یادداشتی از ایلای لیک در بلومبرگ
از منظر اروپا بحران داخلی ناتو ناشی از دونالد ترامپ است.
درک این مساله دشوار نیست. رئیس جمهوری آمریکا اعضای ناتو را سوء استفاده چی می خواند.
با این وجود سیاست آمریکا همچنان ماندن در لهستان و حتی آلمان، ابقای تحریم ها علیه روسیه بر سر الحاق کریمه و اعمال تحریم های مرتبط با مداخله در انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا بوده است. آمریکا همچنین از الحاق مقدونیه به پیمان آتلانتیک شمالی حمایت کرده و به اوکراینی ها موشک های ضد تانک فروخته است.
نقطه آسیب پذیر ناتو ترکیه است. کشوری که به حوزه نفوذ روسیه غلت می زند؛ حوزه نفوذ کشوری که ناتو اساسا برای مقابله با آن تشکیل شد.
ترکیه در ماه دسامبر قرارداد خرید سیستم دفاع هوایی «اس ۴۰۰» از مسکو را نهایی کرد. ترک ها، در ماه آوریل، وارد مذاکره برای ساخت یک نیروگاه هسته ای ساخت روسیه شدند. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه، که ماه گذشته در انتخاباتی غیرآزاد و غیرمنصفانه پیروز شد، اخیرا با ولادمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، بر سر آینده سوریه وارد گفتگو شده است. کی بیلی هاچینسون، سفیر آمریکا در ناتو، معتقد است تلاش روسیه برای «غلتاندن» ترکیه، با توجه به این که دو کشور در سال ۲۰۱۵ در آستانه جنگ بودند، بسیار مهم است.
پرزیدنت ترامپ باید جبهه ای واحد در ناتو در مخالفت با رفتار اردوغان تشکیل بدهد. مکانیزمی برای اخراج یک عضو ناتو وجود ندارد، اما ترکیه برای حرکت به سمت روسیه باید فشار را احساس کند.