براساس توافقی که میان باغ وحش پارک ارم تهران واتحادیه باغ وحش داران اروپا به امضا رسیده، و در صورت رعایت استانداردهای لازم، نگهداری یک جفت شیر ایرانی در اختیار ایران گذاشته خواهد شد.
شیری که برای سالها نماد ملی ایرانیان بود حالا مدتها است که دیگر در دشتهای ایران دیده نمی شود وتنها نمونه های آن در جنگل گیردر گجرات هندوستان یافت می شود.
گرچه هندیها این شیر را هندی می نامند، اما در تمام دنیا نام این گونه با نام شیر ایرانی مشخص می شود.
ایران توانسته است پس از دو سال مذاکره و از طریق اتحادیه باغ وحش داران اروپا مجوز ورود یک جفت شیر ایرانی به ایران را بگیرد.
مدیرعامل باغ وحش ارم گفته است که گروهی از کارشناسان اتحادیه باغ وحش داران اروپا تا یک ماه دیگر وارد ایران خواهند شد تا شرایط نگهداری شیرهای ایرانی در ایران را بررسی کنند و در صورت تایید این اتحادیه و سازمان محیط زیست ایران، مراحل انتقال این شیر به ایران مهیا خواهد شد.
پرویز قندالی به خبرگزاری دانشگاه آزاد اسلامی (آنا) گفته است «کار ساخت قفس شیر ایرانی به پایان رسیده و نقشه‌ها و عکس‌های آن نیز از سوی اتحادیه باغ وحش داران اروپا تایید شده است.»
بازگشت شیر ایرانی به ایران گرچه با خوشحالی دوستداران محیط زیست مواجه شده اما سابقه نحوه نگهداری اینگونه جانوران در باغ وحشهای ایران نگرانی هایی را برانگیخته است.
سال ۱۳۸۹ در باغ وحش ارم که بزرگترین باغ وحش ایران به حساب می آید،۱۴ قلاده شیر آفریقایی در حالت نیمه بیهوش به دلیل احتمال ابتلا به بیماری مشمشه بر اثر خوردن گوشت آلوده الاغ سوزانده شدند.
یک جفت ببر کمیاب سیبری این باغ وحش هم بر اثر نبود نظارت مناسب جان داده اند.
با وجود این، ایرج جهانگیر، مدیر عامل پارک ارم به روزنامه اعتماد گفته است اینگونه موارد مربوط به دوره مدیریت او نیست و از جانوران این باغ وحش به خوبی نگهداری می شود.
دشت ارژن فارس از بهترین زیستگاه‌های شیر ایرانی بود.
وبسایت دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران، بخشی از نوشته «ویلیام تامس بلنفورد» جانورشناس معروف قرن نوزدهم را در این باره منتشر کرده که می‌نویسد: «هر سال تعداد چهار تا پنج شیر در منطقه دشت ارژن شکار می‌شد و بچه شیرها را در بازار شیراز به فروش می‌رساندند.»
شکار بی رویه، کوچک شدن زیستگاه و نابودی طعمه ها عامل اصلی حذف کامل شیر ایرانی از طبیعت ایران بوده است .