یونا نخستین زن مسلمانی است که در آمریکا آواز می خواند. دوستانش می گویند مسلمانان با آواز خواندن او مشکل دارند.
مسلمانان در آمریکا اقلیت دینی به شمار می روند و در عرصه سرگرمی و صنعت سینما اقلیتی حتی کوچکترند. اما یکی از این مسلمانان «دین عبیدالله» نام دارد که کمدین است، اما نه یک کمدین معمولی.
عبیدالله می گوید دینش که اسلام است و تبارش که فلسطینی است، وی را از دیگر کمدین ها و از اکثر هنرمندان جامعه آمریکا مجزا می کند.
عبیدالله عمدتاَ پیرامون مسلمان بودن و معنای آن صحبت می کند و برای سرگرم کردن مخاطبان کار کمدی اش، از این ویژگی ها بهره می برد. وی عمدتاً پیرامون مسلمان بودن در آمریکا و اصالت فلسطینی اش صحبت می کند و با این ویژگی ها شوخی می کند.
او می گوید مسلمان و فلسطینی تبار بودن سبب محدودیت وی نشده است. عبیدالله یک مستند کمدی را به همراه دوست مسلمانش کارگردانی کرده که نام آن هم طنز آلود است:«مسلمان ها دارند می آیند!»
اما برخی هنرمندان مسلمان رویکردی دیگر نسبت به این موضوع دارند. امیر سلیمان، شاعری مسلمان است که می گوید برخی مسلمان ها از شنیدن طنز وی معذب می شوند.
عبیدالله می گوید هم مسلمانان به طنز او می خندند و هم غیر مسلمانان، اما معمولاً برای غیر مسلمانان دشوارتر است که دریابند کجا باید بخندند و کجا خنده شان ممکن است سبب دلخوری مسلمان ها شود.
سلیمان می گوید با این همه، هنرمندان مسئول درست و غلط بودن معیارهای جامعه آمریکا نیستند و نمی توانند مسئولیت آن را به عهده گیرند که چه کسانی ممکن است طنزشان را برخورنده تلقی کنند و چه کسانی ممکن است این نوع طنز را دوست بدارند.
وی می گوید آنچه مهم است، آن است که طنز از دل برآید و صمیمانه بیان شود. یونا نام زنی مسلمان و مالزیایی تبار است که به عنوان نخستین زن مسلمان در عرصه نمایش و اجرای زنده در آمریکا پا به میدان فعالیت گذارده است.
کمدین های مسلمان دیگر می گویند کاری که یونا می کند، سنت شکنی و تابوشکنی است و بسیاری از مسلمان ها، خواندن و اجرای زنده را برای امرار معاش نمی پسندند.
این هنرمندان معتقدند که تا زمانی که تنها برای دو درصد جامعه آمریکا برنامه اجرا می کنند (دو درصدی که مسلمانند) و ۹۸ درصد دیگر را جذب نکنند، موفق به ارائه کامل هنر خود به جامعه آمریکا نخواهند شد. از این روی، این دست هنرمندان هدفشان را دستیابی به مخاطب بیشتر از راه تلاش برای گسترده تر کردن طیف مخاطبانشان عنوان می کنند.
عبیدالله می گوید دینش که اسلام است و تبارش که فلسطینی است، وی را از دیگر کمدین ها و از اکثر هنرمندان جامعه آمریکا مجزا می کند.
عبیدالله عمدتاَ پیرامون مسلمان بودن و معنای آن صحبت می کند و برای سرگرم کردن مخاطبان کار کمدی اش، از این ویژگی ها بهره می برد. وی عمدتاً پیرامون مسلمان بودن در آمریکا و اصالت فلسطینی اش صحبت می کند و با این ویژگی ها شوخی می کند.
او می گوید مسلمان و فلسطینی تبار بودن سبب محدودیت وی نشده است. عبیدالله یک مستند کمدی را به همراه دوست مسلمانش کارگردانی کرده که نام آن هم طنز آلود است:«مسلمان ها دارند می آیند!»
اما برخی هنرمندان مسلمان رویکردی دیگر نسبت به این موضوع دارند. امیر سلیمان، شاعری مسلمان است که می گوید برخی مسلمان ها از شنیدن طنز وی معذب می شوند.
عبیدالله می گوید هم مسلمانان به طنز او می خندند و هم غیر مسلمانان، اما معمولاً برای غیر مسلمانان دشوارتر است که دریابند کجا باید بخندند و کجا خنده شان ممکن است سبب دلخوری مسلمان ها شود.
سلیمان می گوید با این همه، هنرمندان مسئول درست و غلط بودن معیارهای جامعه آمریکا نیستند و نمی توانند مسئولیت آن را به عهده گیرند که چه کسانی ممکن است طنزشان را برخورنده تلقی کنند و چه کسانی ممکن است این نوع طنز را دوست بدارند.
وی می گوید آنچه مهم است، آن است که طنز از دل برآید و صمیمانه بیان شود. یونا نام زنی مسلمان و مالزیایی تبار است که به عنوان نخستین زن مسلمان در عرصه نمایش و اجرای زنده در آمریکا پا به میدان فعالیت گذارده است.
کمدین های مسلمان دیگر می گویند کاری که یونا می کند، سنت شکنی و تابوشکنی است و بسیاری از مسلمان ها، خواندن و اجرای زنده را برای امرار معاش نمی پسندند.
این هنرمندان معتقدند که تا زمانی که تنها برای دو درصد جامعه آمریکا برنامه اجرا می کنند (دو درصدی که مسلمانند) و ۹۸ درصد دیگر را جذب نکنند، موفق به ارائه کامل هنر خود به جامعه آمریکا نخواهند شد. از این روی، این دست هنرمندان هدفشان را دستیابی به مخاطب بیشتر از راه تلاش برای گسترده تر کردن طیف مخاطبانشان عنوان می کنند.