یادداشتی از بری وایس در روزنامه نیویورک تایمز
تحولات ماه های اخیر بار دیگر آپارتاید جنسیتی رایج در ایران و شجاعت زنان ایرانی زیر این تبعیض را به یاد جهان آورد. دست کم ۲۹ زن معترض به حجاب اجباری در ایران زندانی شده و بعضی مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند. این تحولات در کشوری رخ می دهد که مردان می توانند زنان شان را از حق کار محروم کنند و شهادت زن در دادگاه نصف یک مرد ارزش دارد.
پس چرا جیانی اینفانتینو، رییس فدراسیون جهانی فوتبال، زن ستیزی جمهوری اسلامی را تایید می کند؟
آقای اینفانتینو که ریاست فیفا را پس از رسوایی های فساد دوره ریاست سپ بلاتر در دست گرفت چند روز پیش برای دیدار با حسن روحانی، رییس جمهوری ایران، و حل و فصل اختلافات مداوم میان باشگاه های ایران و عربستان سعودی به تهران رفت. رییس فیفا روز پنج شنبه برای تماشای شهرآورد تهران که یکی از بزرگترین مسابقات فوتبال داخلی ایران است به ورزشگاه آزادی رفت.
محمود احمدی نژاد، رییس جمهوری پیشین ایران، حدود دوازده سال پیش بر مبنای «ترویج عفت» ممنوعیت حضور زنان در مسابقات ورزشی را لغو کرد، اما تصمیم او یک ماه بعد از سوی رهبر جمهوری اسلامی رد شد. شش سال پیش محدودیت حضور زنان در استادیوم های فوتبال به مسابقات والیبال هم تعمیم پیدا کرد.
حالا حتی عربستان سعودی هم در ورزشگاه هایش را به روی زنان گشوده است.
چند ماه پیش چند زن در ظاهری مردانه هنگام ورود مخفیانه به استادیوم آزادی برای تماشای مسابقه فوتبال دستگیر شدند. این ممنوعیت موضوع فیلم «آفساید» جعفر پناهی بود که اجازه نمایش پیدا نکرد. سپ بلاتر، رییس پیشین فیفا، هم حدود سه سال پیش از ایران خواسته بود به ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه ها پایان بدهد.
جیانی اینفانتیو هنگام ورود به ورزشگاه آزادی برای تماشای بازی پرسپولیس و استقلال به نظر می رسید به پرسش روزنامه نگاران زن درباره حق زنان برای ورود به استادیوم ها بی اعتنایی می کرد. در بیرون استادیوم آزادی ۳۵ زن به اتهام تلاش برای تماشای مسابقه فوتبال در کنار دیگر شهروندان بازداشت شدند.
اینفانتیو چه فرصتی را از دست داد. تصور کنید او توضیح می داد که چرا نمی تواند در استادیوم حضور داشته باشد یا این که حضورش در گرو همراهی قهرمانان زن فوتبال ایران با او در ورزشگاه است. او حتی می توانست برای تماشای بازی برود ولی از آن فرصت برای اعلام علنی برابری زنان در فوتبال ایران استفاده کند.
چنین ژستی می توانست مروج تصویری باشد که آقای اینفانتیو می کوشد در دوره ریاست اش از فیفا به نمایش بگذارد: «ما تصور از فیفا و احترام به فیفا را به آن باز خواهیم گرداند و همه در جهان ما را تشویق خواهند کرد.»
آیا آقای اینفانتینو زنان را شهروندان درجه دو محسوب می کند؟