پرزیدنت اوباما که فوران نفت در قعر آب های خلیج مکزیک، ریاست جمهوری اش را تحت الشعاع قرار داده است، پس از یک سفر دو روزه در مناطق آسیب دیده از نشت نفت در سواحل جنوب غربی آمریکا به واشنگتن بازگشت و در نخستین پیام رسمی خود از دفتر کار ویژه ریاست جمهوری در کاخ سفید، به ملت آمریکا طرح مبارزه برای پاکسازی نفت در سواحل خلیج مکزیک را با مردم آمریکا در میان نهاد.
درهمین لحظه که با شما سخن می گویم، ملت ما با چالش بسیاری روبروست. در کشور بالاترین اولویت ما بهبود تورم و بازسازی تأثیرات آن بر زندگی تقریبا هر آمریکایی است. در خارج، زنان و مردان شجاع کشور در لباس نظامی با القاعده در هر نقطه که حضور داشته باشد می جنگند. و امشب من در بازگشت از سفر به سواحل خلیج با شما درباره مبارزه ای صحبت می کنم که انتشار نفت، سواحل و شهروندان ما را مورد تهاجم قرار داده است.
در روز ۲۰ ماه آوریل، وقوع یک انفجار در پایانه استخراج عمیق نفت هورایزن شرکت BP در ۴۰ مایلی سواحل لوییزیانا موجب مرگ ۱۱ کارگر شد و ۱۷نفر را نیز زخمی کرد و پس از آن فوران نفت در آب در عمق یک مایلی آغاز گردید.
به دلیل آنکه هرگز چنین نشتی بدین حجم و در این عمق روی نداده است، مهار آن مرزهای تکنولوژی انسانی را به آزمایش گرفته است. به همین دلیل درست پس از غرق پایانه، من تیمی از بهترین دانشمندان و مهندسین کشور را در رأس این چالش گماشتم، تیمی به رهبری دکتر استیون چو، فیزیکدان برنده جایزه نوبل و وزیر انرژی کشور. دانشمندان آزمایشگاه های ملی و متخصصین دانشگاهی و دیگر شرکت های نفتی کشور نیز راه های چاره و توصیه هایی ارائه دادند.
در نتیجه این تلاش ها، ما BP را برای بسیج تجهیزات و تکنولوژی بیشتر هدایت کردیم، و در روزها و هفته های آتی نتیجه این تلاش ها باید منجر به جمع آوری تا ۹۰ درصد فوران نفت از چاه شود. این تا زمانی است که شرکت در اواخر تابستان کار حفر چاه خروجی جانشین را که انتظار می رود نشت را کاملاً مهار کند، به پایان برساند.
این آلودگی نفتی هم اکنون بدترین مصیبت محیط زیستی است که آمریکا با آن روبرو شده است و بی شباهت به زلزله و یا طوفان دریایی، تنها یک رویداد نیست که موضوع دقایق و روزها باشد. میلیون ها گالن نفتی که در خلیج مکزیک منتشر شده بیشتر مانند یک اپیدمی است که ما ماه ها و سال ها با آن خواهیم جنگید.
ولی اشتباه نکنید: ما با هرچه در اختیار داریم و تا هر زمان که به طول انجامد، با این آلودگی نفتی خواهیم جنگید. ما BP را وادار به پرداخت خسارت هایی که آن شرکت موجب شده خواهیم کرد و هرچه را برای کمک به سواحل خلیج و مردم آن برای پشت سر نهادن این تراژدی لازم باشد انجام خواهیم داد.
امشب من میل دارم نقشه مبارزه ای را که ما در پیش داریم، برای پاکسازی و برای کمک به همسایگان خود در خلیج، و آنچه را که برای جلوگیری از وقوع چنین مصیبت هایی انجام خواهیم داد، با شما مطرح کنم.
نخست، پاکسازی. از همان آغاز این بحران، دولت فدرال مسئول این تلاش های بزرگترین پاکسازی محیط زیستی در تاریخ ملت ما بوده است. تلاشی که توسط دریاسالار «تاد آلن» با حدود ۴۰ سال تجربه مواجهه با مصیبت، رهبری شده است. هم اکنون ما حدود ۳۰ هزار نفر در سراسر ۴ ایالت داریم که در حال مهار و پاکسازی نفت هستند. هزاران کشتی و قایق در خلیج نیز به این امر مشغولند. و من دستور اعزام ۱۷ هزار تن از اعضای گارد ملی را نیز به همین منظور صادر کرده ام. این زنان و مردان آماده کمک برای جلوگیری از رسیدن نفت به سواحل و پاکسازی آن، آموزش کارگران مأمور و حتی کمک به انجام ادعاهای خسارت دیده گان هستند. و من از فرمانداران مناطق صدمه دیده می خواهم هرچه زوتر این نیروها را به کار گمارند.
به دلیل تلاش های ما میلیون ها گالن آلودگی نفتی تاکنون از طریق سوزاندن، جمع آوری از سطح آب و طرق دیگر جمع آوری بر طرف شده است. بیش از ۱۸۳ هزار متر لوله های جذب کننده برای ممانعت از پیشروی و جذب نفت در آب های سواحل قرار گرفته است. ما ساخت و بنای موانع جدید را در لوییزیانا برای ممانعت از رسیدن نفت به ساحل تصویب کرده ایم و با آلاباما، می سی سی پی و فلوریدا نیز برای اتخاذ تدابیر مناسب آن ایالتها در حال کار هستیم.
در حالی که امر پاکسازی به پیش می رود، ما هرگونه منابع و کمکی که سواحل ما نیاز داشته باشند در اختیارشان خواهیم گذارد. اکنون، بسیج اقداماتی با این سرعت و به این وسعت هرگز کامل نخواهد بود و چالش های جدیدی همواره پیش خواهد آمد. در سفر اخیر من به نمونه هایی ازآن برخورد کردم. بنابراین اگر موردی کار نمی کند ما میل داریم از آن مطلع شویم. و اگر در عملیات مشکلی وجود دارد آن را حل می کنیم .
ولی باید توجه کنیم که به رغم بهترین تلاش ها، نفت هم اکنون موجب صدمات بسیاری بر خطوط سواحل و بر حیات وحش شده است. و متأسفانه مهم نیست که پاسخ ما تا چه حد مؤثر باشد، زیرا پیش از پایان این تهاجم، نشت بیشتر نفت، صدمات بیشتری وارد خواهد آورد. برای این است که دومین چیزی که ما برآن تمرکز داریم بهبودی و مرمت سواحل خلیج است.
می دانید، برای نسل ها زنان و مردانی که این منطقه را خانه خود می نامند، زندگی خود را از این آب ها تأمین کرده اند. این زندگی اکنون به مخاطره افتاده. من با صیادان ماهی و میگو که نمی دانند امسال چطور خانواده اشان را حمایت کنند صحبت کرده ام. من لنگره گاه ها و رستوران های خالی از مشتری را حتی در سواحلی که هنوز صدمه ندیده است دیده ام، و با صاحبان هتل ها و فروشگاه هایی که نگرانند توریست ها کی ممکن است بازگردند صحبت کرده ام. اندوه و خشمی که آنها احساس می کنند تنها به خاطر صدمه مالی نیست، بلکه به دلیل تشویش و نگرانی ترس از دست دادن راه زندگی اشان است.
من حاضر نیستم چنین چیزی روی دهد. من از رییس شرکت BP خواهم خواست که او هرآنچه منابعی که برای پرداخت به کارگرها و خسارات صاحبان تجارت که به دلیل بی احتیاطی شرکت او صدمه خورده اند را لازم است، باید به کناری اختصاص دهد. و این صندوق از جانب BP کنترل نخواهد شد . برای اطمینان از پرداخت همه ادعاهای مشروع به روش منصفانه و به موقع، این حساب باید، و توسط طرف مستقل سومی اداره خواهد شد.
فراسوی پرداخت خسارات مردم خلیج در کوتاه مدت، روشن است که همچنین به یک طرح دراز مدت به منظور بازسازی زیبایی منحصر به فرد این منطقه نیاز است. صدمات نشت نفت تنها نمونه آخرین ضربه به این مکانی است که هم اکنون دستخوش مصیبت های گوناگون اقتصادی و دهه ها تنزل زیست محیطی بوده که منجر به نابودی باطلاق ها و زیستگاه ها شده است. و این منطقه هنوز از طوفان کاترینا و ریتا بهبودی نیافته است. به همین دلیل ما باید در قبال سواحل خلیج تعهدی انجام دهیم که فراتر از پاسخ به مشکلات کنونی رود.
من امشب این تعهد را می کنم. پیشتر من از «ری میباس»، وزیر نیروی دریایی، که خود فرماندار پیشین می سی سی پی و فرزند سواحل خلیج نیز هست خواستم هرچه زودتر یک طرح دراز مدت ترمیم سواحل خلیج تهیه کند. این برنامه توسط جوامع ایالتی و محلی، صیادان، بازرگانان و طرفداران حفظ منابع طبیعی و دیگر ساکنان خلیج طرح ریزی خواهد شد.
بخش سوم طرح رویکرد ما، گام هایی است که برای کسب اطمینان از جلوگیری از تکرار چنین مصیبت هایی برداشته می شود. چند ماه پیش من پیشنهاد یک طرح جدید برای محدودیت استخراج نفتی سواحل، تحت ضمانت کامل امنیتی انجام آن را تصویب کردم که با استفاده از تکنولوژی درست و اعمال احتیاطات لازم انجام شود.
واضح است که در مورد پایانه عمقی هورایزن این چنین نبود و من می خواهم دلیل آن را بدانم . این حق مردم آمریکاست که دلیل آن را بدانند. من با خانواده هایی که عزیرانشان را در انفجار از دست دادند دیدار کردم. حق این خانواده هاست که بدانند چرا؟ من همچنین یک کمیسیون ملی برای تشخیص دلیل این مصیبت و ارائه توصیه هایی برای افزودن استانداردهای امنیتی و محیطی که ما نیاز به انجام آن را داریم تعیین کرده ام. هم اکنون من یک مهلت شش ماهه در مورد استخراج عمیق در دریا صادر کرده ام. می دانم که این برای کسانی که دراین پایانه ها کار میک نند اشکال ایجاد می کند، ولی به خاطر امنیت خود آنها و به خاطر تمام منطقه، ما پیش از آنکه اجازه ادامه استخراج را بدهیم باید حقایق را بدانیم. و در ضمن آنکه من کمیسیون را برای تکمیل هرچه زودتر کار تسریع می کنم، انتظار دارم که کاری بی طرفانه و دقیق انجام دهد.
یکی از محل هائی که ما اقداماتی را در آن شروع کرده ایم، سازمانی است که مسئول تنظیم مقررات حفر چاه های نفت در زیر آب و همچنین صدور جواز برای آن است، سازمانی به نام مدیریت خدماتی معادن.
طی یک دهه گذشته، این سازمان فلسفه ای را دنبال می کرد که در آن به قوانین و مقررات با دیدی خصمانه می نگریست. فلسفه ای که می گوید شرکت ها باید اجازه داشته باشند قواعد و روش های خودشان را اعمال کنند. در این سازمان، ماموران داخلی صنایع نفتی برای نظارت بر کار این صنایع گمارده شده اند.
شرکت های نفتی بازرسان را در زیر باران هدایا و خاصه خرجی های خود می گزارند و در واقع اجازه می یابند که خود بازرسی های ایمنی را انجام دهند و مقررات را خودشان تنظیم کنند.
پرزیدنت اوباما گفت هنگامی که «کن سالازار» وزیر کشور کابینه من شد، یکی از نخستین اقداماتی که انجام داد پاک سازی بدترین انواع فساد در این سازمان بود. اما اکنون معلوم شده است که مشکلی در آنجا وجود دارد. مشکل از این هم عمیق تر است و در واقع سرعت اصلاحات در آنجا خیلی آرام بود. در نتیجه من با همفکری «کن سالازار» وزیر کشور.
«مایکل بروم ویچ» را که خود یکی از دادستان های فدرال بوده و مدتی نیز در سمت بازرس کل انجام وظیفه کرده است، به رهبری جدید این سازمان گمارده ایم.
وظیفه وی طی چند ماه آینده آن است که سازمانی را بنیان گزارد که بتواند در مقام یک ناظر برای شرکت های نفتی عمل کند و نه در مقام یک شریک برای آنان.
پرزیدنت اوباما آنگاه گفت درسی که از مسئله نشت نفت گرفته شد آن است که ما به قواعد و مقررات مفیدتر و بهتری نیاز داریم و وقتی که به حفر چاه های نفت در سواحل آمریکا می رسد، باید استانداردهای ایمنی مناسب تری را نیز داشته باشیم.
رئیس جمهوری آمریکا در سخنرانی ای که حدود هفده دقیقه به طول انجامید، گفت اما درس بزرگ تر آن است که تفاوتی ندارد که تا چه حد ما قوانین مربوط به این صنایع را بهبودی بخشیم، حفر این چاه ها در این روزها موجب ریسک های بزرگ تری می شود. وی سپس گفت که بهر حال نفت یک منبع پایان پذیر است.
ما بیش از حدود بیست در صد از تولید نفت جهان را مصرف می کنیم اما کمتر از دو در صد از ذخیره منابع نفتی جهان متعلق به ماست و این بخشی یکی از دلایلی است که شرکت های نفتی یک مایل پائین تر از سطح اقیانوس حفاری می کنند زیرا (حفاری ها) دیگر در بخش هائی که در سطح زمین یا عمق کم اقیانوس قرار دارد، رو به اتمام است.
برای دهه ها، ما روزهائی را که دسترسی به نفت ارزان بود، می شناختیم و برای دهه ها، ما درباره ضرورت پایان یک قرن اعتیاد آمریکا به سوخت های زیر زمینی نیز گفتگو کرده ایم.
برای مدت ها و باز هم برای مدت ها مسیر حرکت ما به جلو نه تنها توسط مبلغان شرکت های نفتی در کنگره ، بلکه توسط عدم شهامت سیاستمداران مسدود شده بود.
این پی آمدهای بی توجهی و سکون ماست که اکنون به چشم می خورد. کشورهائی مانند چین مشاغل خود را در بخش انرژی سالم و پاک و صنایعی سرمایه گزاری می کنند که می تواند برای آمریکا نیز اقدام صحیحی به شمار آید.
هر روز، ما نزدیک به یک میلیارد دلار از ثروت خود را به کشورهای خارجی برای (خرید) نفتشان می فرستیم و امروز، همانطور که به خلیج (مکزیک) نگاه می کنیم می بینیم این تمام زندگی ماست که توسط این نفت سیاه خام در معرض خطر قرار گرفته است.
پرزیدنت اوباما آنگاه گفت ما نمی توانیم فرزندان خود را به چنین آینده ای بسپاریم.
تراژدی ای که اکنون سواحل ما را در بر گرفته، می تواند بگونه ای دردناک ترین یادآوری برای آن باشد که بدانیم زمان اندیشیدن به انرژی پاک فرا رسیده است.
اکنون برای این نسل، زمان آن فرا رسیده است که انجام یک ماًموریت ملی را با بهره گیری از خلاقیت آمریکائی شروع کرده و کنترل سرنوشت ما را به دست گیرد.
این یک رؤیای دور از ذهن برای آمریکا نیست. مرحله انتقالی از سوخت های فسیلی به هر حال زمانی انجام خواهد شد، اما طی یک سال و نیم گذشته ما اقدام بی سابقه ای را در جهت دسترسی به صنعت انرژی پاک آغاز کرده ایم.
در همین حالی که ما صحبت می کنیم، کارخانه های قدیمی برای تولید توربین های بادی دوباره گشوده شده اند و کسب و کارهای کوچک صفحه های خورشیدی درست می کنند.
مصرف کنندگان بیشتر به سراغ خرید خودروهایی که با انرژی غیر فسیلی حرکت می کنند می روند و خانواده ها در خانه های خود بیشتر از انرژی پاک استفاده می کنند.
پرزیدنت اوباما با تاًکید بر اهمیت استفاده بیشتر از انرژی پاک به جای استفاده از سوخت های فسیلی گفت، دانشمندان و پژوهش گران تکنولوژی های انرژی پاک را پیدا کرده اند و یک روز ما، پیشرو تمام این صنایع جدید خواهیم بود.
هر یک از ما می تواند در شکل گیری این آینده جدید که در جهت منافع همه ماست، نقشی سازنده داشته باشد. در همان حالی که ما این رکود اقتصادی را پشت سر می گزاریم، انتقال به انرژی سالم و پاک بالقوه می تواند در شکوفائی اقتصادی ما مؤثر باشد و در صورتی که ما گذار از این مرحله انتقالی را سرعت ببخشیم، میلیون ها شغل جدید نیز ایجاد خواهد شد.
پرزیدنت اوباما مجدداً بر استفاده از فرصت تاًکید کرده و گفت تمام اینها در صورتی امکان پذیر است که ما اهمیت زمانی مطلب را درک کنیم و تنها در صورتی که در مقام یک ملت متحد متشکل از کارگران، آنان که در پی به ثمر رساندن فکرهای جدید در دنیای تجاری هستند، دانشمندان و شهروندان – همه و همه – بخش خصوصی و بخش عمومی در جهت یک حرکت دسته جمعی باشیم، می توانیم چنین مهمی را به انجام برسانیم.
پرزیدنت اوباما سپس به زمانی که برای رسیدن به مقام ریاست جمهوری آمریکا فعالیت می کرد اشاره کرد و گفت هنگامی که من کاندیدای ریاست جمهوری آمریکا بودم، اصولی را که می توانست در جهت پیشبرد میهن ما به سوی استقلال انرژی یا در واقع عدم وابستگی به انرژی خارجی عمل کند، مطرح کردم. سال گذشته، مجلس نمایندگان در راستای این اصول، لایحه جامع و محکمی را در چارچوب انرژی و تغییرات آب و هوائی تصویب کرد. لایحه ای که سرانجام انرژی پاک و سالم را به نوعی برای کسب و کار و بازرگانی در آمریکا قابل استفاده می کند.
اکنون برای تحقق این مرحله انتقالی، هزینه ای نیز به آن وابسته شده و برخی بر این باورند که ما در حال حاضر قادر نیستیم چنین هزینه ای را تاًمین کنیم.
پرزیدنت اوباما سپس گفت اما من می گویم ما نمی توانیم هزینه انجام ندادن هیچ تغییری را در انرژی مصرفی خود بپردازیم زیرا آنگاه هزینه های تحمیلی به اقتصاد ما، به امنیت ملی ما و به حفاظت محیط زیست ما که بسیار فراتر از هزینه های کنونی خواهد بود، قابل پرداخت نخواهد بود.
در نتیجه من با کمال میل سایر فکرها و نظرات را از سوی هر دو حزب – تا جائی که به صورتی جدی از عهده اعتیاد ما به سوخت های فسیلی بر آید – مورد توجه قرار خواهم داد.
رئیس جمهوری آمریکا در ادامه سخنان خود گفت برخی پیشنهاد کرده اند که بر کارآئی استانداردهای ساختمان ها همانگونه که در مورد خودروها عمل کرده ایم، بیفزائیم و گروهی دیگر بر این باورند که ما باید استانداردهائی را برای استفاده بیشتر از برقی که از قدرت باد و خورشید گرفته می شود، تضمین کنیم.
... و بالاخره بعضی بر این گمان هستند که چرا صنعت انرژی تنها به استفاده از بخش کوچکی از آنچه صنعت تکنولوژی بسیار پیشرفته در تحقیقات و پژوهش های خود انجام می دهد، بسنده می کند. این گروه خواهان آن هستند که سرمایه گزاری های ما سریعاً در چنین تحقیقات و تولیداتی افزایش یابد.
اتخاذ هر یک از این خط مشی ها، شایستگی خود را دارد و سزاوار است که در چند ماه آینده یک جلسه پرسش و پاسخ (در کنگره آمریکا) برای آن برگزار شود. رئیس جمهوری که در هفته های اخیر بیشتر وقت خو را صرف حل معضل نشت نفت کرده است سپس گفت، اما تنها خط مشی غیر قابل قبول برای من، بی حرکت نشستن و فعال نبودن است و تنها پاسخی که من آماده پذیرفتنش نیستم، آن است که گفته شود رویاروئی با این چالش بسیار مشکل است.
پرزیدنت اوباما آنگاه خطاب به شهروندان آمریکائی گفت، می دانید که همین مطالب در مورد توانائی ما در تولید کافی هواپیما ها و تانک ها در جنگ جهانی دوم گفته شد و همین مطالب نیز در مورد توانائی ما در تحت کنترل در آوردن علم و تکنولوژی برای بسلامت فرود آمدن یک موجود انسانی بر سطح کره ماه عنوان شد.
در عوض، آنچه که ما را در مقام یک ملت از زمان برپائی (گروهی از رهبران سیاسی آمریکا که در سال ۱۷۷۶ میلادی منشور استقلال آمریکا را امضا کردند) تا به امروز تعریف می کند، توانائی ما در شکل دادن به سرنوشتمان و در عزم ما در مبارزه برای آمریکا و آنچه که برای فرزندانمان می خواهیم، جمع شده است.
این ایمان به آینده ای است که ما را در مقام یک ملت نگاه داشته و تقویت کرده و این همان ایمانی است که اکنون همسایگان ما را نیز در منطقه خلیج( خلیج مکزیک) بر پا نگاه داشته است.
پرزیدنت اوباما در سخنرانی خود خطاب به مردم آمریکا سپس به این مسئله اشاره کرد که همه ساله، در شروع فصل صید میگو، ماهیگیران این منطقه بخشی از سنتی را بر عهده می گیرند که مدت ها قبل توسط ماهیگیران مهاجر اروپائی به آمریکا آورده شد.
... و امروز این سنت در حالی جشن گرفته می شود که روحانیون مذاهب مختلف دور هم جمع شده اند تا برای ایمنی و موفقیت زنان و مردانی که به زودی به سوی دریا خواهند رفت، دعا کنند، مراسمی که در روزهای خوب و در روزهای بد انجام شده است.
... و باز هم آنان (روحانیون) می آیند و دعا می کنند.
یکی از روحانیون که خود زمانی ماهیگیر بوده است، درباره این سنت ویژه می گوید برکت دادن آن نیست که خداوند قول داده است که تمام تاریکی ها و خطرها را از میان بردارد. برکت آن است که خدا همیشه با ماست، برکتی که به ما حتی در میان طوفان نیز ارزانی شده است.
پرزیدنت اوباما در پایان سخنانش گفت نشت نفت، آخرین مصیبتی نیست که آمریکا با آن روبرو خواهد شد. این ملت پیش از این نیز روزهای بسیار سختی را پشت سر گذاشته و بی شک باز هم با روزهای سختی روبرو خواهد شد. آن چه که ما را همیشه از این مراحل گذرانده و خواهد گذراند، استقامت و ایمان غیر قابل تسلیم ما در بهر گیری از شهامت خود نخواهد بود.