نگاهی به رقابت بزرگ آگهی‌های تجاری در سوپربول امسال؛ وقتی اسکورسیزی و کرانستون در فهرست بدها قرار می‌گیرند

پنجاه و چهارمین مسابقه فینال فوتبال آمریکایی یا «سوپربول» با برتری کانزاس سیتی چیفس مقابل سانفرانسیسکو فورتی ناینرز به پایان رسید و این تیم پس از نیم قرن صاحب عنوان قهرمانی این مسابقات شد.

امسال نیز پخش این رویداد مهم ورزشی در تلویزیون با پیام‌های بازرگانی و آگهی‌های تجاری متنوع و جذابی همراه بود.

با توجه به محبوبیت سوپربول در آمریکا، پخش آگهی در این برنامه پربیننده تلویزیونی بسیار گران است و برخی شرکت‌ها برای استفاده از این موقعیت طلایی، میلیون‌ها دلار خرج می‌کنند.

براساس آمار منتشره، هزینه پخش یک آگهی سی ثانیه ای در جریان پوشش زنده تلویزیونی مسابقه بین پنج تا شش میلیون دلار است.

معمولا این پیام‌های بازرگانی با شرکت ستاره‌های بزرگ، بازیگران مشهور یا خواننده‌های محبوب تولید می‌شود تا تأثیرگذاری بیشتری داشته باشد.

این موضوع به قدری اهمیت دارد که به یک رقابت تجاری میان شرکت‌ها تبدیل شده است وهر سال منتقدان هنری و بیننده‌های تلویزیونی بهترین آگهی‌های سوپربول را انتخاب می‌کنند.

حتی برخی از تماشاگران این مسابقه که طرفدار تیم خاصی نیستند یا علاقه ای به فوتبال آمریکایی ندارند، فقط برای تماشای این پیام‌های بازرگانی سوپربول را دنبال می‌کنند.

استیو جانسون نویسنده شیکاگو تریبیون با انتشار مقاله‌ای در این نشریه، بهترین و بدترین آگهی‌های امسال را انتخاب کرده است.

بهترین ‌ها

شکلات اسنیکرز

این آگهی تجاری مشکلات و چالش‌های کنونی جهان را محور اصلی داستان قرار داده است. تهیه کنندگان با پیامی مثبت و امیدبخش، ضمن استفاده از موسیقی و آوازخوانی گروهی بازیگران، مصرف این شکلات را راهکاری برای تغییر دنیا و بهبود شرایط کنونی معرفی می‌کنند.

پاپ کورن چی‌‌توز

این پیام بازرگانی با اشاره به وظایف زیادی که مردان در زندگی دارند، خوردن پاپ کورن چی‌توز را بهترین حیله برای فرار از مسئولیت‌ها توصیف می‌کند چرا که با انگشت‌هایی که به دلیل خوردن پاپ کورن زرد شده، نمی‌توان کار کرد. استفاده از آهنگ مشهور «ام سی همر» با عنوان «نمی توانی به این دست بزنی» نیز به این آگهی طنز جذابیت بیشتری بخشیده است.

بدترین‌ها

نوشابه رژیمی مانتین دیو

این آگهی علی‌رغم استفاده از برایان کرانستون، بازیگر محبوب نقش «والتر وایت» در سریال تلویزیونی «برکینگ بد»، با انتقادات زیادی مواجه شد و مورد توجه قرار نگرفت. این اثر با الهام از صحنه ترسناک فیلم «شاینینگ» یا «درخشش» با بازی جک نیکلسون با پیام «کپی معادل اصل است» ساخته شد. ولی با توجه به گذشت سی سال از اکران فیلم «درخشش»، این آگهی بازرگانی برای بسیاری از بینندگان جوان که هیچ خاطره‌ای از فیلم اصلی نداشتند، قابل درک نبود.

نوشابه انرژی زای کوکاکولا

بازیگران این آگهی مارتین اسکورسیزی و جونا هیل هستند. مارتین اسکورسیزی کارگردان صاحب سبک آمریکایی به جونا هیل پیامک می‌فرستد، ولی پاسخی دریافت نمی‌کند؛ چرا که این بازیگر حوصله ندارد پیامک بزند. ولی پس از نوشیدن کوکاکولای انرژی زا، جان می‌گیرد، جوابش را می‌دهد، و به دیدار مارتین اسکورسیزی می‌رود. به عقیده نویسنده مقاله، این آگهی علاوه بر موسیقی نامناسب، چهارچوب خوبی هم ندارد و نمی‌تواند پیامش را به درستی به مخاطب منتقل کند.