امروزه همه مسافران زمینی، دریایی، و هوایی برای پیدا کردن مسیر خود به سیستم جهت‌یاب جهانی موسوم به جی‌پی‌اس متوسل می شوند. اما سازمان ملی هوا-فضای آمریکا، ناسا، به زودی تحقیقاتی را آغاز خواهد کرد که هدفش ساخت یک سیستم جهت یاب کهکشانی است که در آن از ستاره های نوترونی کمک خواهد گرفت.
اعزام فضاپیمای باربری دراگون به ایستگاه فضایی بین المللی که امروز از سوی ناسا صورت می گیرد، در تاریخ به عنوان نخستین گام برای استقرار یک سیستم جهات یاب میان ستارهای محسوب خواهد شد، سیستمی که مانند جی‌پی‌اس برای جهات‌یابی اما در فضا بکار می آید.
فضاپیمای دراگون یک تلسکوپ مخصوص به نام NICER به همراه دارد که ویژه شناسایی ترکیبات شیمیایی درون ستاره های نوترونی است. فضاپیمای دراگون این تلسکوپ مخصوص را با خود به ایستگاه بین المللی فضایی می برد تا بتوان این ستارهای مرموز را از نزدیک رصد و مطالعه کرد.
ستاره های نوترونی اجسام آسمانی بسیار کوچک هستند و قطر آنها از ۱۵ تا ۲۰ کیلومتر فراتر نمی رود، اما جرم آنها آنقدر فشرده است که یک قاشق چای‌خوری از ماده نوترونی این ستاره ده میلیون تن وزن دارد.
یک ویژگی مفید ستاره های نوترونی این است که قطبهای آن امواج الکترومغناطیسی متمرکز و بسیار قدرتمند از خود ساطع می کنند. از آنجا که ستاره های نوترونی با سرعتی بسیار زیاد اما یکنواخت به دور خود می چرخند، اگر تابش آنها در مسیر حرکت ما باشد، می توانیم آنها را به شکل انوار ارتعاشی رصد کنیم و با توجه به این که آنها نسبت به کره زمین همیشه در ثابت هستند، عملکرد آنها مشابه جی‌پی‌اس خواهد بود.
فضانوردانی که در آینده به کرات دیگر سفر می کنند، در صورت قطع تماس‌شان با ایستگاه زمینی در وضعیت بسیار خطرناکی قرار می گیرند. اما این فضانوردان در آینده می توانند با استفاده از پروژه NICER و ردیابی تابش ستارهای نوترونی موقعیت خود را در فضا و بدون نیاز به واسطه تشخیص دهند. انتظار می رود که اجرای این پروژه ۱۸ ماه به طول انجامد.