هیات منصفه دادگاهی در لس آنجلس که دکتر «کنراد موری» پزشک معالج مایکل جکسون به دلیل قتل غیر عمد در آن محاکمه می شود، در نخستین روز جلسه این دادگاه توانستند نواری از صدای آهسته و نیمه هوشیار مایکل جکسون را بشنوند که چند هفته پیش از مرگ نا به هنگام او در سال ٢٠٠٩ ضبط شده است و نشان می دهد که به این ستاره فقید موسیقی پاپ بیش از حد لازم داروهای قوی خواب آور داده شده است.
در این نوار، صدای مایکل جکسون با حالتی شبیه به فردی که به دلیل استفاده از داروهای خواب آور نمی تواند کلمات را به آسانی ادا کند می گوید: «من ...می خوام....مردم بگویند هرگز چیزی شبیه آن در زندگیم ندیدم..می خوام بگویند... اون بهترین خواننده دنیاست...»
سلطان پاپ که قرار بود بزرگ ترین و بهترین کنسرت تاریخ موسیقی جهان را اجرا کند، شش هفته پس از ادای این کلمات جان خود را ازدست داد. شنیدن این صدا برای حاضران در دادگاه از جمله هیات منصفه ١٢ نفری نه تنها شگفت آور بود بلکه یکی از احساس برانگیز ترین دقایق این نخستین جلسه از محاکمات «کنراد موری» به شمار می رفت.
چند دقیقه پیش از اعلام تنفس برای ناهار، دکتر موری که پشت میز دفاع نشسته بود ناگهان شروع به گریه کرد. مادر مایکل جکسون هم که در گوشه دیگری درمیان جمعیت نشسته بود نیز اشک می ریخت.
گروهی از حامیان دکتر کنراد موری درحالی که دایره بزرگی درمحوطه جلوی دادگاه تشکیل داده بودند برای او دعا می خواندند. در همین محوطه عکس های مایکل جکسون به شکل پرچم و پوسترهای بزرگ دردست هواداران بی شمار او همه جا به چشم می خورد. یکی از شبیه سازهای مایکل جکسون نیز در حالی که تصویری از جسد بی جان «سلطان پاپ » را در دست داشت در راهروهای دادگاه بالا و پایین می رفت.
در داخل دادگاه هیات منصفه فیلم های کوتاهی از مایکل جکسون را در حال خواندن و رقصیدن تماشا کردند که تنها دو روز پیش از مرگ او فیلمبرداری شده بود. اما این صدای مایکل جکسون بود که همه را تکان داد به صورتی که انگار این خواننده فقید حضور خود را در این جلسه دادخواهی اعلام می کرد. دادستان ها گفتند که دکتر موری به عنوان یک پزشک به شدت غفلت کرده و با تجویز مقادیری بیش از حد لازم از دارویی مرگ آور یا مسکنی به نام «پروپوفل» باعث مرگ مایکل جکسون شده است. کمی بعد با پخش صدای این خواننده در سالن پرجمعیت دادگاه، هیجانی همراه با تاسف و تاثر ایجاد کردند.
دادستان دیوید والگرن به هیئت منصفه گفت که این نوار صدا از «آیفون» دکتر «موری» به دست آمده و نشان می دهد که این پزشک عادت داشته صدای مریض خود (مایکل جکسون) را در حالی که او به شدت تحت تاثیر مواد مخدر و مسکن های خواب آور قوی بوده است را ضبط کند.»
دادستان سپس اظهار داشت که این تنها بخشی از یک نوار کامل است و هیات منصفه به زودی و به طور مفصل تمامی آن را خواهد شنید و به ویژه آن قسمت از نوار را که در آن مایکل جکسون گفته است می خواهد با درآمد کنسرت بازگشت خود، در چند کنسرت خیریه بزرگ و پولساز شرکت کند: «من این پول را به یک میلیون بچه می دهم..به بیمارستان بچه ها ..بزرگ ترین بیمارستان بچه های جهان..به اسم بیمارستان بچه های مایکل جکسون..»
دادستان در ادامه این سخنان و در حالی که «کاترین» مادر مایکل جکسون با نگاهی اشک آلود به آن گوش فرا داده بود گفت: «دکتر موری می دانست که مایکل در چه شرایطی به سر می برد و با این حال به تجویز داروهای قوی و کشنده خود ادامه داد. می بینیم که کنراد موری در روز دهم ماه مه چه دیده ها و شنیده هایی داشته است و این دیده ها و شنیده ها چه اطلاعاتی و آگاهی هایی به او داده اند اما با وجود شنیدن این صدا و نوع بیان می بینیم که او دو روز بعد یعنی در روز دوازدهم ماه مه یک سری دارو از جمله «پروپوفل» و «میدازولام» را برای مایکل سفارش می دهد!»
مایکل جکسون روز ٢۵ ماه ژوئن به علت مصرف زیاد داروهای مذکور و نیز مقدار زیادی داروی خواب آور درگذشت.
دادستان در ادامه سخنان کوبنده خودبه هیات منصفه گفت که دکتر کنراد موری به خاطر این که «دکتر کنسرت» باشد و حقوق ١۵٠ هزار دلار در ماه خود را از دست ندهد، به حرفه پزشکی اش خیانت کرده و مسئولیت های حرفه ای خود را نادیده گرفته است: «دکتر کنراد موری نقش یک کارمند فرمانبردار را ایفا می کرده است و نه یک پزشک سوگند خورده و به همین خاطر هم از قضاوت های پزشکی در موارد حساس نسبت به بیمارخودداری می کرده است.» پس از ادای این کلمات، دادستان والگرن فهرستی از عملیات غیر قانونی که دکتر کنراد موری در رابطه با مراقبت از بیمار خود انجام داده است را برای حاضران خواند. از جمله استفاده از داروی بیهوشی در خارج از بیمارستان و عدم ایجاد ارتباط فوری با سیستم های مراقبت اورژانس و خبرکردن آمبولانس پس از مشاهده مایکل جکسون در حال مرگ: «مایکل جکسون عملا زندگی خود را به دست کنراد موری سپرده بود. این اشتباهی بود که مایکل درنتیجه آن جان خود را از دست داد.»
در بیانیه آغازین وکلای مدافع، «اد چرنوف» وکیل دکتر موری گفت که شواهد علمی نشان خواهد داد که مایکل جکسون خودش مسئول مرگ خود بوده است. این جکسون بوده است که با دست خود تعداد هشت قرص مسکن «لورازپم» را قورت داده است: «این تعداد قرص کافی است تا شش نفر از شما را به خواب کامل فروببرد ..آنوقت مایکل مقداری هم پروپوفل به خودش تزریق می کند. در این زمان دکتر موری البته در اطاق نبود.» چرنوف در ادامه این سخنان گفت: «از مخلوط کردن این دواها معجونی به دست آمده بود که حتی یک معجزه پزشکی هم نمی توانست مایکل جکسون را از مرگ حتمی که انتظارش را می کشید نجات بدهد. او به تدریج اما به سرعت مرد و حتی وقت آن را هم پیدا نکرد که چشم هایش را ببندد.»
چرنوف گناه اعتیاد مایکل جکسون به داروها و قرص های مسکن قوی را بر گردن پزشک دیگری به نام «آرنولد کلاین» گذاشت. دکتر جراح پلاستیکی در شهر بورلی هیلز که در طول یک هفته آمپول های هزار میلی گرمی «دمرول» به جکسون تزریق می کرده است. «چرنوف» به هیات منصفه گفت که ترک اعتیاد به «دمرول» باعث بی خوابی های شدید و آزار دهنده مایکل جکسون شده بود و دکتر «موری» برای رفع این بی خوابی ها برای او«پروپوفل» تجویز می کرده است. وکیل مدافع دکتر موری، دادستان را به خاطر به دست دادن تصویر مردی تشنه پول از موکل او به چالش کشید و مدعی شد که دکتر موری به خاطر بخشش های نیکوکارانه و کمک به بیماران بی بضاعت در محله های فقیر نشین «هوستون» شهرت دارد.
«تونی اورتگا» طراح رقص های مایکل جکسون نخستین شاهد دادستان بود که در نخستین جلسه دادگاه رسیدگی به مرگ «سلطان پاپ» به جایگاه مخصوص فراخوانده شد. اورتگا گفت که یک هفته پیش از مرگ جکسون، او به شدت نگران مایکل و شرایط روحی و جسمانی او بود اما دکتر موری به او گفته بود که «لطفا مراقبت از سلامت جسمانی جکسون را بگذار به عهده من.»
«پل گنگاور» تهیه کننده کنسرت های هرگز اجرا نشده مایکل جکسون یکی دیگر از شهود دادگاه بود که گفت به نظر او مایکل «یک نابغه و بی نهایت علاقمند به کارش بود. او از من خواسته بود که دکتر موری را استخدام کنم تا در تور کنسرت های تازه همراهش باشد و یک روز ضمن اشاره به خودش به من گفت: «این بدن من هم مثل یک ماشینی است که باید ازش مراقبت بشه».. اما وقتی من به سراغ دکتر موری رفتم او از من ۵ میلیون دلار در سال حقوق خواست. من هم همانجا به او گفتم که چنین مبلغی هرگز قابل پرداخت نیست.»