارند که نیروهای جدید به یک ماه یا دو ماه نکشیده می‌روند، چرا که درآمد پایین است.
شریفی مقدم از مدیریت در حوزه بهداشت و درمان نیز انتقاد کرده و گفته «همه می‌گویند که بودجه نیست، اتفاقاً بودجه هست اما متأسفانه در جای دیگر و برای گروه‌های دیگر نظام سلامت هزینه می‌شود.»
پیش‌تر رئیس‌کل «سازمان نظام‌پرستاری» نیز گفته بود که «استانداردها و شاخص‌های مرتبط با نیروی‌انسانی» در حوزه سلامت بسیار پایین است.
احمد نجاتیان در گفتگو با خبرگزاری حکومتی ایسنا هشدار داده بود که برای جبران کمبود نیروی‌انسانی «پرستاران به اضافه‌کاری اجباری وادار می‌شوند» اما «پرداختی‌ها متناسب با خدمات و سختی کار» آنها نیست.
تشدید مشکلات و معضلات پرستاران در مرداد ماه سال جاری منجر به شکل‌گیری یک دوره اعتصاب سراسری پیوسته و دنباله‌دار شد که در آن صدها پرستار و کادر درمانی بیمارستان‌های دولتی با تاکید بر تحقق مطالبات صنفی و معیشتی خود اعتراضات و اعتصابات خود را دست کم در ۱۶ استان ایران آغاز و تا شهریور ماه ادامه دادند.
تداوم اعتصابات پرستاران منجر به برخورد امنیتی و بازداشت شماری از پرستاران شد که در واکنش به این اقدام وزارت امور خارجه آمریکا و شورای بین‌المللی پرستاری (آی.سی.اِن) هشتم شهریور ماه از «بازداشت و محکومیت ناعادلانه» پرستاران معترض در ایران ابراز نگرانی کردند.
در همان زمان یک سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کرد که این وزارتخانه اعتراضات پرستاران و کادر خدمات درمانی در ایران را از نزدیک زیر نظر دارد و از گزارش‌های مربوط به بازداشت و محکومیت «ناعادلانه» بسیاری از معترضان در این اعتراضات مسالمت‌آمیز ابراز نگرانی کرد.