گروهی از هنرمندان ایرانی ساکن جنوب ایالت کالیفرنیا در حمایت از اعتراضات مردمی در خوزستان، کلیپ تصویری کوتاهی را منتشر کردند.
این اثر که «آب و خون» نام دارد، ساخته ژوزف هوسپیان و میلاد دیلان است، و با رویکردی انتقادی گوشه‌هایی از بحران آب در خوزستان و سرکوب بی‌رحمانه مردم تشنه این استان توسط نیروهای حکومتی را به تصویر می‌کشد.
انتشار این کلیپ تصویری با بازی میلاد دیلان، بازتاب زیادی فضای مجازی داشته و در بسیاری از حساب‌های کاربران شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شده است.
ژوزف هوسپیان، نویسنده، کارگردان، و یکی از نهیه‌کنندگان «آب و خون» به صدای آمریکا میگوید: «من حدود بیست و پنج سال است که از ایران خارج شده‌ام، و به عنوان یک ایرانی ارمنی‌تبار وظیفه داشتم که در این زمینه کاری انجام دهم.»
آقای هوسپیان میگوید که همیشه خبرهای ایران را دنبال می‌کند و با تمام چالش‌هایی که ایرانیان داخل کشور با آنها مواجه هستند، آشنایی دارد، و همیشه برای آنها دعا می‌کند. ولی «مشکل کمبود آب در سطح دیگری است، یعنی به حیات انسان مرتبط است.»
ژوزف هوسپیان درباره انگیزه‌اش از ساخت این اثر میگوید: «هرچند که ارتباط خاصی با خوزستان ندارم، یعنی دوست، آشنا، یا فامیلی در این استان ندارم، ولی راستش این ماجراهای اخیر خیلی به من برخورد؛ چون خوزستان هم بخشی از ایران است، و علی‌رغم اتفاقات تلخی که برای خانواده من در ایران افتاده است، من هنوز حس خاصی به ایران دارم و نمی‌توانم بی‌تفاوت باشم.»
در تولید این کلیپ کوتاه از تصاویر واقعی مناطق خشک و بی آب خوزستان، زنان، مردان، و کودکان تشنه، و صحنه‌های سرکوب اعتراضات مردمی در شهرهای جنوبی ایران استفاده شده است. این تصاویر که به صورت خاصی فیلمبرداری و تدوین شده‌اند، غم و اندوه بی‌‌پایانی را به بیننده منتقل می‌کند.
مرورگر شما HTML5 را پشتیبانی نمی کند
کلیپ تصویری «آب و خون»
ژوزف هوسپیان در این باره میگوید: «من هم مانند تمامی افرادی که خبرها را دنبال می‌کنند، همه چیز را سریع می‌بینم، یعنی کلیپ پشت کلیپ می‌بینیم و از حوادث عبور می‌کنیم. ولی احساس کردم که برای بیان درد مردم خوزستان باید برخی از لحظات را فریز کنم تا تأثیر بیشتری داشته باشد. به همین دلیل وقتی که سناریو را نوشتم، از ابتدا در ذهنم بود که این کلیپ را با سرعت ۱۲۰ فریم در هر ثانیه فیلمبرداری کنم که سرعت تصاویر حدود چهار برابر آهسته‌تر می‌شود.»
او در توضیح میگوید که به این ترتیب «شما تمامی لحظات - مانند خونریزی، چهرهای شوکه‌شده، و اعتراضات مردمی - را با سرعت آهسته می‌بینید، روی آنها مکث می‌کنید، با تمرکز بیشتری نظاره‌گر این صحنه‌ها هستید. به نظرم به این صورت بهتر درد و رنج این مردم را می‌بینیم و با آنها همدردی بیشتری خواهیم داشت.»
ژوزف هوسپیان با اشاره به اینکه برای ساخت این کلیپ تصویری فاکتور زمان اهمیت زیادی داشت، میگوید پس از این که تصمیم گرفت «آب و خون» را بسازد با یکی از دوستان هنرمندش به نام میلاد دیلان تماس گرفت تا در این اثر بازی کند و او نیز پذیرفت.
میلاد دیلان
ژوزف هوسپیان میگوید که تمامی هنرمندان با شور و اشتیاق زیاد، و کاملا داوطلبانه در تولید این پروژه فشرده مشارکت داشتند و از این که می‌توانستند تا کاری برای مردم خوزستان انجام دهند، رضایت خاطر داشتند.
ژوزف هوسپیان با اشاره به این که وقت و انرژی زیادی صرف تولید این کلیپ کوتاه شده است، میگوید که این اثر پس از نگارش سناریو ساخته شد، و تمامی صحنه‌ها پیش از فیلمبرداری، طراحی شده بود.
این هنرمند ایرانی میگوید که صحنه‌آرایی و چهره‌پردازی کاملی داشتند، و حرکات دوربین، نورپردازی خاص، و رنگامیزی تصاویر در مرحله تدوین بود از شاخص‌های مهم این اثر است که نقش مهمی در تأثیرگذاری آن داشت.
ژوزف هوسپیان با اشاره به نظرات مثبتی که پس از انتشار «آب و خون» در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی دریافت کرده است، میگوید که او و تمامی اعضای گروه خوشحال هستند که توانستند قدم کوچکی در این زمینه بردارند، چون هدف آنها رساندن صدای خوزستان به جهانیان بود.
ژوزف هوسپیان، فرزند هایک هوسپیان کشیش ارمنی‌تبار، اسقف کلیسای جماعت ربانی ایران، و فعال حقوق بشر است که در سال ۱۳۷۲ در ایران به قتل رسید.
او پس از ترک ایران، فعالیت‌های هنری خود را در آمریکا ادامه می‌دهد و به تهیه و تولید آثار متنوع دیداری و شنیداری می‌پردازد.
ژوزف هوسپیان با یادآوری هشتگ «صدای خوزستان باشیم»، میگوید که او به عنوان یک هنرمند از این طریق به وظیفه انسانی خود عمل کرد، و امیدوار است که سایرین نیز در حوزه‌های کاری خود، یا به هر نحوی که می‌توانند صدای خوزستان باشند.