بخش انگلیسی صدای آمریکا - پنج نفتکش ایرانی حامل محمولهای از بنزین و فرآوردههای مشابه به ارزش دستکم ۴۵.۵ میلیون دلار در راه ونزوئلا هستند. این بخشی از یک توافق گسترده میان ایران و ونزوئلا است که در اوج تنش ها میان تهران و واشنگتن رخ می دهد.
نیکلاس مادورو، رهبر سوسیالیست ونزوئلا، در پی کمبود بنزین و مشکلات پالایشگاههای فرسوده آن کشور دست کمک به سوی ایران دراز کرده است. این کمبودها علائم آشفتگی اقتصادی و سیاسی است که گریبان بزرگترین تولیدکننده نفت در آمریکای لاتین را گرفته است.
آمریکا و بیش از پنجاه کشور دیگر خوان گوایدو، رئیس مجمع ملی ونزوئلا و رهبر مخالفان این کشور آمریکای لاتین، را به عنوان رئیس جمهوری موقت ونزوئلا به رسمیت میشناسند و حکومت نیکلاس مادورو را «غاصب قدرت» و «نامشروع» میدانند.
این نفتکشها برای ایران به منزله وسیلهای جهت تامین پول برای حکومت مذهبی محتاج به پول نقد آن کشور، و نیز ابزاری برای اعمال فشار بر ایالات متحده، که سیاست فشار حداکثری را علیه هر دو کشور به کار گرفته است، به شمار میرود.
ناخدا رانجیت راجا، تحلیلگر موسسه «رفینیتیو» که محمولههای دریایی را ردیابی میکند، درباره محمولههای بنزین می گوید: «این برای همه تازه است. چیزی شبیه این پیشتر ندیده ایم.»
تمام این نفتکشها متعلق به ایران یا شرکتهای وابسته به دولت ایران هستند و با پرچم جمهوری اسلامی حرکت میکنند. از زمان توقیف موقت نفتکش «جبل الطارق» در سال گذشته، کشتیهای ایرانی امکان استفاده از پرچم دیگر کشورها را نداشتهاند.
به گفته راجا به نظر میرسد تمام نفتکشها از پالایشگاه «ستاره خلیج فارس» در نزدیکی بندرعباس بارگیری شده باشند. این نفتکشها شبه جزیره عرب را دور زده و از طریق کانال سوئز وارد دریای مدیترانه شدند.
مقصد یکی از نفتکش ها به نام «کلاول» در ۱۲ ماه مه کاراکاس تعیین شده بود، اما پس از دو روز بنا «به سفارش» تغییر پیدا کرد، هر چند در مسیر نفتکش به سوی ونزوئلا تغییری دیده نشد.
«فورست»، دیگر نفتکش ایرانی مقصد خود را در ۱۴ ماه مه «به سفارش آمریکای جنوبی» تغییر داد.
«فاکسون»، «فورچون» و «پتونیا»، سه نفتکش دیگر، به نظر می رسد در مسیر منتهی به ونزوئلا قرار دارند.
راجا می گوید «رفینیتیو» هیچ داده ای از انتقال محموله بنزین ایران به آمریکای جنوبی نداشته است.
هنوز روشن نیست آمریکا چه واکنشی به نزدیک شدن این نفتکش ها به ونزوئلا نشان خواهد داد.