ماری کُلوین، خبرنگار برجسته جنگی، سه شنبه شب، بیستم فوریه طی بمباران نیروهای دولتی سوریه، درحمص کشته شد.
ماری کلوین و رمی اوشلیک، عکاس فرانسوی که همراه او بود، درحال گریز از محل بمباران بودند که جان سپردند. طی این بمباران، سه خبرنگار خارجی دیگر مجروح شده اند، که پال کُنروی، عکاس بریتانیایی که همکار و همراه خانم کلوین بوده، یکی از آنها بوده است.
خبرنگار فرانسوی لوفیگارو و یک خبرنگار زن آمریکایی دیگر نیز درمیان زخمیان هستند و گفته می شود که خبرنگار آمریکایی که هویت وی فاش نشده است در وضع جسمی وخیمی به سرمی برد.
در میان کشته شدگان و زخمی ها، ماری کلوین که خبرنگار شناخته شده ای بود و با ساندی تایمزو بی بی سی همکاری می کرد، بیش از همه توجه افکار عمومی و جامعه خبری را معطوف مرگ خود کرده است.
دل و دیده درخدمت خبر
کلوین که آمریکایی بود و ساکن اروپا، طی بیست و پنج سال فعالیت خبرنگاری خود، جوایزی به پاس شجاعت درتهیه و مخابره اخبار جنگ، به ویژه ازخاورمیانه و آسیای جنوبی از آن خود کرده بود.
وی روز پیش ازمرگش در حمص، از آن شهر برای بی بی سی و سی ان ان گزارش داد. کلوین طی گفتگویی تلفنی با اندرسن کوپر، خبرنگار و مجری شبکه سی ان ان، دولت بشار اسد را دروغگو خواند و از بی پناهی و بی گناهی ٢٨ هزار غیرنظامی سوری گفت و از فاجعه انسانی که درسوریه رخ می نماید.
ماری کلوین که پنجاه و شش سال داشت، ده سال پیش، طی تهیه گزارش درسری لانکا یکی از چشمان خود را بر اثر شلیک خمپاره از دست داد و از آن زمان چشم بندی مشکی به صورت زد که چهره اش را متمایز و مشهور می کرد. کلوین برجسته ترین خبرنگار جنگی بریتانیا تلقی می شد.
خانم کلوین طی گفتگوی دو روز پیش خود با بی بی سی، خونریزی و قتل عام درسوریه را مشمئزکننده خواند و گفت که همان روز شاهد مرگ کودکی دو ساله بوده است.
درگزارشی به قلم کلوین که ساندی تایمز لندن، آخر هفته گذشته چاپ کرد، وی از شهروندان حمص نوشت و آنان را درانتظار مرگ توصیف کرد و بزرگترین پرسش آنها را این گونه طرح کرد: «چرا دنیا ما را رها کرده است؟»
همکاران کلوین: مرگ او چون زندگی اش، متهورانه بود
به محض تأیید شدن خبرکشته شدن کلوین ، پیامها و یادداشتهای ستایش وتحسین وی، از سوی سیاستمداران بریتانیا، ازجمله نخست وزیر و وزیر خارجه آن کشور و نیز از سوی همکاران خودش؛ ازجمله سردبیرش درساندی تایمز، و صاحب امتیاز آن روزنامه، روپرت مرداک و دوستان خبرنگارش انتشار یافت.
دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا مرگ کلوین را غم انگیز و یادآور لزوم رساندن خبر رویدادهای سوریه به جهان قلمداد کرد.
مرداک، وی را یکی ازبهترین خبرنگاران خارجی این عصر خواند.
جان ویترو، سردبیر ساندی تایمز طی بیانیه ای که به مناسبت مرگ کلوین منتشرکرد، نوشت: «ماری چهره خارق العاده ای درطول حیات روزنامه ساندی تایمز بود که با عشق به کارش، اهمیت تهیه گزارش دادن از وقایع جنگ را باور داشت...اما او فراتر از یک خبرنگار جنگی بود. ماری زنی با شور زندگی بود و سرشار از لبخند...»
مادر و دوستان ماری کلوین، می گویند که او از مرگ می نوشت و می گفت، اما عاشق زندگی بود.
کلوین خبرنگاری خستگی ناپذیر و متهور معرفی شده است.
ویلیام هیگ، وزیر امورخارجه بریتانیا از خبرکشته شدن خانم کلوین عمیقاً ابراز اندوه کرد و وی را تبلور والاترین ارزشهای روزنامه نگاری خواند و مرگ او را یادآور دردناک مخاطراتی نامید که خبرنگاران برای انعکاس واقعیات با آنها روبه رو می شوند.
اد میلیبند، رهبر حزب کارگر بریتانیا، ماری کلوین را مایه الهام روزنامه نگاران خواند و گفت که جامعه خبرنگاری، یکی از بهترین و بی باک ترین اعضای خود را از دست داده است.
همکاران و دوستان ماری کلوین همواره بیم جان او را داشتند و جسارتش را بزرگترین خطری می دانستند که او را تهدید می کند.
میشل ستانیستریت، دبیرکل «اتحادیه ملی خبرنگاران بریتانیا» گفت مأموریتی که کلوین به اجرای آن متعهد بود، انعکاس گزارش دقیق کابوسهای جنگ، به دور از تعصب بود.
کیت الن، مدیردفتر بریتانیای سازمان عفو بین الملل ماری کلوین را خبرنگاری حقیقتاً درخشان خواند که شجاعانه ستمی را روایت می کرد که درجای جای جهان، به حقوق بشر روا داشته می شود.
بسیاری از چهره های مطرح سیاست و روزنامه نگاری جهان، درپی مرگ ماری کلوین، ابراز امیدواری کرده اند که کشته شدن وی، سرآغاز خاتمه خطراتی باشد که خبرنگاران و برخی از شهروندان جامعه جهانی را همواره تهدید می کند.