یک روزنامه چاپ تهران روز پنجشنبه ششم دی در گزارشی نوشت که دو تن از نمایندگان کارگران ارکان ثالث صنعت نفت به دلیل مطالبه حقوق صنفی و قانونی همکاران‌شا اخراج شده‌اند و ۱۳ تن دیگر با خطر اخراج مواجه هستند.
اعتماد اشاره کرد که «این کارگران نماینده غیر رسمی ۱۲۰ هزار کارگر ارکان ثالث شرکت ملی حفاری ایران و صنعت نفت هستند.»
این روزنامه به نقل از این کارگران نوشت: «از طریق شرکت ملی حفاری ایران و از خرداد امسال به هسته گزینش جنوب معرفی شدند و پس از احضار توسط این نهاد، درباره مطالبات صنفی همکاران‌شان و دلایل مطالبه‌گری هم توضیحاتی داده‌اند.»
بر همین اساس، اعتماد خبر داد که ۲ تن از این کارگران، حکم اخراج قطعی دریافت کرده‌اند، ۵ تن دیگر در انتظار دریافت حکم اخراج هستند و ۸ تن دیگر نیز در نوبت احضار به هسته گزینش هستند تا تکلیف ادامه اشتغال یا اخراج آنها معلوم شود.
مرورگر شما HTML5 را پشتیبانی نمی کند
تجمع اعتراضی گسترده نیروهای ارکان ثالث پالایشگاه‌های گاز عسلویه
آنطور که در این گزارش آمده است، این ۱۵ کارگر به عنوان نماینده کارگران ارکان ثالث شرکت ملی حفاری و صنعت نفت، خواستار یکسان‌سازی مزد ، همچنین بهره‌مندی از مزایایی همچون بن‌کارت، نفت‌کارت، وام و تسهیلات بانکی و امکان استفاده از اماکن تفریحی و ورزشی اختصاص یافته به کارگران قراردادی شرکت ملی حفاری و صنعت نفت بودند.
نمایندگان ۱۲۰ هزار کارگر ارکان ثالث شرکت ملی حفاری و صنعت نفت گفته‌اند که «با وجود تاکید ماده ۳۸ قانون کار درباره یکسان بودن مزد کارگران قراردادی و پیمانی، این تاکید قانونی توسط پیمانکاران نادیده گرفته شده و وزارت نفت هم برای رفع این تبعیض هیچ اقدامی انجام نداده است.»
آنها تاکید کرده‌اند که دولت مسعود پزشکیان نیز در برخورد با مطالبه‌گری کارگران رویکردی سخت داشته است و صدور جدیدترین حکم اخراج برای نمایندگان کارگران، امید کارگران را به یأس تبدیل کرد.
این برخوردهای امنیتی در شرایطی انجام شده‌اند که در ماه‌های اخیر اعتراضات صنفی بسیاری از سوی کارگران ارکان ثالث نفت برگزار شده است.
روزنامه اعتماد: ده‌ها کارگر پیمانکاری در ماه‌های اخیر به دلیل اعتراض صنفی و مطالبه حق معوق خود یا همکاران‌شان، با اخراج و برخوردهای تنبیهی از سوی پیمانکاران مواجه شده‌اند.
اعتماد اشاره کرد: برخورد با کارگران مطالبه‌گر در برخی کارگاه‌های بخش خصوصی و پیمانکاری، روالی بود که از دهه ۱۳۹۰ آغاز شد و در دو سال آغازین دهه ۱۴۰۰ شدت گرفت.
به نوشته این روزنامه، تعدیل، اخراج موقت یا دائم، کسر مزد، ممنوعیت مرخصی، ممنوعیت اضافه کار، حذف مزایای اضافه کاری، پرونده‌سازی، معرفی به دستگاه قضایی به اتهام تشویش و تحریک کارگران به شورش و اعتراض، حذف یا کسر مزایای مزدی، کاهش رتبه و تنزل کارگر از موقعیت و رده شغلی که پیش از آن داشته، جلوگیری از ورود به محوطه کارگاه و… انواع برخورد بعضی پیمانکاران با کارگران مطالبه‌گر است.
این روزنامه همچنین نوشت که در ماه‌های اخیر این روال همچنان برقرار بوده و ده‌ها کارگر پیمانکاری از بخش مخابرات، واگن پارس اراک، شهرداری تبریز، شرکت پارس طبیعت سلولز شوش، شرکت شیشه لرستان، گروه ملی فولاد اهواز، مهمانداران و عوامل فنی برخی قطار‌های مسافربری و کمباین‌سازی تبریز خبر داده‌اند که به دلیل اعتراض صنفی و مطالبه حق معوق خود یا همکاران‌شان، با اخراج و برخوردهای تنبیهی از سوی پیمانکاران مواجه شده‌اند.
همچنین ببینید: حمایت یک اتحادیه کارگری جهانی از کارگران گروه صنعتی فولاد ایرانکارگران به دلیل ممانعت حکومت از فعالیت صنفی آنها و داشتن سندیکا، از بسیاری از حقوق اولیه خود در ایران محروم هستند و در حوزه دستمزد هم به رغم حضور نماینده کارگران در شواری عالی کار، همواره شاهد سرکوب مزدی بوده‌اند.
با این همه، طی سالیان اخیر میزان اعتراضات کارگری در ایران افزایش چشمگیری یافته است.