برگردان خلاصه ای از مقاله تحلیلی خبرگزاری آسوشیتدپرس در خصوص اولویت های امنیت ملی دولت اوباما.
اکراه رییس جمهوری آمریکا نسبت به اعطای کمک نظامی به مخالفان بشار اسد، به اعتقاد برخی تحلیلگران سیاسی، در چند عامل ریشه دارد که یکی از آنها فعالیت های هسته ای ایران است.
یکی از نویسندگان خبرگزاری آسوشیتدپرس در مقاله ای تحلیلی نوشته که برای نخستین بار پس از سال ها، ایالات متحده روزنه امیدی در متقاعد کردن جمهوری اسلامی به محدود کردن فعالیت های هسته ای اش یافته است؛ آنچه سعید جلیلی، گفت و گو گر ارشد مذاکرات هسته ای ایران نیز، در پی گفت و گوهای آلماتیِ قزاقستان، از آن به عنوان نقطه عطف یاد کرد.
اما اگر آمریکا به مخالفان اسد کمک نظامی کند، بعید است که تهران حاضر باشد در فعالیت های هسته ای خود تجدیدنظر کند و خواست ایالات متحده را برآورده کند.
برخی تحلیلگران امور خاورمیانه معتقدند بخشی از بی میلی اوباما نسبت به کمک نظامی به مخالفان رییس جمهوری سوریه، بیم از آن است که سلاح های آمریکا به دست گروه های جهادگرای اسلامیِ وابسته به القاعده برسد.
در میان این گروه ها، «جبهة النصره» بیش از همه مایه نگرانی آمریکا تلقی می شود. جبهة النصره به نوبه خود از جمهوری اسلامی ایران به سبب حمایت از دولت شیعه بغداد انتقاد می کند.
از سوی دیگر از آنجا که روسیه هم به دولت بشار اسد کمک نظامی می کند، بعید به نظر می رسد که واشنگتن بخواهد رابطه دوستانه خود را با مسکو به خطر اندازد؛ به ویژه از آن روی که روسیه عضو گروه کشورهای ۵+۱ هم هست و آمریکا به هر حال به کمک روسیه برای بازداشتن ایران از دستیابی به سلاح هسته ای امیدوار است.
بسیاری از دیپلمات ها، کارشناسان سیاسی، و مقام های پیشین دولت اوباما، برآنند که دست کم فعلاً، کاخ سفید اولویت خود را انتخاب کرده، و میان کمک به مخالفان دولت سوریه و بازداشتن ایران از دست یافتن به سلاح هسته ای، دومی را برگزیده است.
جیمز جفری، سفیر بازنشسته آمریکا در بغداد که سال گذشته در عراق خدمت کرده است، به خبرنگار آسوشیتدپرس گفت حل بن بست اتمی ایران بزرگترین چالش پیش روی دولت اوباما در سال جاری است، و احتمال اتخاذ تصمیم در خصوص سوریه و دیگر مسائل مهم منطقه نیز در این قالب بررسی خواهد شد.
کاخ سفید اما، از اظهار نظر در این مورد خودداری ورزیده. یک مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا نیز در گفت و گو با خبرگزاری آسوشیتدپرس، گفته است رابطه میان این دو اولویت امنیت ملی (ایران و سوریه) برای دولت ایالات متحده، لزوماً رابطه ای مستقیم یا لاینفک نیست.
با این همه مذاکره کنندگان غربی در روند گفت و گو پیرامون پرونده فعالیت های هسته ای ایران، دست کم تا پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری امسال آن کشور، نسبت به روی دادن تحولی مثبت در فرایند مذاکرات، چندان خوش بین نیستند.
یکی از نویسندگان خبرگزاری آسوشیتدپرس در مقاله ای تحلیلی نوشته که برای نخستین بار پس از سال ها، ایالات متحده روزنه امیدی در متقاعد کردن جمهوری اسلامی به محدود کردن فعالیت های هسته ای اش یافته است؛ آنچه سعید جلیلی، گفت و گو گر ارشد مذاکرات هسته ای ایران نیز، در پی گفت و گوهای آلماتیِ قزاقستان، از آن به عنوان نقطه عطف یاد کرد.
اما اگر آمریکا به مخالفان اسد کمک نظامی کند، بعید است که تهران حاضر باشد در فعالیت های هسته ای خود تجدیدنظر کند و خواست ایالات متحده را برآورده کند.
برخی تحلیلگران امور خاورمیانه معتقدند بخشی از بی میلی اوباما نسبت به کمک نظامی به مخالفان رییس جمهوری سوریه، بیم از آن است که سلاح های آمریکا به دست گروه های جهادگرای اسلامیِ وابسته به القاعده برسد.
در میان این گروه ها، «جبهة النصره» بیش از همه مایه نگرانی آمریکا تلقی می شود. جبهة النصره به نوبه خود از جمهوری اسلامی ایران به سبب حمایت از دولت شیعه بغداد انتقاد می کند.
از سوی دیگر از آنجا که روسیه هم به دولت بشار اسد کمک نظامی می کند، بعید به نظر می رسد که واشنگتن بخواهد رابطه دوستانه خود را با مسکو به خطر اندازد؛ به ویژه از آن روی که روسیه عضو گروه کشورهای ۵+۱ هم هست و آمریکا به هر حال به کمک روسیه برای بازداشتن ایران از دستیابی به سلاح هسته ای امیدوار است.
بسیاری از دیپلمات ها، کارشناسان سیاسی، و مقام های پیشین دولت اوباما، برآنند که دست کم فعلاً، کاخ سفید اولویت خود را انتخاب کرده، و میان کمک به مخالفان دولت سوریه و بازداشتن ایران از دست یافتن به سلاح هسته ای، دومی را برگزیده است.
جیمز جفری، سفیر بازنشسته آمریکا در بغداد که سال گذشته در عراق خدمت کرده است، به خبرنگار آسوشیتدپرس گفت حل بن بست اتمی ایران بزرگترین چالش پیش روی دولت اوباما در سال جاری است، و احتمال اتخاذ تصمیم در خصوص سوریه و دیگر مسائل مهم منطقه نیز در این قالب بررسی خواهد شد.
کاخ سفید اما، از اظهار نظر در این مورد خودداری ورزیده. یک مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا نیز در گفت و گو با خبرگزاری آسوشیتدپرس، گفته است رابطه میان این دو اولویت امنیت ملی (ایران و سوریه) برای دولت ایالات متحده، لزوماً رابطه ای مستقیم یا لاینفک نیست.
با این همه مذاکره کنندگان غربی در روند گفت و گو پیرامون پرونده فعالیت های هسته ای ایران، دست کم تا پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری امسال آن کشور، نسبت به روی دادن تحولی مثبت در فرایند مذاکرات، چندان خوش بین نیستند.