انتشار نماهنگ مشترک دو خواننده زن ایرانی‌ با پیام امید و همبستگی‌

رعنا فرحان و جزمین کارا، دو خواننده ایرانی موسیقی سبک‌ بلوز، در دوران شیوع ویروس کرونا و‌ قرنطینه خانگی، موزیک‌ویدئو (نماهنگ) جدیدی منتشر کردند که با حال و هوای این دوران همخوانی زیادی دارد.

این آهنگ «می‌رسیم به آسمونا» نام دارد و این دو هنرمند ایرانی علاوه بر اجرا، موسیقی آن را نیز به صورت مشترک ساختند. ترانه آن را نیز سهیلا قدس طینت سروده است.

رعنا فرحان و جزمین کارا ساکن‌ نیویورک هستند، ولی در جریان اجرای خود در کنسرت سالانه «بگذارید او بخواند» در شهر سانفرانسیسکو که در حمایت از صدای غایب زن در ایران ترتیب یافت، با یکدیگر آشنا شدند.

این آشنایی پس از مدت کوتاهی به دوستی عمیقی میان آنها منجر شد ‌و تصمیم گرفتند با توجه همخوانی سبک موسیقی ‌و جنس صدای خود، پروژه مشترکی را منتشر کنند.

رعنا فرحان و جزمین کارا با همراهی سهیلا قدس طینت که ساکن فلوریدا است، و با مشارکت استیون توب ‌و چند هنرمند دیگر، این آهنگ را در نیویورک ضبط کردند.

رعنا فرحان چهره شناخته شده ای در عرصه موسیقی است و با استفا‌ه از آثار شعرای کلاسیک ایرانی، نوع متفاوتی از موسیقی جاز و بلوز فارسی ارائه می دهد و چندین آلبوم موفق منتشر کرده است.

او در گفتگو با صدای آمریکا درباره این‌ آهنگ جدید می گوید: «با اینکه این کار سال گذشته نوشته شد، اما فکر می‌کنم با شیوع ویروس کرونا و رویدادهای غم‌انگیز اخیر، الان نیاز بیشتری به شنیدن این آهنگ داریم، چون در گذشته این اندازه به امید و همبستگی‌ برای عبور از این دوران سخت نیازمند نبودیم.»

هر چند که جزمین کارا، خواننده جوان ایرانی سوئدی، چهره جدیدی در عرصه موسیقی ایران است، ولی سال‌ها است در سوئد می خواند و آثار متنوعی را به زبان های سوئدی و انگلیسی منتشر کرده است که در کشورهایی مثل سوئد، ژاپن، آمریکا، ‌و بریتانیا محبوبیت زیادی دارند.

او که از چندی پیش برای ادامه فعالیت‌های هنری خود به آمریکا آمده، در ماه‌های اخیر ترانه‌هایی را نیز به زبان فارسی اجرا کرده است.

جزمین کارا در گفتگو با صدای آمریکا می گوید: «یکی از بهترین خاطرات من در زمینه کاری و ‌‌موسیقی، همکاری با رعنا فرحان و خلق این آهنگ است. رعنا و من از این طریق به اوج مشترکی رسیدیم که برای من بسیار زیبا است.»

موزیک‌ویدئوی «می‌رسیم به آسمونا» در شهرهای لاس وگاس و نیویورک فیلمبرداری شده است و تهیه‌کنندگان تلاش کردند تا با استفاده از تصاویر کاملا متفاوت این دو منطقه، پیام عاشقانه و پراحساس ترانه را به بیننده منتقل کنند.