یادداشتی در واشنگتن اگزمینر
تاکید اخیر حسن روحانی، رییس جمهوری ایران، بر عزم تهران به ادامه ساخت موشک های بالیستیک برای آن هایی که ماهیت حقیقی مسلط بر جناح های رقیب در نظام مذهبی حاکم بر ایران را می شناسد جای شگفتی نبود.
روحانی وعده و وعیدهای فریبکارانه ای برای تحکیم موقعیت اش پیش از انتخابات داد تا خود را در تقابل با سپاه پاسداران نشان بدهد.
اما پس از پیروزی در دور دوم انتخابات، روابطش با سپاه را دوباره محکم کرد و از سپاه به عنوان نیروی محبوب مردم ایران تقدیر کرد؛ هر چند حقایق آشکارا نشان می دهد سپاه پشت تهاجم های تروریستی ایران، برنامه موشک های بالیستیک و موارد نقض حقوق بشر است.
روحانی وفاداری اش به این نیروی مدافع رژیم را زمانی بیشتر ثابت کرد که سپاه دست به سرکوب گسترده ایرانیان علاقمند به تجمع در پاسارگاد در روز کوروش کبیر زد.
روحانی کلامی در انتقاد از اقدامات سرکوبگرانه سپاه علیه مردم بر زبان نیاورد و بر خلاف وعده های انتخاباتی اش از حقوق مردم ایران دفاع نکرد. البته این عمل از کسی که از آغاز بخشی از رژیمی بوده و در دور نخست ریاست جمهوری اش ۳۰۰۰ نفر اعدام شده اند جای تعجب ندارد.
پرزیدنت ترامپ در اعلام استراتژی خود در برابر ایران میان مردم ایران و رژیم حاکم خطی صریح کشید.
مریم رجوی از رهبران اپوزیسیون معتقد است: «راه حل نهایی سرنگونی رژیم و گذاشتن بنای آزادی و دموکراسی در ایران به دست مردم ایران و مقاومت است».
در حالی که حامیان بهبود روابط با رژیم ایران همچنان امیدوارند میانه رویی از درون رژیم سربلند کند، مردم ایران می دانند نباید به وعده های توخالی چهره های دو رویی چون روحانی اعتماد کنند.