«کشا» تازه ترین پدیده صحنه موسیقی پاپ آمریکا و پرفروش ترین خواننده دانلود دیجیتالی

«کشا» Ke$ha که نام خود را به همین صورت با علامت دلار آمریکا هیجی می کند، نمونه بارزی است از تعبیر خواب مخوف هر پدر و مادری که نمی خواهند بچه هایشان شبیه این خواننده نورسیده صحنه موسیقی پاپ آمریکا باشند!

«کشا» دائما ناخن های ماه ها پیش مانیکورشده اش را می جود و کوچکترین حجب و حیایی درمورد مسائل اخلاقی ندارد! این خواننده ٢٢ ساله مو طلائی، تازه ترین پدیده صنعت موسیقی آمریکاست که مادرش ترانه سرا و آهنگسازی است که به خاطر ضرورت های شغلی بین لس آنجلس و «نشویل» دو شهر مرکز تهیه و تولید موسیقی زندگی می کند.

مادر«کشا» بارها رفتار ناپسند دختر خود از جمله داشتن دوست پسرهای متعدد او را که به چند سال پیش بازمی گردد توجیه کرده است اما این رفتار به مرور زمان گستاخانه تر و جسورانه ترشده است! «کشا» نمایانگرسنتی یک زن جوان گستاخ و بی شرم با موهای طلائی است که تماشاگر را به یاد «جین هارلو» یا «می وست» دو بازیگر قدیمی سینمای هالیوود که در آن دوران با جسارتی کم نظیر پا از گلیم زنانه خود بیرون می گذاشتند می اندازد.

او بخشی از معروفیت خود را به خاطر بی دعوت به مهمانی مجلل «پاریس هیلتون» رفتن و در یکی از گنجه های لباس های گرانقیمت او بالا آوردن کسب کرده است! این حرکت شاید در آغاز دهه دوم قرن بیست و یکم بی شباهت به جمله معروف «می وست» که در یکی از فیلم های هالیوود به «کری گرانت» می گوید: «بعضی وقت ها بیا بالا با هم باشیم!» نباشد. این جمله هم در آن زمان به شدت نفی شد و مورد انتقاد جامعه بسته دهه ١٩٣٠ میلادی قرار گرفت.

اما چه چیزی به راستی «کشا» را تا این حد مورد توجه قرار داده است؟ هر چه هست مسلما نمی تواند رفتار زشت و ناپسند و حرکات جسورانه او باشد. بلکه به راستی طرحی است که این خواننده نوظهور به کمک استاد و تهیه کننده آلبوم های خود «دکتر لوک» - سازنده ترانه های پر طرفدار پاپ برای حرفه خوانندگی خود ریخته است.

«دکتر لوک» تصمیم گرفته است که از رفتار ناپسند «کشا» یک شخصیت ظاهری «بلوند بی مغز» گونه ای که دست به کارهای خطرناک می زند تا به صورتی مصنوعی خود را افسار گسیخته نشان دهد بسازد و در این کار بسیارهم موفق بوده است!

«کشا» با نخستین ترانه تک آهنگی خود به نام Tik Tok که ترانه آن را مادراو نوشته توانسته است رکورد فروش دیجیتالی و دانلود موسیقی روی اینترنت را با فروش بیش از۶١٠ هزار نسخه از این ترانه بشکند. با این حساب کشا توانست رکورد تازه ای برای فروش یک صفحه در هفته اول انتشار آن از خود باقی بگذارد.

ترانه Tik Tok از آلبوم Animal داستان دختری است که وسیله امیال جنسی مردهایی شده است که او را به بازی گرفته اند اما در نهایت همین زن جوان و ساده لوح همه چیز را دگرگون می کند و با احیای حق خود و ایستادگی در مقابل این مردان به نوعی به آزادی و رهایی نویافته ای می رسد.

کشا با خواندن این گونه ترانه ها، شنونده خود را «شوکه» می کند و به مسائل ناشایست و «تابو»هایی می پردازد که در اغلب جوامع آمریکا سخن بردن از آن ها ناپسند محسوب می شود. «کشا» می خواهد مسئله زنان جوان دورانی که در آن زندگی می کند را از پس زمینه ها به جلو بکشاند و توجه شنوندگان را به آن جلب کند. او در ترانه هایش از اسباب بازی های مدرنی چون «پیامک تلفنی» و شیوه های رقص های سکسی مدرن در کلوپ های شبانه اشاره می کند و ویسکی «جک دانیل» و پسرهایی که شبیه «میک جگر» خواننده گروه رولینگ استون هستند را «آنتیک و قدیمی» می خواند.

تهیه کننده ترانه های «کشا» هم با استفاده از تکنولوژی مدرن، با صدای این خواننده تازه کار دست به تجربه های تازه دیجیتالی زده است. گاه صدای خواندن «کشا» به صورتی چند لایه ای چند بار روی هم ضبط می شود تا حدی که صدای او کم کم شبیه به «چیپ مانک» ها یا شخصیت های کارتونی ژاپنی می شود. این کار به حدی در آلبوم تازه «کشا» انجام شده است که به آن شکل یک کار تماما تجربی داده است. نکته قابل توجه این است که این صدای شیرین کارتونی حرف های ناپسند می زند وضمن خواندن، آدامس بادکنکی می جود. او ضمن خواندن حرف می زند و ترانه هایش را به شکل بازی «پین بال» Pinball Machine درمی آورد. بازی پر شر و شوری که با افکت های صدایی ویژه مخلوط شده است.

کشا شباهت هایی به «مون یونیت زاپا» Moon Unit Zappa دارد اما کوششی ندارد تا ترانه های احساساتی به شیوه «بریتنی اسپیرز» بخواند بلکه بیشتر به فکر آن است که تاریخچه «آدامس بادکنکی» را با «موسیقی رپ» به هم ربط بدهد و موسیقی به سبک معبود خود «لیدی گاگا» را با کارهای گروه مورد علاقه اش «بیستی بویز» Beasty Boys مخلوط کند. با این همه «کشا» با همان جسارتی که در اجرای ترانه هایش دارد به این سرقت های هنری نیز اقرارمی کند.

درمجموع این بت تازه موسیقی پاپ شنونده را به این فکر می اندازد که آیا می خواهیم به راستی از این دختر بد تازه دنیای موسیقی یک معبود برای دهه دوم قرن بیست و یکم بسازیم؟