شهر لامو واقع در جزیره‌ای به همین نام در کشور کنیا چندی پیش به فهرست میراث فرهنگی یونسکو راه یافت. سازمان آموزشی، عملی فرهنگی ملل متحد – یونسکو – منطقه قدیمی شهر لامو را یک محوطه میراث جهانی اعلام کرده و آن را کهن‌ترین سکونتگاه مردم سواحیلی در شرق آفریقا خوانده است.
لامو، کهن‌ترین سکونتگاه مردمان سواحیلی شرق آفریقا، در فهرست میراث فرهنگی یونسکو
قدمت خیابان‌های لامو به قرن دوازدهم میلادی می‌رسد.
یونسکو می‌گوید بافت قدیمی لامو از دیگر سکونتگاه‌های مردمان سواحیلی بسیار بهتر نگه‌داری شده است.
وائه بونو وائه ۳۵ سال است در سواحل لامو ماهیگیری می‌کند؛ اما نگران است که این راه تأمین معاش از رونق بیافتد.
زندگی مردم لامو کمابیش همانی است که صدها سال پیش بود؛ به جای اتوموبیل هنوز از چهارپایان برای حمل و نقل استفاده می‌شود.
با کشف منابع نفتی در کنیا، بحث بر سر احداث یک بندر جدید در جزیره لامو بالا گرفته است.
ماهیگیران لامو به طریق سنتی و با بلم‌های کوچک چوبی به صید ماهی می‌روند.
قایق‌های ماهیگیران لامو توان مقاومت در برابر امواج آب‌های آزاد اقیانوس هند را ندارد.
جزیره لامو در ساحل کنیا و در غرب اقیانوس هند واقع است.
روستای کی‌وایو در جزیره لامو یکی از مکان‌های گردشگری کنیاست.
لامو ، جزیره‌ای با تنها یک خیابان
بندر دیدنی لامو از جاذبه‌های توریستی کنیا به شمار می‌رود.
اولین ساختمانی که قرار است در یک بندر پیش‌ساخته در چند کیلومتری لامو احداث شود.
صدها سال است که قایق‌های ماهیگیری در کنار بندر تاریخی لامو پهلو می‌گیرند.
مردم محلی به تاکسی، اتوبوس و اتوموبیل دسترسی ندارند و تنها وسیله نقلیه‌شان چهارپایان هستند.