سانیسا لی در رقابتهای ژیمناستیک هنری زنان در المپیک ۲۰۲۰ توکیو با گذر از سد رقیبانی از برزیل و روسیه موفق شد مدال طلای تمام اسباب را از آن خود کند.
سانیسا لی در حالی در حرکات زمینی، پرش از خرک، پارالل ناهمسطح، و چوب موازنه خوش درخشید که ریو سیمون بایلز، همتیمی نامدار او و قهرمان المپیک ۲۰۱۶، نظارهگر تلاشش بود.
سیمون بایلز، دارنده ۴ مدال طلای المپیک ۲۰۱۶ ریو و ۱۹ مدال طلای قهرمانی جهان، روز سهشنبه پس از کسب مدال تیمی به همراه دیگر ژیمناستهای ایالات متحده، در رقابتهای انفرادی وسیله خرک، امتیاز پایینی کسب کرد و در پی آن از مسابقات کنار کشید و طرفدارانش در ناباوری فرو برد. بایلز انتظار بالای هواداران از او برای تکرار موفقیتهای گذشته و تلاش برای حفظ سلامت روانیاش در مقابل فشار فزاینده این انتظارات را از جمله دلایل انصراف از مسابقات اعلام کرد.
اما جای نگرانی نبود. چرا که تیم آمریکا ستاره دیگری را به جهان معرفی کرد. سانیسا لی با کسب بیشترین امتیاز به مقام قهرمانی رسید و موجب تداوم نوار موفقیت تیم ژیمناستیک ایالات متحده از المپیک ۲۰۰۴ آتن تاکنون شد.
این برای پنجمین دوره متوالی است که آمریکا در بازیهای المپیک عنوان مهم قهرمانی در تمام اسباب یا «آل اراند» را در قسمت بانوان به دست میآورد.
پس از سانیسا لی، ربکا آندراده برزیلی که در بیشتر زمان مسابقه پیشتاز جدول بود، به دلیل دو خطا در حرکات زمینی به مدال نقره بسنده کرد و آنجلینا ملنیکووا از کمیته المپیک روسیه با کسب نشان برنز، نخستین مدال تاریخ روسیه در تمام اسباب را از آن خود کرد.
سانیسا لی، نوجوان اهل ایالت مینهسوتای آمریکا، پیش از المپیک گفته بود در تمام چهار سال گذشته هر روز به عشق پدرش بهشدت تمرین کرده است.
پدر و مادر سانیسا لی، از تبار همونگ و جزو پناهندگان اهل لائوس در پی جنگ دهه ۷۰ ویتنام هستند که با جیب خالی به آمریکا مهاجرت کردند. پدر سانیسا طی حادثهای در سال ۲۰۱۹ دچار ضایعه نخاعی شده و از صندلی چرخدار استفاده میکند. سانیسا پدرش را بزرگترین هوادار خود میداند.
این ورزشکار ۱۸ ساله که همواره تحت الشعاع درخشش سیمون بایلز قرار داشت، به خانواده خود قول مدال نقره داده بود. سانیسا که چندین سال پیش از ناحیه مچ پا دچار شکستگی شده بود، به خیال آن که بایلز در مسابقه اصلی حضور دارد، با کمک مربیاش تغییراتی در حرکات زمینی خود داده بود. بایلز در همه مسابقات حضور داشته و از سال ۲۰۱۳ هیچ میدانی را از دست نداده بود.
با انصراف سیمون بایلز، فرصتی برای تغییر حرکات سانیسا نبود و او با همان ترتیب به هنرنمایی پرداخت.
پس از یک عمر تعقیب سیمون بایلز در زمانی که آمریکا امید خود برای کسب مدال طلای تمام اسباب را از دست داده بود، این دختر همونگتبار موفق به کسب گردنآویز طلا شد.
وی پس از کسب مدال گفت: «احساس نمیکنم که در زندگی واقعی هستم.»
پیش از مراسم اهدای مدال، سانیسا از طریق ارتباط تصویری تلفنی با خانوادهاش در سنتپل مینهسونا که در سالنی در نزدیکی خانه خود به تماشای مسابقات نشسته بودند، صحبت کرد.
او به پدرش که همراه گروه بزرگی از خانواده و دوستان و جامعه همونگتبار آمریکایی او را تشویق میکردند، در حالی که پدر و دختر از خوشحال میگریستد، گفت: «من سرانجام این کار را انجام دادم!»