گونه های مانتاری، موجودات عظیم الجثه دریایی هستند که در اعماق اقیانوسها زندگی می کند.
مانتاها بزرگترین گونه «ری» (نوعی ماهی غضروفی همچون کوسه که پیکر مسطح و سفره مانند دارند) هستند. وزن گونه های از آنها به بیش از ۵/۲ تن و بزرگی باله های آنها گاه به بیش از ۵/۷ متر می رسد. غذای مانتا ری هایی که با استفاده از یک فیلتر تغذیه می کنند، تعداد بی شماری از تخم ماهی ها و موجودات زنده میکروسکوپی به نام «زوپلانکتون» است.
دانشمندان علوم دریایی هم اکنون در تلاش هستند تا با استفاده از فن آوری ماهواره ای، شیوه زندگی مانتا ری ها را که موجودات عظیم دریایی و سرگردان اقیانوسهای سراسر جهان، اما تا حدودی ناشناخته هستند، پیگیری کنند.
یک پژوهش جدید در مورد این موجودات دریایی می گوید، برای محافظت از جمعیت رو به کاهش نوع مانتا در آبهای سراسر جهان اقدامات بیشتری باید اتخاذ شود، اما مسئله ای که این امر را پیچیده تر می کند این است که از حرکات روزمره و نیازهای اکولوژیکی این موجودات عظیم اما آرام و بی آزار اقیانوسها تقریباً هیچ اطلاعاتی موجود نیست.
دانشمندان برای حل بخشی از رمز و راز زندگی این موجودات دریایی، با وصل فرستنده های ماهواره ای به ۶ مانتا رای که در آبهای شبه جزیره یوکاتان مکزیک شنا می کردند، رفت و آمدهای آنها را طی ۱۳ روز ثبت کردند.
پژوهشگران می گویند فرستنده ماهواره ای آنها نشان می دهد که برخی از ری های عظیم الجثه ای که مورد مطالعه قرار داده اند، در طی پژوهش ۱۳ روزه آنها، بیش از ۱۱۰۰ کیلومتر را طی کرده اند.
شش مانتا بیشتر اوقات خود را در نزدیکی آبهای ساحلی مکزیک می گذراندند که غذا به وفور وجود داشت. با این وجود، دانشمندان می گویند بر اساس داده های ماهواره ای، بیشتر این نقاط در مسیر عبور کشتیهای بزرگی بودند و احتمال تصادف ری ها با کشتیهای در حال عبور وجود دارد.
«اتحادیه بین المللی محافظت از طبیعت» مستقر در سوئیس، مانتاها را در فهرست موجودات «آسیب پذیر» نسبت به احتمال انقراض قرار داده است.
نویسندگان این گزارش پژوهشی معتقدند که بهره گیری از فن آوری ماهواره ای برای پیگیری شیوه زندگی مانتاها برای یافتن راهبردهای مدیریت و محافظت موثر از این موجودات دریایی کلیدی است.
این تحقیق جدید با همکاری «انجمن محافظت از حیات وحش»، «دانشگاه اکستر بریتانیا» و دولت مکزیک انجام شد. یافته های این پژوهش در نشریه Public Library of Science One منتشر شد.
گونه های مانتا، همچون گونه های ری خیلی به کوسه ها شبیه هستند. آنها در مقایسه با همه انواع کوسه ها و گونه های ری که دانشمندان می شناسند، بالاترین نسبت مغز به جثه را دارند.
مانتا ری ها با وجود جثه عظیم هیچ خطری را متوجه انسان نمی کنند. دم همچون سیم خار دار آن ها همچون stingray (یک گونه ماهی پهن براق) به طور بالقوه کشنده نیست و دندانهای آنها همچون کوسه تیز نیست.
این موجودات عظیم الجثه دریایی اقیانوس همچون اقوام خود در خانواده کوسه ها و نهنگهای غول آسا پستاندار هستند. مانتاها حدوداً هر یک یا دو سال یک بار بچه های زنده مانتا ری به دنیا می آورند.
مانتاها بزرگترین گونه «ری» (نوعی ماهی غضروفی همچون کوسه که پیکر مسطح و سفره مانند دارند) هستند. وزن گونه های از آنها به بیش از ۵/۲ تن و بزرگی باله های آنها گاه به بیش از ۵/۷ متر می رسد. غذای مانتا ری هایی که با استفاده از یک فیلتر تغذیه می کنند، تعداد بی شماری از تخم ماهی ها و موجودات زنده میکروسکوپی به نام «زوپلانکتون» است.
دانشمندان علوم دریایی هم اکنون در تلاش هستند تا با استفاده از فن آوری ماهواره ای، شیوه زندگی مانتا ری ها را که موجودات عظیم دریایی و سرگردان اقیانوسهای سراسر جهان، اما تا حدودی ناشناخته هستند، پیگیری کنند.
یک پژوهش جدید در مورد این موجودات دریایی می گوید، برای محافظت از جمعیت رو به کاهش نوع مانتا در آبهای سراسر جهان اقدامات بیشتری باید اتخاذ شود، اما مسئله ای که این امر را پیچیده تر می کند این است که از حرکات روزمره و نیازهای اکولوژیکی این موجودات عظیم اما آرام و بی آزار اقیانوسها تقریباً هیچ اطلاعاتی موجود نیست.
دانشمندان برای حل بخشی از رمز و راز زندگی این موجودات دریایی، با وصل فرستنده های ماهواره ای به ۶ مانتا رای که در آبهای شبه جزیره یوکاتان مکزیک شنا می کردند، رفت و آمدهای آنها را طی ۱۳ روز ثبت کردند.
پژوهشگران می گویند فرستنده ماهواره ای آنها نشان می دهد که برخی از ری های عظیم الجثه ای که مورد مطالعه قرار داده اند، در طی پژوهش ۱۳ روزه آنها، بیش از ۱۱۰۰ کیلومتر را طی کرده اند.
شش مانتا بیشتر اوقات خود را در نزدیکی آبهای ساحلی مکزیک می گذراندند که غذا به وفور وجود داشت. با این وجود، دانشمندان می گویند بر اساس داده های ماهواره ای، بیشتر این نقاط در مسیر عبور کشتیهای بزرگی بودند و احتمال تصادف ری ها با کشتیهای در حال عبور وجود دارد.
«اتحادیه بین المللی محافظت از طبیعت» مستقر در سوئیس، مانتاها را در فهرست موجودات «آسیب پذیر» نسبت به احتمال انقراض قرار داده است.
نویسندگان این گزارش پژوهشی معتقدند که بهره گیری از فن آوری ماهواره ای برای پیگیری شیوه زندگی مانتاها برای یافتن راهبردهای مدیریت و محافظت موثر از این موجودات دریایی کلیدی است.
این تحقیق جدید با همکاری «انجمن محافظت از حیات وحش»، «دانشگاه اکستر بریتانیا» و دولت مکزیک انجام شد. یافته های این پژوهش در نشریه Public Library of Science One منتشر شد.
گونه های مانتا، همچون گونه های ری خیلی به کوسه ها شبیه هستند. آنها در مقایسه با همه انواع کوسه ها و گونه های ری که دانشمندان می شناسند، بالاترین نسبت مغز به جثه را دارند.
مانتا ری ها با وجود جثه عظیم هیچ خطری را متوجه انسان نمی کنند. دم همچون سیم خار دار آن ها همچون stingray (یک گونه ماهی پهن براق) به طور بالقوه کشنده نیست و دندانهای آنها همچون کوسه تیز نیست.
این موجودات عظیم الجثه دریایی اقیانوس همچون اقوام خود در خانواده کوسه ها و نهنگهای غول آسا پستاندار هستند. مانتاها حدوداً هر یک یا دو سال یک بار بچه های زنده مانتا ری به دنیا می آورند.