حمایت انجمنهای صنفی فرهنگیان، بازنشستگان و کارگری در ایران از «کمپین آزادی رسول بداقی» فعال زندانی معلمان ادامه دارد.
انجمن صنفی فرهنگیان شاغل و بازنشسته اسلامآبادغرب روز پنجشنبه چهارم مرداد با اعلام این موضوع که «جای معلم زندان نیست» خواستار آزادی رسول بداقی شد و تاکید کرد که «فعالیت صنفی جرم نیست.»
این انجمن صنفی فرهنگیان شاغل و بازنشسته اسلامآبادغرب با نامیدن آقای بداقی «فعال صنفی حقطلب و راستین» حمایت خود را از کمپین آزادی او اعلام کرد.
پیش از این هم انجمن صنفی فرهنگیان فارس، شورای بازنشستگان ایران، اتحاد سراسری کارگران و بازنشستگان ایران، شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران و اتحادیه آزاد کارگران ایران حمایت خود را از این کمپین اعلام کردهاند.
همچنین شرکت کنندگان در تجمع اعتراضی روز سه شنبه دوم مرداد بازنشستگان در شهر کرمانشاه خواستار آزادی رسول بداقی شدند.
کمپین آزادی رسول بداقی با یادآوری ۹ سال حبس این فعال صنفی در طول ۱۴ سال گذشته، «ستمهای رواشده» بر این معلم زندانی را محکوم کرده و خواهان «توقف ظلم مضاعف و رنج های روا داشته به او و خانواده اش» شده است.
تاکنون حدود ۶۲۰۰ تن نیز با امضای بیانیه کمپین آزادی رسول بداقی خواستار آزادی او شده اند.
در بیانیه این کمپین به بازداشت و اخراج این معلم از کار در دی ۱۳۸۸ و نیز ۷ سال زندان بدون حتی یک ساعت مرخصی اشاره شده و آمده است که رسول بداقی در اردیبهشت ۱۴۰۱ بار دیگر بازداشت و زندانی شد.
بر پایه این بیانیه، این فعال صنفی فرهنگیان در بیش از دو سال گذشته به جز ۴ روز مرخصی، همچنان از حق مرخصی محروم مانده و «تلاش وکلای او برای آزادیاش با رد اعاده دادرسی در دیوان عالی بی نتیجه مانده است» و اخیرا هم تماسهای تلفنی او را محدود کردهاند.
در بخشی از بیانیه کمپین آمده است: «با تمامی مصائبی که بر رسول بداقی وارد کرده اند، هیچگاه درباره ستم های رفته به خود شکایت نمی کند، اما درباره تضییع حقوق معلمان و دانش آموزان، فقدان آموزش مدرن و اصولی در ایران و نابرابری های آموزشی صدایش از زندان بلندتر از همه فعالان این عرصه بوده است.»
محمد حبیبی، عضو شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان، در اردیبهشت سال جاری، در مصاحبه با «امتداد» گفت که ۶۱ معلم با پرونده باز قضایی مواجه هستند و ۱۰ معلم با پابند الکترونیک از زندان آزاد شدهاند و برخی هنوز در زندان به سر میبرند.
به نوشته هرانا، رسول بداقی، بازرس کانون صنفی معلمان و عضو شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان، در فروردین ۱۴۰۱ در دادگاه انقلاب اسلامی تهران از بابت اتهام «اجتماع و تبانی» به ۴ سال حبس و به اتهام «فعالیت های تبلیغی علیه نظام» به تحمل یک سال حبس و به عنوان مجازات تکمیلی به ممنوعیت خروج از کشور و منع اقامت در تهران و تمام استان های هم جوار به مدت ۲ سال محکوم شد.
پس از آن نیز در اوایل خرداد همان سال محکومیت وی دردادگاه تجدیدنظر تایید شد.
این فعال صنفی معلمان دوباره در آبان ۱۴۰۱ در دادگاه انقلاب اسلامی تهران از بابت «اتهام اجتماع و تبانی» به ۴ سال و ۶ ماه حبس و بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم و به مدت دو سال از فعالیت و عضویت در گروه ها و خروج از کشور منع شد.
در حال حاضر، او در زندان اوین در حال تحمل دوران محکومیت خود است.