روند آموزش اینترنتی، نه تنها در سطح دانشگاه و بلکه در سطوح کلاسهای راهنمایی رو به رشد است.
آموزش از راه دور به دانش آموزان مناطق حومه شهرها کمک کرده است تا در کلاسهایی شرکت کنند که سالیان متمادی برای آنها امکان پذیر نبود. کلاسهای مجازی به شهرهایی همچون واشنگتن دی سی نیز راه پیدا کرده اند. در این شهر همه دانش آموزان یک مدرسه دولتی به صورت اینترنتی درس می خوانند.
لاول والس ۱۱ ساله و برادرش زاخاری که ۷ سال دارد در «آکادمی دولتی منشور مدرسه اینترنتی» ثبت نام کرده اند. طبقه زیرزمین خانه شان در واشنگتن با نصب پوسترهای آموزشی، قفسه های کتاب و جعبه های مخصوص وسایل مدرسه در آن به کلاس درس تبدیل شده است. در انتهای اتاق هم دو کامپیوتر گذاشته اند.
لاول برای شرکت در کلاس اینترنتی ریاضی در کامپیوتر، هِدفون گذاشته است. معلم او ۴۰ کیلومتر دورتر پشت کامپیوتر خود نشسته است و بقیه هم کلاسی ها هم در خانه و پشت کامپیوترهایشان نشسته اند و به درس گوش می دهند و راهنمایی های خانم معلم را روی صفحه کامپیوترشان (که تخته سیاه مدرن است) دنبال می کنند.
آنیتا، مادر لاول می گوید از زمانی که پسرش ۵ ساله بوده به صورت اینترنتی آموزش دیده است.
او می گوید: «ما مدت یک سال و نیم او را در مدرسه مونتسوری ثبت نام کردیم و برایش فایده ای نداشت. او خیلی جلوتر از بقیه دانش آموزان بود و به این دلیل که خیلی جلوتر بود در مدرسه مشکل داشت و می خواهد بالا و پایین بپرد و بازی کند.»
والس که تصمیم گرفت فرزندش درسهای مدرسه را در منزل بخواند، با پیدا کردن این این آکادمی اینترنتی خیالش راحت شد. این موسسه یک مدرسه دولتی در واشنگتن است که فقط مخصوص آموزش و یادگیری اینترنتی طراحی شده است. مدرسه معلمان اینترنتی و واحدهای درسی اینترنتی ارائه می دهد.
لاول می تواند با سرعت خودش پیش برود. علوم و ریاضی کلاسهای مورد علاقه او هستند و او همیشه در این دو درس جلو است.
برنامه تدریس لاول انعطاف بیشتری دارد، بنابراین او می تواند در فعالیتهای دیگری همچون کاراته، اسکیت و شمشیر بازی هم شرکت کند.
در حالی که لاول الان به اندازه کافی رشد کرده که مستقل کار کند، اما مادرش هنوز در مقام یک «مربی آموزشی» عمل می کند و تکلیفهای او را بازبینی می کند.
زاخاری پسر کوچک تر او به کمک بیشتری نیاز دارد.
او می گوید: «زمانی که کودک شما در مهدکودک، کلاس اول، کلاس دوم و کلاس سوم است، به طور کامل به کمک شما نیاز دارد. باید با کودکتان باشید. به او آموزش بدهید و به او کمک کنید تا نوشتن، خواندن و درک آنچه می خواند را بیاموزد.»
آموزش اینترنتی برای همه خانواده ها مناسب نیست، چون والدین باید به طور مستقیم در مراحل آموزشی نظارت و دخالت داشته باشند. اما این نوع آموزش به تدریج محبوبیت بیشتری پیدا کرده است.
جف کویتوفسکی، معاون ارشد «K12»شرکتی است که واحدهای درسی اینترنتی و مواد آموزشی مدارس اینترنتی سراسر ایالات متحده، از حمله مدرسه ای که لاول و زاخاری در آن ثبت نام کرده اند، را فراهم می کند. او می گوید بیش از ۲۵۰هزار دانش آموز هم اکنون به صورت تمام وقت در مدارس اینترنتی سراسر کشور ثبت نام کرده اند.
شرکت «K12» معلم هم برای مدارس معرفی می کند. سوزان کانوی پیش از آن که به این شرکت بپیوندد در کلاسهای سنتی مدارس تدریس می کرد.
او می گوید: «معلم در کلاس درس واقعی با چالشهای بسیار و دشواریهای شخصیتی و آزار و اذیت هم کلاسیها دست و پنجه نرم می کند. اما در کلاس درس اینترنتی فقط بر یک هدف که آن هم آموزش است، متمرکز هستید، بنابراین راندمان کار بسیار بالاست.»
اما برخی از کارشناسان آموزشی و مربیان در مورد مدرسه اینترنتی نگرانیهایی را مطرح می کنند. دنیس وان روکل، رئیس «انجمن آموزش ملی» می گوید: «من فکر می کنم که ارتباط رو در رو به طور قطع یکی از عوامل مهم و کلیدی آموزش است، به ویژه در سطوح ابتدایی و زمانی که دانش آموزان کم سن و سال هستند. آموزش باید بر دانش آموز متمرکز باشد.»
او در عین حال پیشنهاد می کند که در مورد این نوع آموزش تحقیق بیشتری انجام شود.
آنیتا والس به دلیل تجربه شخصی خود متقاعد شده است که آموزش اینترنتی بهترین شیوه ای بوده که برای فرزندانش کارساز و موثر است.
آموزش از راه دور به دانش آموزان مناطق حومه شهرها کمک کرده است تا در کلاسهایی شرکت کنند که سالیان متمادی برای آنها امکان پذیر نبود. کلاسهای مجازی به شهرهایی همچون واشنگتن دی سی نیز راه پیدا کرده اند. در این شهر همه دانش آموزان یک مدرسه دولتی به صورت اینترنتی درس می خوانند.
لاول والس ۱۱ ساله و برادرش زاخاری که ۷ سال دارد در «آکادمی دولتی منشور مدرسه اینترنتی» ثبت نام کرده اند. طبقه زیرزمین خانه شان در واشنگتن با نصب پوسترهای آموزشی، قفسه های کتاب و جعبه های مخصوص وسایل مدرسه در آن به کلاس درس تبدیل شده است. در انتهای اتاق هم دو کامپیوتر گذاشته اند.
لاول برای شرکت در کلاس اینترنتی ریاضی در کامپیوتر، هِدفون گذاشته است. معلم او ۴۰ کیلومتر دورتر پشت کامپیوتر خود نشسته است و بقیه هم کلاسی ها هم در خانه و پشت کامپیوترهایشان نشسته اند و به درس گوش می دهند و راهنمایی های خانم معلم را روی صفحه کامپیوترشان (که تخته سیاه مدرن است) دنبال می کنند.
آنیتا، مادر لاول می گوید از زمانی که پسرش ۵ ساله بوده به صورت اینترنتی آموزش دیده است.
او می گوید: «ما مدت یک سال و نیم او را در مدرسه مونتسوری ثبت نام کردیم و برایش فایده ای نداشت. او خیلی جلوتر از بقیه دانش آموزان بود و به این دلیل که خیلی جلوتر بود در مدرسه مشکل داشت و می خواهد بالا و پایین بپرد و بازی کند.»
والس که تصمیم گرفت فرزندش درسهای مدرسه را در منزل بخواند، با پیدا کردن این این آکادمی اینترنتی خیالش راحت شد. این موسسه یک مدرسه دولتی در واشنگتن است که فقط مخصوص آموزش و یادگیری اینترنتی طراحی شده است. مدرسه معلمان اینترنتی و واحدهای درسی اینترنتی ارائه می دهد.
لاول می تواند با سرعت خودش پیش برود. علوم و ریاضی کلاسهای مورد علاقه او هستند و او همیشه در این دو درس جلو است.
برنامه تدریس لاول انعطاف بیشتری دارد، بنابراین او می تواند در فعالیتهای دیگری همچون کاراته، اسکیت و شمشیر بازی هم شرکت کند.
در حالی که لاول الان به اندازه کافی رشد کرده که مستقل کار کند، اما مادرش هنوز در مقام یک «مربی آموزشی» عمل می کند و تکلیفهای او را بازبینی می کند.
زاخاری پسر کوچک تر او به کمک بیشتری نیاز دارد.
او می گوید: «زمانی که کودک شما در مهدکودک، کلاس اول، کلاس دوم و کلاس سوم است، به طور کامل به کمک شما نیاز دارد. باید با کودکتان باشید. به او آموزش بدهید و به او کمک کنید تا نوشتن، خواندن و درک آنچه می خواند را بیاموزد.»
آموزش اینترنتی برای همه خانواده ها مناسب نیست، چون والدین باید به طور مستقیم در مراحل آموزشی نظارت و دخالت داشته باشند. اما این نوع آموزش به تدریج محبوبیت بیشتری پیدا کرده است.
جف کویتوفسکی، معاون ارشد «K12»شرکتی است که واحدهای درسی اینترنتی و مواد آموزشی مدارس اینترنتی سراسر ایالات متحده، از حمله مدرسه ای که لاول و زاخاری در آن ثبت نام کرده اند، را فراهم می کند. او می گوید بیش از ۲۵۰هزار دانش آموز هم اکنون به صورت تمام وقت در مدارس اینترنتی سراسر کشور ثبت نام کرده اند.
شرکت «K12» معلم هم برای مدارس معرفی می کند. سوزان کانوی پیش از آن که به این شرکت بپیوندد در کلاسهای سنتی مدارس تدریس می کرد.
او می گوید: «معلم در کلاس درس واقعی با چالشهای بسیار و دشواریهای شخصیتی و آزار و اذیت هم کلاسیها دست و پنجه نرم می کند. اما در کلاس درس اینترنتی فقط بر یک هدف که آن هم آموزش است، متمرکز هستید، بنابراین راندمان کار بسیار بالاست.»
اما برخی از کارشناسان آموزشی و مربیان در مورد مدرسه اینترنتی نگرانیهایی را مطرح می کنند. دنیس وان روکل، رئیس «انجمن آموزش ملی» می گوید: «من فکر می کنم که ارتباط رو در رو به طور قطع یکی از عوامل مهم و کلیدی آموزش است، به ویژه در سطوح ابتدایی و زمانی که دانش آموزان کم سن و سال هستند. آموزش باید بر دانش آموز متمرکز باشد.»
او در عین حال پیشنهاد می کند که در مورد این نوع آموزش تحقیق بیشتری انجام شود.
آنیتا والس به دلیل تجربه شخصی خود متقاعد شده است که آموزش اینترنتی بهترین شیوه ای بوده که برای فرزندانش کارساز و موثر است.