شبکه حقوق بشر کردستان روز چهارشنبه ۲۳ اسفند، در گزارشی از وضعیت سلامتی کمال شریفی، زندانی سیاسی کرد، خبر داد که او طی ۱۶ سالی که زندانی بوده، تنها یک بار خانواده خود را ملاقات کرده است.
این فعال سیاسی اهل سقز و عضو حزب دموکرات کردستان ایران، که در سال ۱۳۸۷ به اتهام محاربه محکوم به ۳۰ سال زندان شد، بر اساس حکم قاضی از حق مرخصی و آزادی مشروط محروم است.
آقای شریفی که دوره محکومیت خود را در زندان میناب در استان هرمزگان می‌گذراند، در مدت حبس به بیماری‌های مختلفی مبتلا شده و از زمان بازداشت دو بار دچار سکته مغزی و قلبی شده است؛ اما هر بار پس از انتقال به بیمارستان، بدون تکمیل دوره درمان به زندان بازگردانده شده است.
کمال شریفی در رنج‌نامه‌ای که در سال ۱۴۰۰ به بیرون از زندان فرستاد، شرح داده بود که «بیش از ٢٠ مرتبە درخواست کتبی جهت مرخصی بە دادستان، رئیس دادگستری و مسئولین قضایی استان‌های هرمزگان و کردستان دادەام، ولی بعد از پاس‌کاری زیاد، بی‌نتیجە و بی‌جواب ماندە است».
این زندانی سیاسی در مورد شرایط روحی و سلامتی خود افزوده بود که «بعد از این‌کە به سکتە مغزی دچار شدم و هنوز هم آثار آن در صورت من نمایان است، دچار سکتە قلبی شدم کە پس از عمل آنژیوپلاستی، دوبارە بە همان بند و همان اتاق قبلی برگشتم».
او در این رنج‌نامه درباره شرایط ناگوار زندان و تبعید و نداشتن حق مرخصی، اضافه کرده بود که در این مدت «با بیماری گوارشی و غذای بی‌کیفیت زندان و با بوی دود تریاک و بنگ کنار آمدەام.»
در دادنامه‌ای که در وب‌سایت شبکه حقوق بشر کردستان قرار دارد، این زندانی سیاسی «در مدت تحمل کیفر، حق معاشرت و مراوده با دیگران را ندارد و از مزایای ملاقات و مکاتبه با دیگران محروم می‌باشد و تمام مدت محکومیت را باید در زندان به سر ببرد».
این زندانی سیاسی تنها یک بار در سال ۱۴۰۰؛ پس از ۴۸ روز اعتصاب غذا در اعتراض به شرایط سخت خود در زندان میناب، توانست با خانواده‌اش ملاقات کند.
دادنامه آقای شریفی نشانگر آن است که شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی سقز به ریاست قاضی شایق، در سال ۱۳۸۷ با استناد به یک آیه قرآن درباره محاربه‌کنندگان با خدا و پیامبر مسلمانان، این زندانی سیاسی را به اتهام «محاربه» از طریق قیام مسلحانه در مقابل حکومت اسلامی و عضویت در حزب دموکرات کردستان ایران، با استناد به مواد ۱۸۶ و ۱۹۰ قانون مجازات اسلامی، به ۳۰ سال حبس در تبعید به زندان میناب محکوم کرد.
جلسه دادگاه و صدور حکم پس از شش ماه بازداشت و شکنجه کمال شریفی صادر شد.
سازمان عفو بین‌الملل در بهمن ۱۴۰۰ در بیانیه‌ای اعلام کرد که این زندانی سیاسی پس از یک روند دادرسی ناعادلانه، در دادگاهی پنج دقیقه‌ای و بر مبنای «اعترافات اجباری تحت شکنجه» به این مجازات سنگین محکوم شده است.
این نهاد مدافع حقوق بشر از رییس قوه قضاییه جمهوری اسلامی خواستار تحقیق در مورد شکایت این زندانی سیاسی در رابطه با شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها در زندان و نیز علت محرومیت او از امکانات درمانی مناسب شده بود.
عفو بین‌الملل در اطلاعیه خود نوشته بود که مقام‌های قوه قضاییه و سازمان زندان‌های جمهوری اسلامی در بسیاری از موارد، زندانیان سیاسی و عقیدتی را به عمد از دسترسی به امکانات درمانی مناسب محروم می‌کنند که این یک «اقدام بی‌رحمانه با هدف ارعاب و مجازات مضاعف زندانیان» است.
«بدرفتاری» در زندان‌ها و محرومیت زندانیان سیاسی از امکانات پزشکی مناسب٬ موضوعی است که بارها مورد انتقاد سازمان ملل و مدافعان حقوق بشر قرار گرفته است.