گزارشی از دنیل دایلان بومر در نشریه آلمانی «وِلت»
اسناد اطلاعاتی غربی نشان می دهد که شمار آزمایش موشک های بالیستیک ایران دو برابر شده است. این پرتاب ها می تواند نقض قطعنامه توافق هسته ای باشد. برد این موشک ها بخش هایی از اروپا را در بر می گیرد.
بنا بر اسناد سرویس های اطلاعاتی غربی، ایران در سال جاری آزمایش های موشکی اش شامل موشک هایی که می تواند به اتحادیه اروپا برسد را افزایش داده است. این اسناد نشان می دهد که ایران به شکل چشمگیری این فعالیت های آزمایشی را توسعه داده است. احتمال دارد رژیم ایران با انجام این آزمایش ها قطعنامه مصوب سازمان ملل متحد در ارتباط به توافق بین المللی هسته ای را زیر پا گذاشته باشد.
بر مبنای این تحقیقات، ایران تنها در سال ۲۰۱۸ دست کم هفت موشک میان برد را به طور آزمایشی پرتاب کرده است. علاوه بر آن، تهران دست کم پنج موشک برد کوتاه و موشک های کروز را پرتاب کرده که استفاده از آن ها می تواند ناقض چارچوب حقوقی بین المللی توافق هسته ای باشد.
توافق ایران با پنج قدرت دارای حق وتو در شورای امنیت و آلمان شامل قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد است. این قطعنامه از ایران می خواهد «درگیر فعالیت های مرتبط با موشک های بالیستیک مختص استفاده در جنگ افزار هسته ای نشود». این قطعنامه همچنین شامل منع «پرتاب های موشکی با استفاده از فناوری بالیستیک» است.
بر مبنای داده های نهادهای اطلاعاتی غربی که نشریه «ولت» آلمان آن ها را با دیگر منابع تائید کرده است، ایران از آغاز سال میلادی جاری دست کم سه نوع از موشک های میان برد «شهاب ۳»، دست کم دو نمونه از موشک های کروز «قیام ۱» و دست کم یک موشک میان برد «خرمشهر» را آزمایش کرده است. حداقل ۵ موشک برد کوتاه «ذوالفقار» و یک نوع از اسکاد هم پرتاب شده اند. دو مورد از این پرتاب ها علیه شبه نظامیان تروریست داعش در سوریه انجام گرفته بود. استفاده از این موشک ها در میدان جنگ موجب توسعه بیشتر آن ها می شود.
همه این موشک ها مشمول «نظام کنترل فناوری موشکی» موسوم به «ام تی سی آر» برای جنگ افزارهایی است که می تواند برای کشتار جمعی از جمله بمب هسته ای مورد استفاده قرار بگیرد. کشورهای جنوب شرقی اتحادیه اروپا در شعاع برد موشک های میان برد استفاده شده ایران قرار دارند.
بنا بر منابع «وِلت»، ایران در سال ۲۰۱۷ فقط چهار مورد آزمایش موشک های میان برد و یک مورد موشک برد کوتاه انجام داده بود.
طبقه بندی موشک ها بر مبنای «نظام کنترل فناوری موشکی» در قوانین بین الملل لازم الاجرا نیست و طیفی از موشک ها با برد بیش از ۳۰۰ کیلومتر و قابلیت حمل کلاهکی به وزن ۵۰۰ کیلوگرم را شامل می شود. اما موشک های بسیاری در این محدوده قرار می گیرد که برای استفاده اتمی طراحی نشده اند. این ارزیابی که از موشک های میان برد برای حمل کلاهک هسته ای است استفاده می شود ریشه در دقت بسیار پایین آن ها دارد.
از سوی دیگر «شهاب ۳» و «خرمشهر» به طور مشخص برای جنگ افزار هسته ای کاربرد دارد. مدل اصلی «شهاب ۳» موشک «اسکاد شوروی» بود که در اصل برای استفاده هسته ای ساخته شده بود. به نظر می رسد «خرمشهر» از روی موشک «ماسادن» کره شمالی نمونه برداری شده که مانند موشک زیردریایی «آر ۲۷» شوروی برای حمل کلاهک هسته ای طراحی شده بود.
احتمال زیاد دارد که ایران از افزایش آزمایش های موشکی در پی بالا بردن دقت موشک هایش باشد.