وال استريت جرنال زير عنوان «جنگ سرد جديد» می نويسد سابقه خصومت ميان ايران و عربستان سعودی به مدت ها پيش باز می گردد، اما اعتراض های مردمی در نقاط مختلف خاورميانه اکنون خطر تبديل اين خصومت به تضادی شديد و خطرناک را پيش آورده است.
اعتراض های مردمی در خاورميانه به رغم تمام توجهی که به خود جلب کرده است ملموس ترين اثری که تاکنون در منطقه به جا گذاشته است رشد و گسترش دموکراسی نبوده است بلکه به علنی شدن تشديد تشنج ميان ايران و عربستان سعودی منجر شده است که دو قدرت ژئوپولتيک منطقه محسوب می شوند.
اين جنگ سرد جديد در خاورميانه با تمامی دسيسه های جاسوسی، اشاعه اکاذيب، نيروهای پنهانی و نيابتی، حملات لفظی در سطوح بالا و مخاطرات شديد همراه بوده است.
يک مقام ارشد سعودی می گويد «جنگ سرد يک واقعيت است. ايران گسترش نفوذ خود را دنبال می کند. بی ثباتی های چند ماه گذشته بدان معناست که ما نمی توانيم عقب بنشينيم و نظاره گر وقايع باشيم.»
سعودی ها روز چهاردهم مارس به سلطان نشين بحرين تانک و سرباز فرستادند. خاندان سلطنتی حاکم بر بحرين و متحد نزديک به سعودی، برای مقابله با اعتراض هائی که روز به روز گسترده تر می شد، درخواست کمک کرده بود.
ايران خيلی زود مخالفت خود را آشکار کرد. به گزارش تلويزيون دولتی پرس تی وی، روح الله حسينيان، نماينده مجلس خواستار آن شد که جمهوری اسلامی نيروهای خود را به حالت آماده باش درآورد.
تشديد کشمکش در خليج فارس، که عربستان سعودی از آن به عنوان خليج عربی نام می برد، ضمن ايجاد برودت در مناسبات ميان آمريکا و متحدان مهم و عمده اش در منطقه به بالارفتن قيمت های نفت تا سطحی سه رقمی نيز کمک کرده است، که به نوبه خود بر تلاش های آمريکا در حمايت از بعضی از جنبش های دموکراسی خواه در جهان عرب اثری منفی می گذارد. در حقيقت نخستين آسيب ديدگان از اين قدرت نمائی در خليج فارس دو جنبش از فعال ترين جنبش های دموکراسی طلب منطقه، يکی در بحرين و ديگری در يمن بوده است.
بسياری از ناظران نگرانند که اگر تنش و تشنج متوقف نشود آسيب ها بيشتر و و بدتر می شود. آنان احتمال بروز يک برخورد واقعی نظامی در خليج فارس را پيش بينی می کنند که صحنه عبور يک پنجم نفت جهان از گذرگاهی آبی در منطقه ای ميان ايران و عربستان سعودی است.
تشديد خصومت ميان ايران و عربستان سعودی در عين حال می تواند خروج منظم و پيش بينی شده آمريکا از عراق را در سال جاری دشوار کند و احتمالا بدتر، به تشديد نگرانی هائی منجر شود که بسياری نسبت به شکل گرفتن يک مسابقه تسليحاتی اتمی در منطقه ابراز می کنند.